ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1549

ผู้ป่วยเหล่านี้แต่ละคนต่างก็แย่งกันเล่าว่าหลิงอวี๋รักษาโรคให้พวกเขาอย่างไร จนเสียงดังที่จัตุรัสยิ่งวุ่นวายมากขึ้น

แต่ใต้เท้าเถี่ยมิได้คิดจะห้ามแม้แต่น้อย

คนที่ด่าเหล่านั้นก็ยังคงตะโกนอย่างมิพอใจ “พวกเจ้าถูกหลิงอวี๋ซื้อตัวเพื่อมาล้างมลทินให้ชื่อของนาง!”

“พวกเจ้าจะต้องเห็นว่านางเป็นฮองเฮาจึงได้ตั้งใจจะเอาใจนาง พูดดีกับนาง!”

ครอบครัวผู้ป่วยคนหนึ่งมีคนด่าที่ลุกออกไปด้านข้าง เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ครอบครัวนั้นก็ทนมิไหวแล้วซัดหมัดให้หน้าคนที่ด่าไปเต็ม ๆ

“พล่ามไร้สาระอะไรของเจ้า ข้ามิเคยได้รับเงินจากฮองเฮาสักตำลึง!”

“เรามีกันมากถึงเพียงนี้ ล้วนรู้บุญคุณของฮองเฮา มิอยากเห็นพระนางที่มีความคิดที่ดีต่อราษฎรเช่นนี้ต้องถูกคำต่ำช้าเยี่ยงพวกเจ้าใส่ร้าย!”

“หมู่บ้านข้าก็มีคนมา เจ้ามิเชื่อคำพูดของข้าก็ไปถามคนในหมู่บ้านว่าฮองเฮาส่งคนไปจ่ายเงินซื้อพวกเราหรือไม่?”

“หากฮองเฮาซื้อพวกเราได้ แล้วพระนางจะสามารถซื้อตัวคนในหลายหมู่บ้านทั้งหมดนั้นได้หรือ?”

คนที่ด่าเหล่านั้นเห็นว่าคนนับมิถ้วนส่งสายตาโกรธเกรี้ยวมาให้พวกเขา คนที่ด่าคนหนึ่งยังคงเอ่ยอย่างแข็งกร้าว “พูดเรื่องพวกนี้หาได้มีประโยชน์ไม่… ต้องให้หลิงเสียงกังออกมาพูดจึงจะมีประโยชน์!”

“เขาต่างหากที่เป็นผู้เสียหายมากที่สุด!”

“ใช่แล้ว ใต้เท้าเถี่ย ท่านไต่สวนคดีมิถามโจทย์หรือ? ครอบครัวหลิงเสียงกังเล่า? ให้พวกเขาออกมาพูดสิ!”

“มิเห็นหลิงเสียงกัง… เขาถูกหลิงอวี๋สังหารปิดปากไปแล้วกระมัง!”

หลังจากคำถามเหล่านี้ คดีจึงกลับมาสู่ทางที่ถูกต้องอีกครั้ง

ทุกคนมองไปทางใต้เท้าเถี่ย ใต้เท้าเถี่ยเองก็ค่อนข้างสงบมิลงแล้วเช่นกัน ใจเขากังวลมากและมองไปทางแม่ทัพสือ

แม่ทัพสือเองก็ลำบากใจ เขาส่งคนออกไปรับเผยอวี้แล้ว แต่เหตุใดเผยอวี้ยังมิพาหลิงเสียงกังกลับมาอีก

เซียวหลินเทียนมีสีหน้าเรียบนิ่ง เขาจัดการทุกอย่างไว้แล้ว และส่งให้จ้าวซวนไปรับเผยอวี้ ตามเหตุผลแล้วพวกเขาควรจะกลับมานานแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังมิปรากฏตัว หรือจะเกิดอุบัติเหตุขึ้น?

นางซุนร้องไห้ออกมายกใหญ่ “ท่านต้องการทรัพย์สินของจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วน พวกเราก็รับปากแล้วว่าจะให้ท่าน… เหตุใดท่านยังมิปล่อยพวกเราไปอีก...”

“ฮองเฮา ท่านอดีตเสนาบดีเข้าข้างท่านก็ช่างเถิด แต่พวกท่านเองก็ต้องให้หนทางรอดชีวิตกับพวกเราเช่นกัน!”

“หม่อมฉันขอร้องท่าน ปล่อยหว่านเอ๋อร์กับลุงของท่านเถิดเพคะ ครอบครัวของเราจะออกจากเมืองหลวงทันที จะมิแก่งแย่งอะไรกับท่านอีกแล้ว...”

นางซุนคุกเข่าลงกับพื้นแล้วโขกหัวคำนับอย่างแรงจนหัวของนางมีเลือดไหลออกมา

ภาพนางซุนปรากฏตัวอย่างน่าเศร้านี้ ทำเอาความพยายามที่จะล้างมลทินให้ชื่อเสียงหลิงอวี๋ของท่านอดีตเสนาบดีเมื่อครู่พ่ายแพ้ไปจนยับเยิน

คนที่ด่าเหล่านั้นจึงตะโกนขึ้นมาทันที “เห็นหรือไม่? ผู้ที่ลำบากออกมาแล้ว!”

“ท่านอดีตเสนาบดีก็แค่ประจบประแจง เห็นว่าหลิงอวี๋เป็นฮองเฮาจนมิต้องการแม้แต่ลูกชายของตนแล้ว!”

“สิ่งที่นางซุนพูดต่างหากคือเรื่องจริง ทุกคนอย่าให้ท่านอดีตเสนาบดีหลอกเอาได้เชียว!”