ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1737

เสวี่ยเหมยมีความแค้นกับเสวี่ยหลานตามที่หยวนตงบอก และอยากให้เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับนาง จึงให้นางกำนัลไปเชิญท่านอาหลินทันที

ท่านอาหลินถูกปลุกในขณะที่หลับอยู่ก็หงุดหงิดเล็กน้อย แต่นางกำนัลสองคนตาย นางจึงแต่งตัวแล้วพานางรับใช้ของตนรีบไป

นี่เป็นครั้งแรกที่หลิงอวี๋ได้เจอท่านอาหลินตั้งแต่มาถึงวังเทพ

ท่านอาหลินอายุประมาณยี่สิบปี งดงามยิ่งนัก มีใบหน้ารูปไข่ขาวเนียนละเอียดราวกับหยก มีลักยิ้มอยู่ข้างแก้ม และคิ้วสีดำเรียวที่ตัดแต่งประณีตอย่างเห็นได้ชัด

ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวังก็งดงามมากเช่นกัน เป็นระลอกคลื่นเสน่ห์ที่ทำให้คนหลงใหล

นางคงจะถูกปลูกให้ตื่นจากการหลับใหล ผมยาวที่ห้อยลงมาถูกมัดขึ้นด้วยผ้าผูกสีมุกเส้นหนึ่ง ผมยาวดำขลับที่เดิมทีสง่างามก็ดูมีเสน่ห์ราวกับเทพธิดา

“มีเรื่องอันใด?”

ท่านอาหลินเอ่ยถามด้วยเสียงทุ้ม

เสวี่ยหลานผู้ชั่วร้ายชิงฟ้องก่อน เล่าให้ท่านอาหลินฟังว่าหยวนชุนกับหยวนตงถูกงูขาวกัดจนตาย สุดท้ายก็บอกความสงสัยของตนเกี่ยวกับหลิงอวี๋ด้วย

ท่านอาหลินได้ยินเช่นนี้ก็เอ่ยอย่างรำคาญ “ในเมื่อทาสชั่วร้ายทำร้ายผู้อื่น ก็โยนเข้าไปในถ้ำหมาป่าเสียก็สิ้นเรื่อง! เรื่องเล็กน้อยนี้คุ้มค่ากับการปลุกข้าให้ตื่นกลางดึกรึ!”

เสวี่ยหลานได้ยินเช่นนี้ก็เอ่ยกับนางรับใช้ที่อยู่ข้างกายอย่างหยิ่งผยอง “ได้ยินที่ท่านอาหลินบอกหรือไม่? ใครก็ได้ จับนางสารเลวที่ทำร้ายผู้อื่นนี้โยนเข้าไปในถ้ำหมาป่าเสีย!”

“ท่านอาหลิน เรื่องนี้จัดการเช่นนี้มิดีกระมัง!”

เมื่อหลิงอวี๋เห็นว่าท่านอาหลินผู้นี้จัดการกับตนโดยมิถามคำถามใด ๆ ก็ขมวดคิ้วแล้วลุกขึ้นยืน

“ท่านอาหลิน เจ้าวังมิอยู่ในวังเทพ ท่านก็เป็นหัวหน้าครอบครัว ท่านจัดการกับข้าโดยมิถามอะไรข้าเลย เช่นนี้จะยอมรับได้อย่างไร!”

“ยิ่งไปกว่านั้น หากข้ามิใช่ผู้กระทำผิดตัวจริง ท่านอาหลินมิกังวลว่าผู้กระทำผิดที่แท้จริงจะซ่อนไว้ในหมู่คนเหล่านี้แล้วจะมีคนถูกทำร้ายอีกหรือ?”

ท่านอาหลินมองหลิงอวี๋ เห็นอาการบาดเจ็บบนใบหน้าของนางก็ขมวดคิ้ว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน