“พระชายาคัง!”
หลิงอวี๋หยุดอยู่ตรงหน้าทั้งสองคน และมิรีบร้อนที่จะบอกให้ทั้งสองลุกขึ้น
นางมองลงไปที่จ้าวหรุ่ยหรุ่ย
คนที่ทำร้ายตนคือจ้าวหรุ่ยหรุ่ย หลิงอวี๋มั่นใจมาก
แต่ก็เพราะตอนนั้นนางสวมหน้ากากของแม่นมหนานอยู่ หลิงอวี๋จึงมิสามารถกล่าวหานางได้
ดังนั้นแม้ว่าหลิงอวี๋จะรู้ว่าคนที่คุกเข่าต่อหน้าตนเป็นงูพิษ และอยากจะถลกหนังนางออกมา แต่หลิงอวี๋ก็ทำอะไรมิได้
แต่มิสามารถทุบตีหรือดุด่าได้ ก็มิได้หมายความว่าหลิงอวี๋จะมิสามารถใช้สถานะของตนกดขี่นางได้
คนที่หยิ่งยโสเช่นจ้าวหรุ่ยหรุ่ย ให้นางคุกเข่าต่อหน้าตนนั้นถือเป็นการตบหน้านางอย่างมิต้องสงสัย
จ้าวหรุ่ยหรุ่ยมีหรือจะเดามิออกถึงความคิดของหลิงอวี๋ นางรู้สึกอับอายและอยากจะสังหารหลิงอวี๋เช่นเดียวกับที่หลิงอวี๋อยากสังหารนาง
นางก้มหน้าลงแล้วจิกเล็บไปบนฝ่ามือ
นางรู้สึกถึงความหงุดหงิดใจอีกครั้งแล้ว!
ครานี้ตนมิได้ทำผิดพลาดอะไร แล้วเหตุใดยังสังหารหลิงอวี๋มิได้เล่า?
หลิงอวี๋เป็นปีศาจแบบใดกันแน่ เหตุใดจึงสังหารได้ยากเช่นนี้!
“พระชายาคัง ก่อนหน้านี้ข้าได้ยินมาว่า เจ้ารู้หนังสือและมารยาทดี ทั้งยังมีคุณธรรมมากกว่าพี่หญิงของเจ้าด้วย! แต่สิ่งที่เจ้าทำทำให้ข้าผิดหวังนัก!”
ในฐานะฮองเฮาของแคว้น หลิงอวี๋มิเพียงแต่ดูแลวังในเท่านั้น แต่ยังรับผิดชอบในการสั่งสอนเหล่าสตรีในครอบครัวขุนนางด้วย
หากสตรีในครอบครัวขุนนางเหล่านี้กระทำการใดที่มิเหมาะสมกับกฎเกณฑ์และเป็นอันตรายต่อชื่อเสียงของขุนนาง ฮองเฮาก็สามารถออกคำสั่งตำหนิพวกนางได้
ก่อนหน้านี้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยมิเคยใส่ใจเรื่องไร้สาระเหล่านี้ เมื่อได้ยินคำพูดของหลิงอวี๋ ก็ตอบโต้ไปโดยสัญชาตญาณ
“หรุ่ยหรุ่ยมิรู้ว่าตนทำอะไรผิดไปเพคะ! มีสิ่งใดทำให้ฮองเฮาทรงผิดหวังหรือเพคะ?”
จ้าวหรุ่ยหรุ่ยคิดว่าตนสวมหน้ากากของแม่นมหนานไปสังหารหลิงอวี๋แล้วหลิงอวี๋จะมิสามารถชี้ตัวตนได้ ดังนั้นจึงมิกลัวที่จะถูกนางลงโทษ


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
สนุกมาค่ะ มาต่ออีก...
รอ...
นางเอกโดนแผนร้ายไล่ล่าเจ็บตัวจะตายอ่า200+ตอน สุดท้ายจบครึ่งตอน คนร้ายบอกเข้าใจผิด นิยายฟวยไรอ่ะปัญญาอ่อนทั้งเรื่อง...
waitinggg for youuuuuuu...
ความลับยังไม่ได้เปิดเผยเลยค่ะ...
จบแบบนี้ไม่ได้นะคะ...
กลับมาได้เเล้ว...
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...