ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1736

“ว๊าย… มีงู...”

หลิงอวี๋เพิ่งกลับเรือนไปได้มินาน ก็ได้ยินเสียงกรีดร้องดังก้องเหนือเรือนชูอวิ๋น

“ช่วยด้วย!”

เสียงกรีดร้องของหยวนตงดังขึ้น หลิงอวี๋ได้ยินอย่างชัดเจน แต่ในความเป็นจริงเรือนที่หยวนตงและหลิงอวี๋อาศัยอยู่นั้นค่อนข้างห่างไกล หากไม่มีความช่วยเหลือจากลูกปัดสีเขียว หลิงอวี๋ก็ไม่มีทางได้ยิน

หลิงอวี๋แสร้งทำเป็นมิได้ยิน ยังคงนอนโดยเอาผ้าห่มคลุมไว้

“เกิดเรื่องอันใดขึ้น?”

นางกำนัลที่อยู่ใกล้เคียงพากันตื่นเพราะเสียงกรีดร้อง จากนั้นก็สวมเสื้อผ้าออกมาตรวจสอบ

หลิงอวี๋ก็แสร้งทำเป็นตกใจตื่น นางสวมเสื้อคลุมแล้วเดินออกมา ผมยาวของนางยังคงปล่อยสยาย ดูง่วงนอน

“พี่อาอวี๋ ได้ยินมาว่ามีงูเข้ามา กัดพี่หยวนชุนตายไปแล้ว!”

ปี้เอ๋อร์วิ่งมาด้วยท่าทางหวาดกลัวแล้วเอ่ยกับหลิงอวี๋

“มีงูได้อย่างไรกัน?”

หลิงอวี๋ดูท่าทางหวาดกลัว กอดแขนของตนไว้แน่น “ข้ากลัวงูที่สุดเลย! เจ้าอย่าทำให้ข้ากลัวสิ!”

“ข้าก็กลัวเช่นกัน!”

ปี้เอ๋อร์กอดแขนของหลิงอวี๋ไว้ ทั้งสองต่างก็เกาะกัน

มินานเสียงกรีดร้องก็หยุดลง หยวนชุนก็ถูกงูขาวน้อยกัดจนตายไปแล้ว

มีนางกำนัลรีบวิ่งไปรายงานเสวี่ยหลานกับเสวี่ยเหมย ทั้งสองจึงรีบพาพวกนางกำนัลมา

เจ้าวังน้อยหลับไปแล้ว เรื่องงูขาวน้อยกัดทาสสองคนจนตายก็มิคุ้มที่จะไปปลุกนาง

เสวี่ยหลานมีบางอย่างอยู่ในใจ เพราะนี่คือแผนของนาง นางเห็นหลิงอวี๋ยืนอยู่กับพวกนางกำนัลในชุดที่มิเรียบร้อย ก็โกรธมากจนอยากจะพุ่งเข้าไปตบหลิงอวี๋

หยวนชุนกับหยวนตงถือกรงมาปล่อยงู แล้วจะถูกงูกัดจนตายได้อย่างไร?