ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1591

เซียวหลินเทียนวางไทฮองไทเฮาลงบนผ้าห่มข้าง ๆ อย่างระมัดระวัง เขาเห็นใบหน้าที่ขาดวิ่นของไทฮองไทเฮาก็แสบจมูกและคุกเข่าลง

“เสด็จย่า ขอท่านวางพระทัย กระหม่อมไม่มีทางให้ท่านสิ้นพระชนม์ไปอย่างมิยุติธรรมเช่นนี้แน่!”

“หากหาพบว่าผู้ใดที่ทำร้ายท่าน กระหม่อมจะประหารมันเก้าชั่วโคตร!”

หลิงอวี๋ได้ยินว่าเสียงของเซียวหลินเทียนผิดปกติจึงเดินเข้าไปประคองเขา “รอให้รู้สาเหตุการตายของไทฮองไทเฮาอย่างแน่ชัดก่อน แล้วหม่อมฉันจะช่วยแก้ไขใบหน้าของพระนาง ให้พระนางได้จากไปอย่างสง่างามเพคะ!”

“อาอวี๋!”

เซียวหลินเทียนจับมือของหลิงอวี๋ไว้แน่น รู้สึกว่าความโกรธที่พลุ่งพล่านในใจเขาถูกคำพูดของนางระงับไว้มิน้อย

ทั้งสองเดินกลับไป ว่านฉีซานกับใต้เท้าเถี่ยก็กำลังตรวจสอบใต้โลงศพอยู่

แต่หลังจากย้ายผ้าห่มและผ้าไหมที่อยู่ด้านล่างออกก็มิพบว่ามีรูใด ๆ

หลิงอวี๋สังเกตเห็นว่า ที่ผ้าไหมเหล่านั้นก็ถูกพวกหนูกัดอย่างบ้าคลั่งเช่นกัน

หนูกินผ้าไหมด้วยหรือ?

หลิงอวี๋รู้สึกว่ามันเหลือเชื่อ นางจึงหยิบผ้าไหมสองชิ้นแล้วโยนเข้าไปตรวจสอบในมิติในตอนที่ไม่มีใครสนใจ

บนผ้าไหมที่หยิบมามีกลิ่นจาง ๆ ทั้งยังมีเลือดอยู่ด้วย หลิงอวี๋จึงทำการวิเคราะห์เลือดร่วมด้วย

เพียงแต่นางมิรู้ว่าเลือดนี้เป็นของหนู หรือว่าของไทฮองไทเฮา

“ฝ่าบาท รอบ ๆ โลงศพนี้ไม่มีรู ที่ด้านล่างก็ไม่มีรู หนูเจาะเข้าไปได้อย่างไรกันแน่?”

องค์ชายเย่รู้สึกว่าสมองของตนมิเพียงพอต่อการใช้งานแล้วจึงเอ่ยถามเซียวหลินเทียนอย่างสงสัย

เซียวหลินเทียนรู้ว่าองค์ชายเย่ถามอย่างไร้เดียงสา การถามเช่นนี้มิใช่การตั้งคำถามกับตน แต่เป็นความแปลกใจอย่างแท้จริง

เซียวหลินเทียนจึงเอ่ยเรียบ ๆ “ข้าก็อยากรู้ว่าหนูเหล่านี้เจาะเข้าไปได้อย่างไร! จ้าวซวน ไปพาตัวพวกแม่นมที่จัดการพระศพของไทฮองไทเฮาเมื่อคืนไปที่โถงด้านข้าง แล้วให้ท่านอ๋องเฉิงสอบสวน!”

จ้าวซวนให้ลู่หนานไปควบคุมแม่นมเหล่านั้นไว้แล้ว ประเดี๋ยวก็จะพามา