ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1748

คืนนั้นหลิงอวี๋กับปี้เอ๋อร์ก็พาปู้ติงกับคาเฟยย้ายไปที่ตำหนักรุ่ยจู

หลิงอวี๋มิได้ไปดูสภาพน่าสังเวชที่เสวี่ยหลานถูกโยนเข้าไปในถ้ำหมาป่า ถึงอย่างไรเมื่อเห็นความตื่นเต้นที่ยากจะซ่อนเร้นบนใบหน้าเย็นชาของเสวี่ยเหมยนั้นก็เดาได้เลยว่า เสวี่ยหลานต้องถูกหมาป่ากัดฉีกเป็นชิ้น ๆ เป็นแน่

สำหรับเสวี่ยเหมย หลิงอวี๋ก็มิกล้าเข้าใกล้มากเกินไปเช่นกัน

ก่อนหน้านี้เป็นเพราะมีเป้าหมายเดียวกัน ดังนั้นเสวี่ยเหมยจึงมองตนแตกต่างออกไป หากวันหนึ่งตนไปคุกคามถึงตำแหน่งของเสวี่ยเหมย เสวี่ยเหมยไม่มีทางเมตตาต่อตนแน่

หวงฝู่หมิงจูถูกทรมานจนลมปราณเสียหายอย่างรุนแรง แม้ว่าชีวิตจะมิได้ตกอยู่ในอันตรายแล้วแต่ก็มีไข้สูงในคืนนั้น

เมื่ออาการป่วยแย่ลง ตุ่มน้ำก็เกิดขึ้น

เสวี่ยเหมยได้ยินข่าวก็รีบมา เมื่อเห็นตุ่มน้ำบนใบหน้าของหวงฝู่หมิงจูก็ตกใจจนถอยหลังไปหลายก้าว แล้ววิ่งออกไปอย่างตื่นตระหนก

ไข้ฝีดาษ!

นี่เป็นโรคติดต่อที่สามารถทำให้ตายได้!

ปีที่แล้วนางกำนัลน้อยติดเชื้อไข้ฝีดาษแล้วแพร่เชื้อให้นางกำนัลหลายคน โรคนี้ไม่มียารักษาให้หายขาดได้ จึงถูกเจ้าวังสังหารแล้วเผาศพไป

เสวี่ยเหมยรู้ถึงความร้ายแรงของโรคนี้

เสวี่ยเหมยตกใจจนมิรู้ว่าจะทำอย่างไร จึงรีบวิ่งไปรายงานท่านน้าหลิน

ท่านน้าหลินอยากร้องไห้แต่ก็หาได้มีน้ำตาไม่ หวงฝู่หมิงจูผู้นี้ เหตุใดจึงทำให้ผู้คนต้องเดือดร้อนถึงเพียงนี้!

เพิ่งจะประสบกับอาการแพ้มาก็ยังมาติดเชื้อไข้ฝีดาษอีก จะให้นางอธิบายเรื่องนี้กับหวงฝู่หลินอย่างไรกัน!

“ข้าจะส่งจดหมายถึงเจ้าวัง ให้เขารีบกลับมาโดยเร็ว!”

ท่านน้าหลินให้อี้เหวินลงจากภูเขาไปเชิญหมอ และใช้วิชาลับส่งจดหมายถึงหวงฝู่หลิน

ทางด้านหวงฝู่หลินยังมิได้ตอบกลับมา ท่านน้าหลินจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาด ให้เสวี่ยเหมยปิดตำหนักรุ่ยจูไว้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน