ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1738

เพื่อให้พ้นผิด หยวนเซี่ยจึงเอ่ยอย่างร้อนใจ “หากท่านอาหลินมิเชื่อก็ไปถามเจ้าวังน้อยได้เจ้าค่ะ นางเป็นพยานให้บ่าวได้!”

“จะต้องเป็นหยวนชุนนึกสนุก แอบพางูขาวน้อยกลับมา แล้วดูแลมิดี งูขาวน้อยจึงกัดนางกับหยวนตงจนตาย!”

เสวี่ยหลานทั้งโกรธและเกลียด หรือหลิงอวี๋จะถูกทำให้ใสสะอาดไปเช่นนี้?

นางจึงตะโกนอย่างมิยอม “เป็นไปมิได้! งูขาวน้อยเป็นงูพิษ หยวนชุนรู้เรื่องนี้ดี นางจะเอางูขาวน้อยออกมาโดยมิเอากรงมาด้วยได้อย่างไร!”

หลิงอวี๋มองเสวี่ยหลานอย่างเฉยเมย พลางเอ่ยอย่างเย็นชา “มีอะไรเป็นไปมิได้เล่า! หยวนชุนคงขโมยงูขาวน้อยมา แต่ผลก็คือมิระวังงูขาวน้อยจึงหลุดไป!”

“นางหางูขาวน้อยมิเจอ กังวลว่าจะถูกเจ้าวังน้อยลงโทษ จึงส่งกรงกลับไป!”

“ผลคือกลับมาก็ถูกงูขาวน้อยที่ซ่อนตัวอยู่กัดจนตาย!”

เสวี่ยเหมยเหลือบมองหลิงอวี๋อย่างเงียบ ๆ แม้ว่าจะคาดเดากระบวนการมิออก แต่ก็ว่าไปตามคำพูดของหลิงอวี๋

“มีความเป็นไปได้ ใครก็ได้ ไปเรียกนางกำนัลที่ประจำการอยู่ตำหนักรุ่ยจูคืนนี้มาถามว่าหยวนชุนได้กลับไปหรือไม่ เช่นนี้ก็จะรู้ความจริงแล้ว!”

นางกำนัลของตำหนักรุ่ยจูคนหนึ่งจึงวิ่งกลับไปเรียก

หลังจากนั้นมินานนางกำนัลผู้นั้นก็พานางกำนัลที่ประจำการอยู่กลับมา นางกำนัลผู้นั้นรายงาน “ท่านอาหลิน ก่อนหน้านี้หยวนชุนกลับไปที่ตำหนักรุ่ยจูเจ้าค่ะ นางบอกว่าทำต่างหูหล่นแล้วกลับไปหา!”

ท่านอาหลินเอ่ยถามไป “นางเคยไปห้องที่ขังงูขาวน้อยหรือไม่?”

นางกำนัลคิดแล้วเอ่ย “น่าจะเคยไปเจ้าค่ะ ตอนบ่าวเห็นนาง นางอยู่แถว ๆ ห้องของงูขาวน้อย!”

เรื่องมาถึงขั้นนี้ ความจริงก็เปิดเผยแล้ว

ท่านอาหลินเหลือบมองเสวี่ยหลานอย่างเย็นชาแล้วเอ่ย “เสวี่ยหลาน เจ้ากับเสวี่ยเหมยรับผิดชอบตำหนักรุ่ยจูของหมิงจู มีคนขโมยงูขาวน้อยออกมาใต้จมูกของพวกเจ้า พวกเจ้าก็มิรู้รึ!”

“หยวนชุนขโมยสิ่งที่ตนดูแลเอง ถูกกัดตายก็สมน้ำหน้าแล้ว! แต่พวกเจ้าสองคนมีความผิดฐานประมาทเลินเล่อ จะต้องถูกปรับเงินเป็นเวลาสามเดือน!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน