คำพูดนี้ขององค์ชายคังภายนอกดูเป็นการอยากหาตัวมือสังหาร แต่ในความเป็นจริงเป็นการพาดพิงถึงหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียน
ยามนี้หลิงอวี๋ดูแลวังหลัง องค์ชายคังย่อมไม่มีทางกล่าวหาว่าไท่เฟยเส้าบงการให้ครัวหลวงและนางกำนัลกับแม่นมวางยาพิษ เช่นนั้นหากได้พาดพิงถึงหลิงอวี๋แล้วจะเป็นใครกัน!
เซียวหลินเทียนโมโหมาก องค์ชายคังคิดว่าคราวนี้มิเอ่ยชื่อแล้วตนจะมิสามารถมุ่งเป้าไปที่เขาได้หรือ?
เซียวหลินเทียนตำหนิเสียงแข็ง “เซียวหลินอี้ เหตุใดเล่า หาหลักฐานที่ข้าวางยามิได้ก็ยังคิดจะเข้ามาแทนตำแหน่งของข้าหรือ?”
“นี่คือวังหลวง เจ้ามีสิทธิ์ตัดสินใจเมื่อใดกัน?”
“ให้ข้ามอบตราหยกให้เจ้าแล้วให้เจ้าออกคำสั่งแทนข้าดีหรือไม่?”
แม้ว่าในใจขององค์ชายคังจะต้องการ แต่ไหนเลยจะกล้าพูดออกไป จึงคุกเข่าลงทันที “กระหม่อมมิกล้า!”
“มิกล้า? ข้าเห็นว่าเจ้ากล้ายิ่งนัก!”
เซียวหลินเทียนกัดฟันพลางเอ่ย “ขุนนางทั้งสี่ที่อยู่ในเหตุการณ์ รวมถึงองค์ชายรุ่ยและองค์ชายเย่มิได้แสดงความเห็น ให้ความเคารพท่านอ๋องเฉิงผู้เป็นราชสำนักฝ่ายในในการไต่สวนคดี มีแต่เจ้าที่ทำเช่นนี้!”
“ประเดี๋ยวก็ใส่ร้ายข้า ประเดี๋ยวก็ใส่ร้ายครัวหลวง นางกำนัล แม่นม ในสายตาของเจ้าไม่มีใครเป็นคนดี มีแต่เจ้าที่ดีใช่หรือไม่?”
องค์ชายคังพูดมิออก และไตร่ตรองดูว่าตนใจร้อนเกินไปหรือไม่
เขาละโมบตำแหน่งนั้นมานานมากแล้ว
คราวนี้ไทฮองไทเฮาสิ้นพระชนม์ เซียวหลินเทียนสูญเสียที่พึ่ง หากเขามิฉวยโอกาสนี้ดึงเซียวหลินเทียนลงมา เขาก็ไม่มีโอกาสจริง ๆ แล้ว!
“ฝ่าบาท… กระหม่อม...”
องค์ชายคังกำลังคิดที่จะอธิบายตนเองก็ได้ยินเซียวหลินเทียนตะคอกอย่างโมโห “ออกไป… เจ้าคอยสร้างปัญหาอยู่ที่นี่ มิสามารถตรวจสอบสาเหตุการตายของไทฮองไทเฮาได้ชัดเจน เจ้าออกไปอยู่เฉย ๆ เสีย!”
“ไทฮองไทเฮามิใช่เสด็จย่าของเจ้าเพียงผู้เดียว แต่เป็นของพวกเราทุกคน มีองค์ชายรุ่ยกับองค์ชายเย่คอยดูอยู่ที่นี่ก็พอแล้ว!”
เสียงดังโวยวายในห้องโถงที่ตั้งศพดังออกมาข้างนอก ไท่เฟยเส้าทั้งร้อนใจทั้งโกรธ เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋หยิ่งผยองเช่นนี้ ครานี้จะต้องกดพวกเขาลงเหวให้ได้ ไม่มีทางให้พวกเขาได้พลิกกลับมาอีกแน่
จ้าวหรุ่ยหรุ่ยยืนก้มหน้าอยู่ด้านหลังไท่เฟยเส้า นางได้ยินทุกสิ่งที่เกิดขึ้นด้านในอย่างชัดเจนทั้งหมด
นางมิคาดหวังกับความไร้ความสามารถขององค์ชายคัง ถึงอย่างไรคนผู้นี้ก็เป็นหมากตัวหนึ่งของตน
สิ่งที่นางสนใจก็คือหลิงอวี๋กับคดี
ครานี้สังหารไทฮองไทเฮา เดิมทีเพียงต้องการจะกำจัดที่พึ่งพิงของหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียน ผลก็คือไท่เฟยเส้ายืนกรานที่จะใส่ร้ายหลิงอวี๋กับเซียวหลินเทียนให้ได้
แม้ว่าจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจะคิดว่าความคิดนี้มิเลว แต่ในใจกลับมิแน่ใจนัก นางกังวลเกี่ยวกับทักษะการแพทย์ของหลิงอวี๋
หลิงอวี๋จะสามารถตรวจสอบได้หรือไม่ว่าไทฮองไทเฮาตายอย่างไร?

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
สนุกมาค่ะ มาต่ออีก...
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...