ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1689

“คุณหนู บ่าวตรวจดูแล้วพบว่าเด็กในท้องของสตรีมีครรภ์หายไปหมดแล้วเจ้าค่ะ!”

หานอวี้เหลือบมองเย่หรงอย่างดูถูก พลางเอ่ยกับหลิงอวี๋ด้วยความโกรธ “พวกนางถูกมีดผ่าท้องแล้วเอาเด็กออกไปในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่!”

เย่หรงอาเจียนเสร็จแล้วได้ยินคำพูดของหานอวี้ก็รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมาอีกครั้ง

เขานึกมิถึงว่า การบำเพ็ญตนในทางชั่วร้ายจะเป็นเช่นนี้ สิ่งนี้ทำให้เย่หรงที่มิสนใจอะไรมาโดยตลอดรู้สึกโกรธกับการกระทำของจ้าวหรุ่ยหรุ่ย

ผู้อาวุโสตระกูลเย่บำเพ็ญตนในวิธีที่ถูกต้อง แม้ว่าเย่หรงจะซุกซนมาตั้งแต่เด็ก แต่ผู้อาวุโสก็สอนด้วยคำพูดและการกระทำ

ทำให้แม้ว่าบางครั้งเย่หรงจะทำอะไรนอกกรอบไปบ้าง แต่เย่หรงก็ดูถูกและจะมิทำพฤติกรรมที่โหดร้ายเช่นนี้!

เมื่อทุกคนจะทำสิ่งใดก็ควรจะมีขอบเขตของตน หากกล้าที่จะทำทุกสิ่งทุกอย่าง เช่นนั้นจะต่างอะไรกับสัตว์เดรัจฉานเล่า!

คำพูดของผู้อาวุโสนั้นเย่หรงจดจำขึ้นใจ หลายปีมานี้เขาปฏิบัติตามคำสอนของผู้อาวุโสมาตลอด มิว่าจะกระทำการไร้เหตุผลเพียงใด ก็ยังคงยึดมั่นในขอบเขตของตน

วิธีบำเพ็ญตนของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยถือเป็นเรื่องน่าอับอายสำหรับผู้บำเพ็ญตนในทางที่ถูกต้องทุกคนในแดนปีศาจ ทุกคนจะต้องลงโทษ

เย่หรงตัดสินใจที่จะมิทำให้หลิงอวี๋เดือดร้อนเป็นการชั่วคราว

เขามิอยากเข้าไปยุ่งเรื่องในแดนของมนุษย์เหล่านี้ แต่ก็มิอยากเห็นสตรีบริสุทธิ์เหล่านี้ตายอย่างอยุติธรรม เช่นนั้นก็ให้หลิงอวี๋ช่วยพวกนางเถิด!

หลิงอวี๋ก้าวไปตรวจสอบศพแห้งเหล่านั้น เย่หรงก็มองหลิงอวี๋สวมถุงมือพลิกตัวศพแห้งที่น่าขยะแขยงเหล่านั้นอย่างสยดสยอง

สตรีผู้นี้มิกลัวหรือ?

เย่หรงมองอย่างอยากรู้อยากเห็น

แล้วก็เห็นหลิงอวี๋ตรวจสอบศพทีละศพ ท่าทางที่จดจ่อนั้นเมื่ออยู่ภายใต้แสงคบเพลิงยิ่งดูงดงามขึ้นอีก

เย่หรงมิอาจบอกได้ว่า ตนรู้สึกอย่างไรกับหลิงอวี๋ ยิ่งได้ใกล้ชิดกับนาง ความรู้สึกคุ้นเคยในตัวนางก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นและดึงดูดให้เขาอยากเข้าใกล้!

เรื่องนี้สำหรับเย่หรงที่อายุเกือบยี่สิบปีแต่ยังมิได้แต่งงานแล้ว เป็นความรู้สึกที่เขามิเคยมีกับสตรีใด