ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1652

โชคดีที่องค์ชายเย่ถูกเผยอวี้ประคองไปอยู่ตรงมุมจึงเลี่ยงจากการถูกพลังทั้งสองกระแสนี้พัดพาไป

แต่ถึงเป็นเช่นนั้น เสาที่อยู่ข้าง ๆ เขาก็หักลงมาล้มทับเขาเช่นกัน

เขาเห็นว่าเรือนที่เผยอวี้พุ่งเข้าไปพังทลายลงมา และเผยอวี้ถูกฝังอยู่ข้างในด้วย!

แล้วเขาก็เห็นว่าหลิงอวี๋ถูกโจมตีกระเด็นออกไปเช่นกัน!

อีกทั้งเขายังเห็นลำแสงสองกระแสที่พัดอยู่กลางอากาศอีกด้วย

จิตใจขององค์ชายเย่ว่างเปล่า เขารู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างนี้ล้วนมิใช่ความจริง!

นี่ยังเป็นวรยุทธ์อยู่หรือ?

นี่มันเป็นเวทมนตร์ชัด ๆ!

ใต้หล้านี้จะมีผู้ฝึกยุทธ์ที่แข็งแกร่งถึงเพียงนี้ได้อย่างไรกัน!

เขารู้สึกว่ามันเหลือเชื่อมาก!

เขารู้สึกว่าตนกำลังฝันอยู่ ดังนั้นจึงได้เห็นภาพที่แปลกประหลาดและมีมนต์ขลังนี้

องค์ชายเย่ตกอยู่ในภวังค์ ลืมไปแล้วว่าตนติดอยู่ใต้เสา จนกระทั่งได้ยินเสียงร้องที่ใจสลายของจูหลานดังมาจากข้างนอก

“องค์ชาย… เซียวหลินมู่ ท่านตอบหม่อมฉันสิเพคะว่าท่านยังมีชีวิตอยู่...”

ในที่สุดองค์ชายเย่ก็ได้สติแล้วตะโกนออกไป “หลานหลาน ข้ายังมีชีวิตอยู่ รีบเข้ามาช่วยข้าที… ไม่สิ ช่วยเผยอวี้ก่อน เขาติดอยู่ใต้เรือนนั้น!”

องค์ชายเย่พูดไปก็ดิ้นรนไปด้วย เขาใช้กำลังทั้งหมดในการดิ้นรน พยายามลากร่างที่บาดเจ็บปีนออกมาจากใต้เสา

ฝุ่นยังมิทันจะจางลง จูหลานก็อุ้มเสี่ยวเป่าวิ่งนำเข้ามาแล้ว

เมื่อเห็นองค์ชายเย่นอนอยู่บนพื้นโดยที่มีเลือดท่วมไปหมด จูหลานก็หลั่งน้ำตาออกมาด้วยความทุกข์ใจ

“รีบไปหาคนมาช่วยเผยอวี้เร็วเข้า เขาติดอยู่ใต้เรือน!”

ตอนนี้องค์ชายเย่ซี่โครงหักไปแล้วสองซี่ เมื่อครู่เขาใช้แรงมากเกินไป แล้วก็มีเลือดไหลออกมาจากมุมปากด้วย

เขาตะโกนออกมาด้วยเสียงหอบ “ส่งคนไปดูฮองเฮาด้วย พวกเขาจะตายมิได้!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน