ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1728

แม่ทัพกู่ได้ยินว่าท่านอดีตเสนาบดีจะมาส่งเสบียงด้วยตนเองก็รู้สึกดีใจมาก เขามิได้เจอท่านอดีตเสนาบดีมาหลายปีแล้ว ครานี้จะได้พูดคุยเรื่องเก่า ๆ กันเสียหน่อย!

เซียวหลินเทียนซักถามเรื่องสถานการณ์ทางทหาร จึงได้รู้ว่าราษฎรที่อาศัยอยู่ถาวรของเมืองซานต้งมีเพียงประมาณหนึ่งพันคนเท่านั้น โดยส่วนใหญ่เป็นครอบครัวยากจนที่มาหาเลี้ยงชีพในเหมืองถ่านหิน

เพียงแต่การขนส่งยังมิได้รับการพัฒนา กอปรกับที่เว่ยเหนือกับฉีตะวันออกมักจะทำสงครามกัน เหมืองถ่านหินที่ขุดขึ้นมาจึงมิสามารถขายหรือขนส่งออกไปได้ ชีวิตของทุกคนจึงยากจนข้นแค้น

เซียวหลินเทียนกำลังคิดเกี่ยวกับทางเข้าสู่แดนเทพของโม่เหอ จึงเปลี่ยนหัวข้อเป็นเรื่องนี้แทน

แม่ทัพกู่จึงได้รู้เรื่องที่หลิงอวี๋ถูกจ้าวหรุ่ยหรุ่ยลักพาตัวไป

เขาขมวดคิ้วแล้วเอ่ย “ก่อนหน้านี้ฝ่าบาทส่งกระหม่อมมาประจำการที่โม่เหอ ให้กระหม่อมให้ความสนใจกับสิ่งแปลก ๆ ในโม่เหอ กระหม่อมตั้งตัวเมืองหลวงไว้ที่เมืองซานต้งเพราะที่นี่คือสถานที่ที่มีสิ่งแปลก ๆ เกิดขึ้นบ่อยครั้งพ่ะย่ะค่ะ!”

แม่ทัพกู่ยื่นมือชี้ออกไปไกล ๆ “มีภูเขาอยู่ห่างจากที่นี่ไปสามสิบลี้ คนท้องถิ่นเรียกว่าภูเขาไท่กู่ ได้ยินมาว่า ภูเขาไท่กู่นี้หลายร้อยปีมิได้มีอะไรแปลก แต่เมื่อมิกี่เดือนก่อนจู่ ๆ ก็เกิดไฟป่าขึ้นอย่างรุนแรงเผาทำลายป่าเขาไปครึ่งหนึ่ง ผลก็คือเริ่มมีสิ่งแปลก ๆ เกิดขึ้นพ่ะย่ะค่ะ!”

“อะไรแปลก?”

รายงานที่เซียวหลินเทียนได้รับก่อนหน้านี้ไม่มีรายละเอียดมากนัก แม่ทัพกู่อยู่ที่นี่มาหลายเดือนแล้ว น่าจะเข้าใจครอบคลุมมากกว่า

แม่ทัพกู่เอ่ยเสียงทุ้ม “ตอนแรกเด็กเลี้ยงวัวหายตัวไปอย่างลึกลับแถว ๆ ภูเขา พ่อแม่ของเด็กและสหายอีกหลายสิบคนในหมู่บ้านขึ้นไปค้นหาเขาบนภูเขา แต่ก็มิพบใครเลย”

“แต่สิ่งที่น่าทึ่งก็คือหลังจากผ่านไปสิบกว่าวัน ทุกคนคิดว่าเด็กผู้นี้ถูกสัตว์ป่าบนภูเขากินไปแล้ว แต่ผลก็คือเขากลับมาอย่างปลอดภัย!”

“เมื่อถามเขาว่าไปอยู่ที่ใดมาตั้งหลายวัน เด็กผู้นั้นก็บอกว่าเขามิได้ไปไหน แค่เลี้ยงวัวอยู่บนภูเขา!”

เผยอวี้ฟังแล้วก็เอ่ยออกไป “เด็กผู้นั้นไปเล่นซ่อนแอบอยู่ที่ใดหรือไม่?”

แม่ทัพกู่ส่ายหัว “หากเป็นแค่เด็กผู้นี้ที่พูดเช่นนี้ เช่นนั้นก็อาจจะเป็นเหตุผลนี้ แต่หลังจากนั้นคนตัดฟืนหลายคนก็ประสบแบบเดียวกับเขา พวกเขาหายตัวไปอย่างลึกลับ และกลับมาอย่างอธิบายมิได้!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน