ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 29

หลิงอวี๋ไม่ได้ป้องกันเลยแม้แต่น้อย ถูกทุบตีไปเช่นนี้จนกระเด็นลอยออกไป พลันพ่นเลือดออกมาพลางอากาศ

“ปัง!”

ร่างกายที่ผอมบางของหลิงอวี๋กระแทกลงบนพื้นอย่างแรง ก่อนจะกระอักเลือดสดออกมาเป็นจำนวนมาก!

หลิงอวี๋รู้สึกได้ว่าทั่วทั้งร่างพังทลายลง ดวงตามือดำ แล้วสลบไป

เรื่องที่เกิดขึ้นในขณะนี้เร็วเกินไป เร็วจนแม้แต่เซียวหลินเทียนเองก็ไม่ทันได้คาดคิด

เขาและทุกคนต่างพากันตกตะลึง

มีเพียงชิวเฮ่าเท่านั้นที่คุกเข่าลงบนพื้นข้างหนึ่ง เอ่ยยอมรับผิดอย่างสงบนิ่ง

“ท่านอ๋องได้โปรดยกโทษให้กระหม่อมด้วย! สถานการณ์เร่งด่วน ข้าน้อยเกรงว่าหลิงอวี๋ที่คลุ้มคลั่งจะปลงพระชนม์ท่านเข้า จึงได้ฉวยโอกาสจัดการนาง! ข้าน้อยยินดีรับโทษผิดพ่ะย่ะค่ะ!”

“ท่านอ๋อง ท่านพี่เองก็ทำอะไรมิได้เช่นกันเพคะ! เมื่อครู่นี้ทุกคนต่างก็ตื่นตกใจ...ต่างก็พากันคิดว่าพระชายาปลงพระชนม์ท่านอ๋อง!”

ชิวเหวินซวงรีบวางเสี่ยวเมาลง คุกเข่าลงด้านหน้าของเซียวหลินเทียนเพื่อร้องขอชีวิต

เซียวหลินเทียนเม้มริมฝีปาก ชิวเฮ่ามีใจปกป้องเจ้านาย เขาจะกล่าวโทษชิวเฮ่าได้อย่างไร!

เขามองไปยังหลิงอวี๋ที่ยังคงนอนอยู่บนพื้น จู่ ๆ ก็รู้สึกเหนื่อยเล็กน้อย ยกมือขึ้นแล้วเอ่ยว่า "หยุดพูดได้แล้ว! ข้ารู้ความจงรักภักดีของพวกเจ้า!"

“เป็นหลิงอวี๋ นางมิรู้จักที่ตายถึงได้ลงมือกับข้า! ตายไปก็เป็นความผิดของนางเอง!”

“ท่านแม่...” เสี่ยวเมาที่ถูกเหวินชิวซวงโยนไว้อีกด้านหนึ่ง มุมปากของเขายังคงมีเลือดไหลออกมา

กระดูกซี่โครงตรงหน้าอกของเขาถูกชิงเหวินซวงหัก เขาลุกขึ้นยืนไม่ได้ ทำได้เพียงร้องไห้พลาง คลานมาหาหลิงอวี๋

เซียวหลินเทียนมองเห็นฉากนี้ ในใจสั่นไหวขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ได้

“พวกเราไปกันเถิด!”

เขาไม่กล้ามองต่อไปอีก หันหลังกลับ เมื่อคิดแล้วเอ่ยออกมา “ไป๋สือ ไปดูนางเสียหน่อย! หากว่ายังมีลมหายใจ ก็สั่งยาให้นาง! รอเมื่อนางดีขึ้นแล้ว ก็ส่งนางกลับจวนเสนาบดีเจิ้นหย่วน!”

“หากว่าตายไปแล้ว ก็… ซื้อโลงศพให้นางได้ฝัง!”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

ลู่หนานมองไปยังหลิงอวี๋ที่ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย ก็รู้สึกอดทนไม่ได้

เขามักจะรู้สึกว่า พระชายาไม่มีทางฆ่าท่านอ๋อง นางรักท่านอ๋องถึงเพียงนั้น แล้วจะไร้ซึ่งอารมณ์เช่นนั้นได้อย่างไร!

เมื่อครู่นี้คำพูดนั้นของหลิงอวี๋ ทำให้ลู่หนานประทับใจเข้า เขามองออกว่าสิ่งที่หลิงอวี๋เอ่ยออกมานั้นเป็นความจริง!

เพียงแต่ ชิวเฮ่าลงมือเร็วจนเกินไป!

ทว่าลู่หนานเองก็ไม่มีสิทธิ์ตำหนิชิวเฮ่า เพราะอย่างไรแล้ว ชิวเฮ่าก็เป็นคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตปกป้องท่านอ๋อง

เพียงแต่บุ่มบ่ามจนเกินไปเท่านั้น!

ลู่หนานมองไปยังชิวเฮ่าด้วยท่าทีซับซ้อน ทำได้เพียงเข็นเซียวหลินเทียนไปอย่างเงียบ ๆ

แม่นมลี่ทรุดกายลงนั่งบนพื้น เริ่มจากถูกความใจกล้าบ้าบิ่นของหลิงอวี๋ทำให้ตกใจเข้า ภายหลังถูกฝ่ามือของชิวเฮ่าจนตื่นกลัว

นางรู้สึกว่า ตกใจจนวิญญาณกระเจิงหายออกจากร่างไปแล้ว ทั่วทั้งกายคนตกอยู่ในภวังค์ คนทั่วทั้งลานนั้นต่างพากันเดินหายไปจนหมดแล้ว

หลิงซินที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ด้านหนึ่งเป็นพระชายาที่ไม่รู้ว่าเป็นหรือตาย อีกด้านหนึ่งเป็นเสี่ยวเมาที่ร้องไห้อย่างเจ็บปวด