ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1619

คำพูดของหลิงอวี๋ทำให้ขุนนางใหม่ทั้งหมดเงียบลง แม้แต่พวกสือเฉินก็มิสามารถตอบโต้ได้

คนที่ขาดหายไปเหล่านี้อยากจะทดสอบความสามารถของหลิงอวี๋ แต่หลิงอวี๋จัดการเรื่องบ้านเมืองแทนเซียวหลินเทียน คำพูดของนางจึงเป็นดั่งพระราชโองการ

หากหลิงอวี๋ยกการกระทำของพวกที่ขาดไปไว้ในระดับสูง คนที่ขาดไปก็จะกลายเป็นผู้ที่มิปฏิบัติตามพระราชโองการ และสามารถถูกประหารได้!

แต่หลิงอวี๋ถอนตำแหน่งของพวกเขาก็เพราะเห็นแก่ที่พวกเขาร่ำเรียนกันมาอย่างยากลำบาก

“คำถามข้อสุดท้าย!”

หลิงอวี๋ชี้ที่ทั่นฮวาฟางฮ่าว “มิเข้าร่วมการฝึกอบรม เจ้าจะรู้ว่าจะเป็นขุนนางได้อย่างไรหรือไม่?”

ฟางฮ่าวลุกขึ้นแล้วเอ่ยเสียงดัง “การเป็นขุนนางคือการทำเพื่อแคว้นและราษฎร ทำความคุ้นเคยกับกฎหมาย ตัดสินใจเพื่อราษฎร รักษาความมั่นคง มิรับสินบนและบิดเบือนกฎหมาย มิใช้อำนาจเพื่อผลประโยชน์ส่วนตน!”

หลิงอวี๋ยิ้มออกมา “คำจำกัดความของขุนนางที่ดีเป็นอย่างที่เจ้าคิดเช่นนี้หรือ?”

นางมองไปที่ทุกคน บนใบหน้าของขุนนางจำนวนมากล้วนแสดงท่าทีเห็นด้วยกับคำตอบของฟางฮ่าว

หลิงอวี๋มองใบหน้าที่อ่อนเยาว์ต่าง ๆ เหล่านั้น เจตนาเดิมของนางคือฝึกอบรมเสาหลักชุดแรกของฉินตะวันตก คนหนุ่มเหล่านี้ก็คือความหวังในภายภาคหน้าของฉินตะวันตก

หลิงอวี๋เอ่ยเสียงเรียบ “สิ่งที่ฟางห่าวพูดคือแนวทางการเป็นขุนนางขั้นพื้นฐาน แต่ยังมิเพียงพอ!”

“ทุกคนต่างรู้กันดีว่า เว่ยเหนือกับฉีตะวันออกได้เปิดศึกกับฉินตะวันตกของเราแล้ว การต้านศัตรูจากภายนอกเป็นหน้าที่ขุนนางฝ่ายบู๊ออกแรง เช่นนั้นขุนนางฝ่ายบุ๋นจะทำอะไรเล่า?”

“ทุกคนยังจำสิ่งที่องค์จักรพรรดิเคยตรัสไว้ได้หรือไม่? เมื่อขับไล่ศัตรูภายนอกออกไป พระองค์ก็ยังทรงต้องนำพาฉินตะวันตกให้พัฒนาเศรษฐกิจและสร้างยุครุ่งเรืองที่แคว้นมั่งคั่งราษฎรเข้มแข็ง!”

“ขุนนางฝ่ายบุ๋นเช่นเรามิสามารถออกไปสู้รบสังหารศัตรูได้ จึงต้องร่วมมือกับองค์จักรพรรดิในการจัดการราษฎรให้ดี การจัดการนี้มีขอบเขตกว้างขวางนัก มิเพียงต้องตัดสินใจเพื่อราษฎรเท่านั้น แต่ยังต้องนำพาพวกเขาออกจากความยากลำบากด้วย มีเพียงการที่ทุกคนล้วนกินดีอยู่ดีเท่านั้น เราจึงจะเอ่ยถึงเรื่องที่แคว้นมั่งคั่งราษฎรเข้มแข็งได้...”

หลิงอวี๋เอ่ยอย่างคล่องแคล่ว แล้วพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาการพัฒนาทางการเกษตรของเมืองหนึ่ง

รายละเอียดมีทั้งการก่อสร้างระบบชลประทาน ความหลากหลายของพืชผล ทั้งยังมีผลกระทบของการพัฒนาการเกษตรต่อแคว้น