ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1610

“ฝ่าบาท หากท่านนำทัพด้วยพระองค์เอง เช่นนั้นเรื่องบ้านเมืองจะทำอย่างไรพ่ะย่ะค่ะ?”

ขุนนางพวกของจ้าวฮุยคนหนึ่งรู้สึกว่าสบโอกาสแล้ว แคว้นมิอาจขาดจักรพรรดิไปได้แม้วันเดียว เซียวหลินเทียนจะนำทัพไปด้วยตนเอง จะให้แคว้นขาดคนจัดการเรื่องบ้านเมืองมิได้!

เซียวหลินเทียนกวาดสายตามองขุนนางผู้นั้นอย่างเฉยเมย พลางเอ่ยเสียงเรียบ “ข้ากำลังคิดจะประกาศในเรื่องนี้พอดี… ท่านอ๋องเฉิง หลี่ว์เซียงออกมา!”

ท่านอ๋องเฉิงกับหลี่ว์เซียงจึงก้าวออกมาแล้วเอ่ยพร้อมกัน “พ่ะย่ะค่ะ!”

“ข้าขอสั่งการให้ท่านอ๋องเฉิงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ หลี่ว์เซียงก็ทำงานร่วมกับท่านอ๋องเฉิง ในระหว่างที่ข้านำทัพไปรบ ให้พยายามร่วมแรงร่วมใจกันช่วยฮองเฮาจัดการเรื่องบ้านเมือง!”

อะไรนะ?

ให้หลิงอวี๋จัดการเรื่องบ้านเมืองแทนหรือ?

นอกจากหลี่ว์เซียง ท่านอ๋องเฉิงและท่านอดีตเสนาบดีแล้ว ขุนนางคนอื่น ๆ ก็ต่างตกตะลึงกันหมด

“ฝ่าบาท มิได้พ่ะย่ะค่ะ มีที่ไหนกันที่สตรีขึ้นว่าราชกิจจัดการเรื่องบ้านเมือง!”

“ฝ่าบาท เรื่องที่ท่านอ๋องเฉิงเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์นั้น พวกกระหม่อมน้อมรับ แต่ฮองเฮามีสิทธิ์อะไรจึงสามารถจัดการเรื่องบ้านเมืองแทนได้พ่ะย่ะค่ะ? พวกกระหม่อมมิเห็นด้วย!”

“กระหม่อมขอเสนอให้องค์ชายคังจัดการเรื่องบ้านเมืองแทนพ่ะย่ะค่ะ!”

ห้องทรงพระอักษรเกิดเสียงฮือฮาขึ้นมาอีกครั้ง

“ปัง!”

เซียวหลินเทียนกระแทกที่ทับกระดาษลงบนโต๊ะ ทำเอาทุกคนตกใจจนหุบปากหมด

“ครั้นที่จักรพรรดิองค์ก่อนสูงสุดออกรบ ไทฮองไทเฮาก็เคยขึ้นว่าราชกิจจัดการบ้านเมืองแทน!”

เซียวหลินเทียนเอ่ยเสียงแข็ง “นี่เป็นเรื่องที่เคยเกิดขึ้นมาแล้ว มิใช่เรื่องที่ข้าคิดขึ้นมาเอง!”

“ในยามที่แข่งขันทางทหารฮองเฮาก็ช่วยให้ข้าเอาชนะในสี่แคว้นมา ความรู้ที่นางมีนั้นกว้างไกลกว่าพวกเจ้าเสียอีก… ยามนี้พวกเจ้าอาจจะมิเห็นด้วย แต่ข้าเชื่อว่านางจะทำให้พวกเจ้ายอมรับได้!”

“ยิ่งไปกว่านั้น ข้าสั่งการให้ท่านอ๋องเฉิงอยู่ในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เมื่อมีเขากับหลี่ว์เซียงคอยช่วยเหลือ ฮองเฮาจะต้องจัดการบ้านเมืองได้อย่างดีแน่นอน!”

สุดท้ายเซียวหลินเทียนก็เอ่ยอย่างน่าเกรงขาม “เรื่องนี้ตกลงตามนี้ ข้ามิรับคำคัดค้านใดทั้งสิ้น!”

หลิงอวี๋อยู่ด้านหลังได้ยินเข้าก็อดมิได้ที่จะกุมขมับ