ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1611

กระทั่งห้องทรงพระอักษรเหลืออยู่เพียงหลี่ว์เซียงกับท่านอ๋องเฉิง เซียวหลินเทียนจึงเรียก “อาอวี๋ ออกมาเถิด!”

หลิงอวี๋จึงเดินออกมา หลี่ว์เซียงกับท่านอ๋องเฉิงเห็นนางก็มิได้มีท่าทีตกใจใด ๆ

เซียวหลินเทียนเชื่อใจหลิงอวี๋เช่นนี้ ถึงกับมอบอำนาจในการดูแลบ้านเมืองเป็นการชั่วคราวให้นาง การจะให้นางฟังอยู่ในห้องทรงพระอักษรก็เป็นเรื่องปกติ

ล้วนเป็นคนกันเองทั้งนั้น ท่านอ๋องเฉิงกับหลี่ว์เซียงมีอะไรในใจก็พูดออกไปตามตรง

“ฝ่าบาท ครานี้ท่านจะนำทัพด้วยพระองค์เอง เตรียมจะพารองแม่ทัพคนใดไปพ่ะย่ะค่ะ?”

ท่านอ๋องเฉิงเอ่ยถามอย่างกังวล

เซียวหลินเทียนนำทัพด้วยตนเองมิใช่เรื่องเล็ก เบื้องหน้าต้องเผชิญกับการจับจ้องของเว่ยเหนือกับฉีตะวันออก เบื้องหลังก็ยังต้องกังวลว่าคนของตนจะทำเรื่องอะไรอีก

ความเป็นความตายของเซียวหลินเทียนก็สำคัญมาก จักรพรรดิของแคว้นมิว่าจะตายที่สนามรบ หรือว่าตายเพราะถูกคนลอบวางแผนร้าย ก็จะทำให้ฉินตะวันตกพังทลายได้ทั้งนั้น

“หลี่ว์จงเจ๋อ ลั่วฮั่น จี้จื่อ จอหงวนเฉินซินและทั่นฮวาโจวฮ่าวขุนนางฝ่ายบู๊คนใหม่!”

เซียวหลินเทียนอยากใช้คนใหม่เพราะพวกเขายังมิถูกผู้ใดดึงตัวไป ตนมอบหมายให้พวกเขาทำหน้าที่สำคัญ ขอเพียงสามารถทำงานสำเร็จ การสามารถเลื่อนตำแหน่งได้เร็ว

ส่วนลั่วฮั่นกับจี้จื่อเป็นสหายสนิทของเซียวหลินเทียน เขาสามารถเชื่อทั้งสองคนนี้ได้ทั้งใจ

หลี่ว์เซียงมิได้คัดค้านการจัดการเช่นนี้ของเซียวหลินเทียน เมื่อเทียบกับพวกแม่ทัพฟางที่เจ้าเล่ห์เหล่านั้น แม้ว่าคนใหม่ยังขาดประสบการณ์ แต่ก็ชนะในแง่ของความภักดี

ขอเพียงเซียวหลินเทียนสอนสั่งให้ดีก็จะเป็นแม่ทัพใหญ่รุ่นต่อไป

“เรื่องการจัดการสนับสนุนเบื้องหลังให้อันเจ๋อรับผิดชอบไป!”

เซียวหลินเทียนพูดถึงตรงนี้ก็เอ่ยถึงเผยอวี้ขึ้นมา “ให้เผยอวี้อยู่ที่เมืองหลวง หากมีเขาอยู่ข้าจึงจะวางใจ มิเช่นนั้นหากพึ่งเพียงแค่องค์ชายเย่ ข้ากังวลว่าเขาจะปรามองค์ชายคังมิอยู่!”

ครานี้องค์ชายคังมิได้รับการจัดการเรื่องภารกิจ แต่จากที่เซียวหลินเทียนรู้จักเขา หากเขามิฉวยโอกาสตอนที่ตนมิอยู่เมืองหลวงก่อเรื่อง เขาก็มิใช่องค์ชายคังแล้ว