ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 27
ชิวเหวินซวงที่ฟังอยู่ด้านข้างคอยสังเกตท่าทีของเซียวหลินเทียน
เมื่อเห็นท่าทางตกตะลึงของเซียวหลินเทียน
ชิวเหวินซวงก็สังหรณ์ใจได้ว่าไม่ดีแล้ว!
นางมองไปยังหลิงอวี๋ด้วยความตื่นตกใจ!
หญิงผู้นี้เปลี่ยนแปลงมากเกินไป!
ก่อนหน้านั้นหลิงอวี๋จะมีคารมคมคายดีอย่างนี้ได้อย่างไรกัน!
ชิวเหวินซวงอาศัยที่เซียวหลินเทียนมิได้สังเกตเห็นตน รีบขยิบตาให้กับหลิงหลานและหลิงผิง
หลิงผิงถูกคำพูดของหลิงอวี๋ที่ให้ตื่นตะลึงเข้า!
นางติดตามหลิงอวี๋มานานถึงเพียงนี้ มิเคยพบว่าหลิงอวี๋จะสามารถเอ่ยออกมาเช่นนี้ได้!
นางไม่รู้เลยว่าจะต้องหักล้างหลิงอวี๋กลับจากที่ใด!
หลิงหลานสามารถอดกลั้นได้มากกว่าหลิงผิง นางฟังไป พลางทั้งคิดวิธีตอบโต้กลับ
เมื่อเห็นว่าเซียวหลินเทียนกำลังจะล่าถอยไป ในใจของหลิงหลานก็เคลื่อนไหวขึ้นมา นึกออกแล้ว!
หลิงหลานแสร้งหวาดกลัวเอ่ยออกมา “พระชายา ทำไมท่านถึงได้พูดจาได้เก่งกาจ พวกเราฝีปากไม่ดีสู้ท่านไม่ได้!”
“ทว่าความจริงอย่างไรเสียก็คือความจริง! ต่อให้ท่านจะเอ่ยออกมาได้น่าฟังเพียงใด ก็มิอาจปิดบังความจริงที่ท่านทรยศท่านอ๋องไปได้!”
“ท่านอ๋อง… พวกบ่าววันนี้ต่อให้จะต้องออกไป!”
“เพื่อไม่ให้นางหลอกลวงท่านอ๋องต่อไป!”
“วันนี้ต่อให้จะมีคนบอกว่าบ่าวทรยศเจ้านาย บ่าวก็จะแบกรับชื่อนี้เอาไว้เพคะ!”
หลิงหลานชี้ไปยังหลิงอวี๋ด้วยความกรุ่นโกรธ ร้องตะโกนออกมา “ท่านอ๋อง พระชายานางออกจากตำหนักไปบ่อย ๆ บอกว่าไปซื้อของให้กับท่าน แต่ว่าความเป็นจริงแล้ว นางลอบออกไปนัดพบชายอื่นเพคะ!”
“ท่านอ๋อง พระชายาบอกว่าท่านแต่งงานมาสี่ปีแล้ว ก็ยังไม่ยอมแตะต้องนาง!”
“มาตอนนี้สองขาของท่านพิการไปแล้ว… นางบอกว่าท่านเป็นเพียงแค่เศษสวะ เรื่องนั้นก็ไม่รู้ว่าจะทำได้หรือไม่...”
เมื่อหลิงหลานเอ่ยออกมาถึงตรงนี้ ก็ปิดใบหน้าไปด้วยความเขินอาย เขินอายจนลดเสียงเอ่ยต่ำ “คำพูดเหล่านั้นที่พระชายาเอ่ยออกมาช่างมิน่าฟัง… บ่าวก็จะไม่เอ่ยให้ละเอียดแล้ว!”
“บ่าวกล้าสาบานว่าที่บ่าวเอ่ยออกมานั้นทั้งหมดเป็นความจริงเพคะ!”
เอ่อ...
หลิงอวี๋ถูกคำพูดเหล่านั้นของหลิงหลานทำให้ตะลึงค้าง!
นางรับใช้คนนี้เก่งกาจกว่าหลิงผิงมาก!
เพียงแค่เปิดปากก็ทิ่มแทงลงมาอย่างสาหัส!
หลิงอวี๋หันมองไปยังเซียวหลินเทียนอย่างไม่รู้ตัว
ก็พบว่าใบหน้าของเซียวหลินเทียนแดงก่ำขึ้นมาด้วยความโกรธในทันที สายตาลุกโชนไปด้วยความโกรธเกรี้ยว!
ในใจของหลิงอวี๋จมดิ่งลง!
คำพูดของหลิงหลานส่งผลเสียร้ายแรงมากเกินไป ช่างฆ่าทำลายความภาคภูมิใจในตนเองที่มีของเซียวหลินเทียนในฐานะชายหนุ่มได้!
เริ่มจากบอกว่าสองขาของเขาพิการ!
ตามมาด้วยเรื่องนั้นคงจะทำมิได้!
หากว่าลองถาม ชายหนุ่มสักคนจะต้องใจกว้างเพียงใด ถึงจะทนรับความอัปยศเช่นนี้ได้!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา