ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1730

ที่จริงแล้วหลิงอวี๋เองก็มิอยากให้เสวี่ยหลานไปตายหรอก นางแค่อยากจะลงโทษเสวี่ยหลานสักหน่อยเท่านั้น

ในความคิดของหลิงอวี๋ เด็กคือกระดาษเปล่าที่ไร้เดียงสา

แม้ว่าเจ้าวังจะโปรดปรานเจ้าวังน้อยมาก แต่เจ้าวังก็ไม่มีทางจะติดตามเจ้าวังน้อยได้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง

ผู้ที่รับผิดชอบในการสั่งสอนและดูแลเจ้าวังน้อยคือเสวี่ยหลานกับเสวี่ยเหมย

เสวี่ยหลานเมินเฉยต่อการกระทำชั่วร้ายของเจ้าวังน้อยและมิได้สั่งสอน นี่คือการมิรับผิดชอบต่อเจ้าวังน้อย

หลิงอวี๋อยากจะใช้สิ่งนี้สั่งสอนบทเรียนที่ลึกซึ้งแก่เสวี่ยหลาน

ดูเหมือนว่ามิเคยมีผู้ใดให้คำแนะนำเช่นนี้กับหวงฝู่หมิงจู นางเอียงหัวเล็ก ๆ คิด แล้วรู้สึกว่าสิ่งที่หลิงอวี๋พูดนั้นมีเหตุผล จึงเอ่ย “เช่นนั้นวันนี้เปลี่ยนเป็นเสวี่ยหลานไปต่อสู้กับหมาป่าหิมะ!”

“เจ้าวังน้อย อย่าไปฟังนาง นางแค่อยากแก้แค้นบ่าวที่เฆี่ยนตีนางเมื่อวานเพคะ!”

เสวี่ยหลานร้องออกมาอย่างกังวล “เจ้าวังน้อย บ่าวภักดีต่อท่าน แต่สตรีมาใหม่ผู้นี้เต็มไปด้วยความชั่วร้าย ควรจะโยนนางเข้าไปต่อสู้กับหมาป่าหิมะนะเพคะ!”

เมื่อหลิงอวี๋ได้ยินว่าเสวี่ยหลานคิดจะลากตนลงน้ำไปด้วย ก็เอ่ย “เจ้าวังน้อยชาญฉลาดยิ่งนัก เหตุใดจะมิเห็นว่าผู้ใดภักดีต่อนาง!”

“เจ้าทาสผู้ชั่วร้าย ปากเจ้าบอกว่าเจ้าภักดีต่อเจ้าวังน้อย แต่เจ้าวังน้อยให้เจ้าร่วมสนุกไปกับนาง เจ้ากลับปฏิเสธ เห็นได้ชัดว่าเจ้ามิได้เห็นเจ้าวังน้อยอยู่ในสายตา!”

หวงฝู่หมิงจูยังเด็ก ไม่มีการแยกแยะถูกผิดที่แข็งแกร่งนัก เมื่อหลิงอวี๋พูดเช่นนี้ ใบหน้าของนางก็จมดิ่งลง

“เสวี่ยหลาน เจ้ามิได้เห็นข้าอยู่ในสายตาจริงหรือ?”

เสวี่ยหลานแอบบ่น แล้วเอ่ยอย่างจนใจ “เจ้าวังน้อย บ่าวหรือจะกล้ามิเห็นท่านอยู่ในสายตา!”

“เพียงแต่ หากเจ้าวังน้อยยังต้องการให้บ่าวดูแล ท่านก็เห็นว่าหมาป่าหิมะโหดร้ายถึงเพียงนี้ หากบ่าวได้รับบาดเจ็บ ผู้ใดจะมาดูแลท่านเพคะ!”

“เจ้าวังน้อย ข้างกายท่านยังมีพี่เสวี่ยเหมยกับพี่คนอื่น ๆ มิใช่หรือ? หรือว่าพวกนางดูแลท่านมิได้?”

หลิงอวี๋หัวเราะเยาะ “พูดไปพูดมา เสวี่ยหลานก็แค่มิอยากเล่นกับท่าน ดังนั้นจึงชักแม่น้ำทั้งห้ามาอ้าง!”

“นางสารเลว เจ้าหุบปาก!”