ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1740

วันรุ่งขึ้น ฟ้ายังมิทันสว่าง เสวี่ยเหมยมาหาแล้ว

“อาอวี๋!”

หลิงอวี๋ตื่นแล้ว นางกำลังอาบน้ำอยู่ก็ได้ยินเสียงของเสวี่ยเหมย จึงรีบเปิดประตูเดินออกไป

“โอกาสของเจ้ามาถึงแล้ว!”

เสวี่ยเหมยเอ่ยอย่างเย็นชา “เสวี่ยหลานจงใจแกล้งป่วย มิลุกขึ้นมาเตรียมอาหารเช้าให้เจ้าวังน้อย ขอเพียงเจ้าสามารถทำให้เจ้าวังน้อยพอใจได้ ก็สามารถใช้โอกาสนี้ชิงความโปรดปรานของเสวี่ยหลานจากเจ้าวังน้อยได้!”

“โอกาสมีเพียงครั้งเดียว หากทำมิสำเร็จเจ้าจะไม่มีวันก้าวหน้าอีกตลอดไป!”

ดวงตาของหลิงอวี๋เป็นประกายแล้วเอ่ยทันที “พี่เสวี่ยเหมยมิต้องกังวล ข้าไม่มีทางทำให้เจ้าผิดหวังแน่นอน!”

นางรีบสวมเครื่องแบบวังแล้วเรียกให้ปี้เอ๋อร์ตามเสวี่ยเหมยไปที่ห้องครัว

วังเทพมีห้องครัวใหญ่และห้องครัวเล็ก เพราะว่าเจ้าวังน้อยจู้จี้จุกจิก จึงมีห้องครัวเล็กของตนเอง

ก่อนหน้านี้หลิงอวี๋คิดอยู่ว่า วังเทพนี้สร้างขึ้นบนภูเขาน้ำแข็ง อาหารการกินเหล่านี้ดูน่าเบื่อมาก ไหนเลยจะคิดว่าเมื่อมาถึงห้องครัวหลิงอวี๋จะพบว่าตนคิดคับแคบไปเอง

ในครัวของเจ้าวังน้อยมีผักและผลไม้สด ๆ มากมาย

“เจ้าวังใจกว้างกับเจ้าวังน้อยมาก ของเหล่านี้ต้องจ่ายเงินสูงมากเพื่อให้คนมาส่งให้!”

เสวี่ยเหมยมองความประหลาดใจของหลิงอวี๋ออก จึงเอ่ย “เจ้าเตรียมอาหารเช้าก่อน แล้วค่อยดูส่วนผสมที่เหลือ หากขาดอะไรต้องการอะไรก็เขียนรายการให้ข้า ครั้งหน้าข้าจะให้คนนำมาให้!”

“เจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋เห็นว่าในครัวมีนางกำนัลที่ทำงานทั่วไปอยู่หลายคนจึงมองเสวี่ยเหมย

เสวี่ยเหมยจึงเอ่ยอย่างเย็นชา “คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนของข้า ใช้งานได้ตามสบาย!”

หลิงอวี๋กังวลว่าคนเหล่านี้เป็นคนของเสวี่ยหลาน กลัวว่าพวกนางจะก่อปัญหาให้ตน เมื่อได้ยินว่าเป็นคนของเสวี่ยเหมยก็สบายใจ

เป้าหมายของนางกับเสวี่ยเหมยก็คือเหยียบเสวี่ยหลานให้จมดิน มีเป้าหมายเดียวกัน คนของเสวี่ยเหมยก็คงมิสร้างปัญหาให้กับตน!

หลิงอวี๋ใช้เวลาสองสามนาทีตรวจสอบส่วนผสมที่มีอยู่ตอนนี้ จากนั้นก็ถามเรื่องพฤติกรรมการกินอาหารเช้าโดยปกติของเจ้าวังน้อย แล้วก็มีความคิดขึ้นมา

อาหารเช้าในวันนี้หลิงอวี๋วางแผนว่าจะทำเกี๊ยว นางให้นางกำนัลคนหนึ่งนวดแป้งและอีกคนหนึ่งเตรียมผักและกุ้ง