ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1564

หลิงอวี๋ตกใจกับการเกี้ยวพาราสีอย่างกะทันหันของเซียวหลินเทียนจึงหน้าแดงขึ้นมาทันที

นี่… นี่คือการขอจะทำเรื่องเช่นนั้นกับตนหรือ?

แต่นางยังมิได้คิดให้ดีเลยนะ!

“อาอวี๋ ต่อให้คำสาบานใด ๆ จะสวยหรูสักแค่ไหนก็มิสู้การกระทำ! ข้าก็กำลังพยายามเต็มที่แล้ว!”

เซียวหลินเทียนคว้ามือของหลิงอวี๋มาแนบที่หน้าอกของตน “ในนี้มีเพียงแค่เจ้า ชั่วชีวิตนี้ก็จะมีเพียงแค่เจ้าเท่านั้น! ไม่มีผู้ใดสามารถมาแทนที่เจ้าในใจของข้าได้!”

“อาอวี๋ เรื่องของเมื่อวานก็ปล่อยให้มันผ่านไปแล้วเหลือแต่เรื่องของวันนี้ เรามาเริ่มต้นกันใหม่เถิด!”

หลิงอวี๋ปฏิเสธมิออก

หลิงซวนเคยบอกกับนางไว้แล้วให้นางลืมอดีต อย่าได้ปิดกั้นเซียวหลินเทียนอีกเลย

นางมิใช่เจ้าของร่าง และมิได้เกลียดเรื่องที่เซียวหลินเทียนเฆี่ยนตีตนในตอนแรกแล้ว!

และครานี้เมื่อเกิดเรื่องกับตน เซียวหลินเทียนก็ทำงานหนักเพื่อตนอย่างเต็มที่ นางเห็นความทุ่มเทของเขาทั้งหมดแล้ว

นางยังจะมีเหตุผลอะไรไปปฏิเสธเขาอีกเล่า?

“หม่อมฉัน...”

หลิงอวี๋พูดมิออก ปฏิเสธมิออกจริง ๆ

ดูเหมือนว่าเซียวหลินเทียนจะมองความลังเลของนางออก มือทั้งสองของเขาจึงโอบนางไว้แล้วดึงเข้ามาในอ้อมแขน

เขาก้มหน้าแล้วกดริมฝีปากลงบนปากนางอย่างหยั่งเชิงแล้วดันตัวเข้าหานางเงียบ ๆ

ดูเหมือนว่าเพียงแค่หลิงอวี๋ยื่นมือออกมาก็สามารถผลักเขาได้แล้ว

หลิงอวี๋สับสน นางรู้ว่าขอเพียงตนเปิดริมฝีปาก ก็จะเป็นการสนับสนุนให้เซียวหลินเทียนล่วงล้ำเข้ามา...

นางเองก็รู้ว่าตนสามารถผลักเขาออกไปได้!

แต่สิ่งที่ผลักออกไปจะมิใช่เพียงแต่ร่างกายของเขา แต่เป็นใจของเขาด้วย!

บุรุษที่หยิ่งทะนงเช่นเซียวหลินเทียน เขาเป็นจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่แห่งแคว้น แต่ต่อหน้าตนเขายอมอ่อนลง ทั้งยังรักและตามใจตนได้

“ทำได้ดีกว่าเขาอีก!”

เขาเป็นจักรพรรดิแห่งแคว้น จะให้องค์ชายคังเหนือกว่าได้อย่างไร!

หลิงอวี๋ยิ้มออกมาแล้วส่ายหน้า “ขอเพียงพิธีง่าย ๆ ก็พอแล้วเพคะ!”

“เรื่องรูปแบบมิสำคัญ สิ่งที่สำคัญคือจิตใจ! ต่อให้พิธีหรูหราแค่ไหน หากไม่มีจิตใจที่ตรงกันก็เป็นราวกับเมฆหมอกที่ผ่านตาไปเท่านั้น!”

“ทางด้านหม่อมฉันจะเชิญท่านอดีตเสนาบดี ส่วนทางด้านท่านก็เชิญไทฮองไทเฮามาเป็นพยานในพิธีแต่งงานของเราก็พอแล้วเพคะ!”

หลิงอวี๋จับมือเซียวหลินเทียนไว้แล้วประสานนิ้วมือกับเขา

เซียวหลินเทียนมองมือทั้งสองที่ประสานกันก็เข้าใจหลิงอวี๋

ใช่แล้ว ต่อให้พิธีแต่งงานหรูหราแค่ไหนก็เป็นสิ่งที่ทำให้ผู้อื่นได้เห็น แต่ชีวิตในแต่ละวันล้วนต้องผ่านกันไปเอง

ขอเพียงพวกเขามีจิตใจที่ตรงกัน แล้วข้ามผ่านวันเวลาไปได้อย่างหอมหวาน จะมิแข็งแกร่งกว่าสามีภรรยาที่ร่วมเตียงแต่มีฝันที่ต่างกันได้อย่างไร?