ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1547

เถ้าแก่เหอถูกใต้เท้าเถี่ยรัวคำถามใส่ก็พูดมิออก เหงื่อเย็นพลันผุดออกมาเต็มไปหมด

“เถ้าแก่เหอ ข้าไปเยี่ยมชมร้านค้าที่อยู่ใกล้ ๆ กับร้านตั๋วเงินมาแล้ว ทั้งยังมีผู้ที่อยู่แถวนั้นอีกหลายสิบคน วันที่ในสมุดบัญชีเจ้าบันทึกว่าหลี่ต้าหนิวไปฝากเงินสองแสนไว้ ไม่มีผู้ใดเห็นหลี่ต้าหนิวมาฝากเงินเลย!”

“สองแสนนี้มาโผล่ในสมุดบัญชีอย่างน่าประหลาดได้อย่างไร?”

“หรือเจ้ามิพอใจหลี่ต้าหนิวจึงจงใจปลอมแปลงบัญชีเพื่อกล่าวหาเท็จว่าเขาทุจริต?”

เถ้าแก่เหอทนมิไหวอีกต่อไปแล้วจึงตะโกนออกไป “ใต้เท้าเถี่ย ข้าหรือจะกล้ากล่าวหาหลี่ต้าหนิวอย่างเป็นเท็จ มีคนที่รูปร่างหน้าตาดูเหมือนหลี่ต้าหนิวเอาตั๋วเงินของร้านตั๋วเงินไท่เหอมาที่ร้านตั๋วเงินสี่หลายแล้วฝากในชื่อของหลี่ต้าหนิวจริง ๆ ขอรับ!”

“ตอนนั้นเขาใช้ตั๋วเงิน ย่อมไม่มีทางที่จะมีคนมาขนย้าย!”

“คล้ายหลี่ต้าหนิว มิได้หมายความว่าคนที่มาฝากเงินคือหลี่ต้าหนิว เงินนี้ก็มีความเป็นไปได้ว่ามีคนจงใจใช้ชื่อเขาฝากเงินเพื่อใส่ร้ายหลี่ต้าหนิว ใช่หรือไม่?”

“ขอรับ!” เถ้าแก่เหอทำได้เพียงยอมรับ

“เรื่องนี้หยุดไว้ก่อน ตอนนี้ข้าจะไต่สวนเรื่องที่พวกเจ้าฟ้องร้องว่าหลี่ต้าหนิวทุจริตเงินก่อสร้างอาคารศึกษาและใช้วัสดุด้อยคุณภาพจนทำให้อาคารศึกษาถล่มต่อ”

ใต้เท้าเถี่ยเอ่ยอย่างเคร่งขรึม “เบิกตัวพ่อค้าไม้และพ่อค้ากระเบื้องที่จัดหาของให้หลี่ต้าหนิวขึ้นมาบนศาล...”

พวกพ่อค้าที่จัดหาของให้ล้วนถูกพาตัวมาคุกเข่าแล้วเอ่ย “ใต้เท้าเถี่ย ไม้และกระเบื้องที่พวกข้าจัดหาให้หลี่ต้าหนิวล้วนเป็นของดี… พวกข้ามิรู้จริง ๆ ว่ามันเปลี่ยนเป็นของด้อยคุณภาพได้อย่างไร!”

“นำไม้และกระเบื้องของอาคารศึกษาขึ้นมา!”

หลังจากคำสั่งของใต้เท้าเถี่ย พวกนักการก็แบกไม้และกระเบื้องที่แตกหักหนึ่งเกวียนออกมา

หลิงอวี๋มองอย่างสงบ นางเชื่อในนิสัยใจคอของหลี่ต้าหนิว ก่อนหน้านี้ที่ให้เขารับผิดชอบก่อสร้างอาคารศึกษาก็เพราะหลิงอวี๋ชอบนิสัยที่ซื่อตรงของเขาจึงมอบหมายงานสำคัญนี้ให้เขา

หลี่ต้าหนิวเป็นคนซื่อสัตย์ ก่อสร้างอาคารศึกษาอย่างดีเพื่อช่วยเด็ก ๆ ในทุกวันแม้ยามนอนเขาก็ยังนอนในที่ก่อสร้าง หลังจากสร้างอาคารศึกษาเสร็จจึงเหนื่อยล้าจนทั้งคล้ำลงและผอมลงด้วย

วันนี้บรรดาครอบครัวได้เตรียมการมาเต็มที่ มิเพียงแต่ผู้ที่มีความรู้เรื่องไม้ แต่ยังมีคนที่มีความรู้เรื่องบัญชีด้วย

เมื่อผ่านการตรวจสอบของทุกคนอย่างละเอียด สุดท้ายก็แน่ใจว่าใต้เท้าเถี่ยพูดความจริง หลี่ต้าหนิวมิได้ทุจริตเงินค่าก่อสร้างอาคารศึกษา

เมื่อเทียบกับการก่อสร้างในรูปแบบเดียวกัน หลี่ต้าหนิวยังช่วยสถานการกุศลประหยัดไปได้มากด้วย

เมื่อความจริงปรากฏ พวกคนที่อยากจะใช้เรื่องของหลี่ต้าหนิวมาจิกกัดหลิงอวี๋ก็พูดมิออกแล้ว

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็ชำเลืองมองใต้เท้าเถี่ยเล็กน้อยเช่นกัน

แผนการของตนไม่มีช่องโหว่ แต่นางประเมินขุนนางของราชสำนักเหล่านี้ต่ำเกินไป พวกเขาทำงานกันอย่างตั้งใจและละเอียดเช่นนี้เชียว

หลักฐานทุกอย่างได้รับการยอมรับจากทุกคน และทำให้ทุกคนมั่นใจ