ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1690

เย่หรงหน้าแดง พลางเอ่ยอย่างเขินอาย “ผู้อาวุโสตระกูลข้ามิปล่อยให้พวกเราแตะต้องทางที่ชั่วร้ายเหล่านี้หรอก อยากรู้อยากเห็นก็มิได้… เขากังวลว่าพวกเราจะหลงไปเข้าทางที่ผิด!”

“หากเจ้าอยากรู้ก็ให้เวลาข้าสักหน่อย ข้าจะถามผู้อาวุโสตระกูลข้าให้ แล้วจะบอกเจ้าอีกที! เขารู้ทั้งเรื่องในอดีตและปัจจุบัน และมีความรู้กว้างขวางมาก จะต้องรู้อย่างแน่นอน!”

หลิงอวี๋หมดคำพูด เย่หรงมาจากแดนปีศาจ แต่กลับต้องไปถามผู้อาวุโสของเขา ทั้งไปและกลับอย่างน้อยที่สุดก็ครึ่งเดือนกระมัง

หากรอกระทั่งเขาได้คำตอบ เช่นนั้นจ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็คงบรรลุเป้าหมายไปนานแล้ว คำตอบของเขาก็มิทันการแล้ว!

เอาเถิด ถือเสียว่าตนมิได้ถาม หลิงอวี๋ก้มหน้าตรวจศพต่อ

ในเวลานี้ เผยอวี้ก็กลับมา

“พี่หญิงหลิงหลิง ข้าเจอที่อยู่ของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยแล้ว! แต่นางมีผู้ช่วยมา ข้ากลัวที่จะเป็นการเผยให้นางรู้ความเคลื่อนไหว จึงมิได้ขึ้นไปตรวจสอบขอรับ!”

เผยอวี้ได้ยินจากหานอวี้ว่ามีคนนอกอยู่ด้วย เมื่อเข้ามาจึงมิเรียกว่าฮองเฮา

เขารายงานหลิงอวี๋ พลางใช้หางตามองพิจารณาเย่หรงไปด้วย

บุรุษผู้นี้มีพลังชั่วร้ายเล็กน้อย!

ความประทับใจครั้งแรกของเผยอวี้ที่มีต่อเย่หรงคือสิ่งนี้ เขามิรู้ว่าหลิงอวี๋รู้จักคนผู้นี้จากที่ใด และตามมารยาทแล้วก็มิดีที่จะเอ่ยถามหลิงอวี๋ออกไปตรง ๆ

“พี่ฉินเล่า?”

หลิงอวี๋เอ่ยถาม

“ยังมิเห็นเขาเลย! มิรู้ทางด้านพวกเขาเป็นอย่างไรบ้าง!” เผยอวี้เอ่ย

“อย่าเพิ่งทำให้จ้าวหรุ่ยหรุ่ยรู้ตัว เจ้าไปตามหาฉินซาน พวกเรากลับไปก่อนแล้วค่อยว่ากัน!”

ตอนนี้หลิงอวี๋มิอาจแน่ใจได้ว่า เย่หรงเป็นศัตรูหรือเป็นมิตร ข้างหน้านั้นมีจ้าวหรุ่ยหรุ่ยกับเฉียวเค่อที่ยากจะจัดการแล้ว เพิ่มเย่หรงเข้าไปอีกคน นางมิสามารถเสี่ยงได้

“ขอรับ!”

เผยอวี้เดินออกไปทันทีโดยมิรีรอ

“คุณชายหรง เจ้าจะลงเขาไปกับพวกเราหรือจะอยู่ที่นี่?” หลิงอวี๋เอ่ยถาม

“ลงเขา!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน