ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1663

กระทั่งมาถึงพระตำหนักคุนหนิง นางรับใช้ของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็ถูกขวางเอาไว้ จ้าวหรุ่ยกับไท่เฟยเส้าสบตากันแล้วเดินเข้าไปอย่างสงบ

ภายในโถงหลักว่างเปล่า หลิงอวี๋มิได้อยู่

“ไท่เฟยเส้า พระชายาคัง โปรดรอสักครู่เพคะ ฮองเฮาเปลี่ยนพระฉลองแล้วจะเสด็จมาเพคะ!”

หานอวี้ให้พวกนางรับใช้ช่วยยกที่นั่งและโต๊ะชาให้อย่างเย็นชา

ไท่เฟยเส้าเอ่ยโดยมิแสดงสีหน้าใด “ฮองเฮาทรงได้รับบาดเจ็บมิใช่หรือ? พวกเราล้วนเป็นสตรี มิจำเป็นต้องหลีกเลี่ยงใด ๆ เข้าไปพบพระนางในห้องได้!”

ว่าแล้วไท่เฟยเส้าก็จะเดินเข้าไป

หานอวี้กับพวกนางรับใช้มาขวางหน้าไว้ แล้วหานอวี้ก็เอ่ยเสียงเรียบ “ไท่เฟยเส้า ฮองเฮาตรัสว่าจะพบพวกท่านที่โถงหลักเพคะ ขอท่านโปรดกลับไปนั่งรอเถิดเพคะ!”

“บังอาจ เจ้านับว่าเป็นอะไรกัน! กล้ามาขวางข้า วันนี้ข้าจะไปพบพระนางที่ห้องบรรทม หลีกไป...”

ไท่เฟยเส้าเห็นว่าบ่าวเช่นหานอวี้กล้ามาขวางตนก็โกรธมาก

“ไท่เฟยเส้า ช่างวางอำนาจเสียจริงนะ!”

เสียงตำหนิด้วยความโกรธของหลิงอวี๋ดังมาจากด้านหลัง

“นี่คือพระตำหนักคุนหนิงของข้า ท่านมีสิทธิ์มาแสดงท่าทีดุร้ายเยี่ยงนี้เมื่อใดกัน?”

หลังจากเสียงนั้น หลิงอวี๋ก็เดินออกไปพร้อมกับหานเหมยกับเถาจื่อ

เมื่อจ้าวหรุ่ยหรุ่ยได้ยินเสียงของหลิงอวี๋ ดวงตาก็เบิกโตทันที เป็นไปได้อย่างไร!

แม้ว่าหลิงอวี๋จะมิตาย แต่ก็ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสและมิสามารถลุกมาเดินได้เป็นแน่ แล้วนี่เดินออกมาได้อย่างไร!

นางเบิกตาโตมองไป แล้วก็เห็นหลิงอวี๋เดินออกมาในชุดสีม่วง

สีหน้าของหลิงอวี๋ซีดเซียวไปเล็กน้อย แต่ก็เดินอย่างมั่นคงมาก และมิเห็นร่องรอยของความย่ำแย่บนร่างของนางสักนิด

“ไท่เฟยเส้า พระชายาคัง พวกท่านมาเข้าเฝ้าข้ามิใช่หรือ? เหตุใดเห็นข้าแล้วมิทำความเคารพเล่า?”

“ทั้งยังตะโกนโหวกเหวกเสียงดังในพระตำหนักคุนหนิงของวังเหนืออีก ทำเช่นนี้สมควรแล้วหรือ!”

หลิงอวี๋เกลียดสองคนตรงหน้า จึงมิได้ไว้หน้าทั้งสองคนนัก

ไท่เฟยเส้ากับพระชายาคังมีสถานะสูงส่งแล้วอย่างไรเล่า ตนเป็นฮองเฮา เมื่อพวกนางเห็นตนก็ทำได้เพียงคุกเข่าคำนับเท่านั้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน