ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1741

เห็นเพียงว่าเกี๊ยวในถาดมีทั้งสีขาว สีแดงและสีเขียว ขนาดเท่า ๆ กันและแต่ละชิ้นก็ดูนุ่มละมุน เห็นแล้วน่ากินมาก

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเกี๊ยวเหล่านี้มีขนาดพอดีคำมาก กินชิ้นละคำได้ และเกี๊ยวหนึ่งจานกินแล้วก็มิอิ่มจนเกินไป

“เจ้าวังน้อยเชิญเพคะ!”

หลิงอวี๋ยื่นตะเกียบให้หวงฝู่หมิงจูแล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “เครื่องปรุงรสมีสองแบบ แบบหนึ่งหวาน อีกแบบหนึ่งเปรี้ยวเผ็ดเพคะ!”

“เจ้าวังน้อยเริ่มด้วยรสเปรี้ยวเผ็ดก่อนจะเป็นการเปิดการรับรสดีกว่าเพคะ!”

หวงฝู่หมิงจูรับตะเกียบมาอย่างเชื่อฟังแล้วคีบเกี๊ยวหนึ่งชิ้นจิ้มลงในเครื่องปรุงรสเปรี้ยวเผ็ดตามคำพูดของหลิงอวี๋

เสวี่ยเหมยมองการแสดงออกของหวงฝู่หมิงจูอย่างกังวล กังวลว่าอาหารเช้าที่หลิงอวี๋ทำให้จะมิถูกใจเจ้าวังน้อย

มิคาดคิดว่าเมื่อเจ้าวังน้อยกินไปชิ้นหนึ่ง ก็รีบคีบอีกชิ้นหนึ่งมาจิ้มเครื่องปรุงรสแบบหวานอีก

“อาอวี๋ ข้าชอบแบบเปรี้ยวเผ็ดเช่นนี้ อร่อยมาก!”

หลังจากที่เจ้าวังน้อยกินเกี๊ยวไปสองชิ้น ก็ผลักเครื่องปรุงรสหวานออกไปแล้วกินแค่อันที่เปรี้ยวเผ็ดเท่านั้น

เจ้าวังน้อยกินเกี๊ยวไปทีละชิ้น เมื่อเห็นเจ้าวังน้อยกินไปครึ่งจานแล้ว ความกังวลของเสวี่ยเหมยก็หายไป

อาอวี๋ผู้นี้ช่างเก่งจริง ๆ เกี๊ยวธรรมดา ๆ จานหนึ่งก็ได้รับการชื่นชมจากเจ้าวังน้อยแล้ว

เสวี่ยเหมยพอใจแล้วแต่หลิงอวี๋มิพอใจ นางคอยปรนนิบัติเจ้าวังน้อยกินเกี๊ยวไป พลางโยนเหยื่อล่อออกไปโดยมิได้ตั้งใจ

“เจ้าวังน้อยชอบบ่าวก็วางใจแล้วเพคะ! บ่าวยังทำอาหารได้อีกหลายอย่าง เช่น ไก่ผัดถั่วลิสง หมูเส้นผัดเปรี้ยวหวาน เต้าหู้ผัดเผ็ด บะหมี่ต้มยำ ปู้ติง ขนมอบ และนมอัดเม็ดเป็นต้น!”

“หากเจ้าวังน้อยชอบ บ่าวก็ทำแต่ละอย่างให้ท่านกินได้เพคะ!”

หลิงอวี๋แค่อยากใช้ความเชี่ยวชาญของตนเอาชนะใจเจ้าวังน้อย จะได้ออกจากวังเทพไปตามหาหานเหมยได้โดยเร็ว

อาหารเหล่านี้มีบางอย่างที่หวงฝู่หมิงจูมิเคยได้ยินชื่อมาก่อน จึงเอาแต่ซักถามหลิงอวี๋

หลิงอวี๋ค่อย ๆ บอกหวงฝู่หมิงจูไปทีละอย่างอย่างอดทน ทำเอาความตะกละตะกลามในท้องของหวงฝู่หมิงจูออกมา อยากให้หลิงอวี๋ทำอาหารให้ตนกินประเดี๋ยวนี้

ภาพที่โต๊ะอาหารนี้ มีคนสนิทของเสวี่ยหลานวิ่งไปรายงานเสวี่ยหลานแล้ว

เสวี่ยหลานเสียใจมาก รู้สึกว่าการที่ตนแกล้งป่วยในเช้านี้เป็นการคำนวณผิดไปอย่างสิ้นเชิง!