ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 1826

“หรุ่ยหรุ่ย เจ้าหยุดเดี๋ยวนี้!”

ป้าวซวนตั้งสติได้ก็พุ่งเข้าไป คิดว่าจะดึงจ้าวหรุ่ยหรุ่ยไว้

แต่คาดมิถึงว่าจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจะใช้หลังมือตบป้าวซวนอย่างแรงจนทำให้ป้าวซวนล้มลงไป

“ป้าวซวน เจ้าคิดว่าเจ้ายังเป็นคุณหนูสามของตระกูลป้าวอยู่รึ?”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยปล่อยหลิงอวี๋ที่กำลังขดตัวด้วยความเจ็บปวดไว้ชั่วคราว แล้วพุ่งเข้าไปเหยียบที่ข้อมือของป้าวซวน จากนั้นก็โน้มตัวเข้าไปมองนางพร้อมกับรอยยิ้มเยาะ

“เจ้ารู้หรือไม่ว่าที่นี่คือที่ใด? ที่นี่แดนเทพ!”

“ที่นี่อยู่ห่างจากตระกูลป้าวของเจ้ามิรู้กี่พันลี้! ข้าจะบอกเจ้าให้ นับแต่นี้ไป เจ้ามิใช่คุณหนูตระกูลป้าวอีกต่อไปแล้ว เจ้าคือนางรับใช้ของข้า จ้าวหรุ่ยหรุ่ย!”

“ข้าบอกให้เจ้าทำอะไรเจ้าก็ต้องทำ มิเช่นนั้นข้าจะเฉือนหน้าเจ้าเช่นเดียวกับที่ข้าทำกับนาง!”

หลิงอวี๋เจ็บปวดจนแทบจะสลบแล้ว และเลือดของนางก็เปื้อนอยู่เต็มกระโปรงไปหมด

เมื่อนางได้ยินคำพูดของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยในขณะที่นางกำลังอยู่ในอาการมึนงงนั้น นางจึงได้รู้ว่าจ้าวหรุ่ยหรุ่ยเป็นคนที่กรีดหน้าตน มิใช่พวกค้ามนุษย์ที่ทำ

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยหลอกตนมาตลอด!

“เจ้าพูดเรื่องเพ้อฝันอยู่รึ? ข้ามิใช่นางรับใช้ของเจ้านะ!”

ป้าวซวนยังมิรู้ถึงความแข็งแกร่งของจ้าวหรุ่ยหรุ่ย เมื่อเห็นว่านางกล้าตบตีตน ทั้งยังพูดเช่นนี้กับตนอีก นางจึงพยายามออกแรงดึงจ้าวหรุ่ยหรุ่ยออกและต่อสู้กลับ

ไหนเลยจะคิดว่านางจะมิสามารถดึงเท้าของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยให้หลุดไปได้ แล้วจ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็เหยียบไปเต็มที่จนนางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

“คนชั้นต่ำ เจ้าคิดว่าข้าล้อเล่นกับเจ้ารึ? หากเจ้ากล้าขัดขืนอีกข้าจะจัดการกับมือของเจ้า”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยทำหน้าตาดุร้าย ป้าวซวนเห็นท่าทางดุร้ายของนางก็รู้แล้วว่าสิ่งที่นางพูดมานั้นเป็นความจริง

นางหายใจเข้าลึก ๆ แล้วเอ่ยอย่างรู้ทันสถานการณ์ “ได้ ข้าจะฟังเจ้า!”

“ข้าอะไรกัน พูดกับข้าต้องแทนตัวว่าบ่าวเท่านั้น!”

จ้าวหรุ่ยหรุ่ยเอ่ยตำหนิ

ป้าวซวนหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ นางถูกพ่อและพวกพี่ชายตามใจมาตั้งแต่เกิด นางเคยถูกใครทำให้อับอายเช่นนี้เมื่อไรกัน?

“ช่วยด้วย… ลูกข้าจะหลุดออกมาจริง ๆ แล้ว! รีบช่วยเขาที!”