ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 334

ครั้นถึงหน้าตำหนักองค์ชายเว่ย จ้าวซวนส่งไพ่(1)ให้คนเฝ้าประตู เอ่ยเสียงทุ้ม

“รบกวนทูลช่วยเราหน่อยว่า พระชายาอ๋องอี้แห่งตำหนักอ๋องอี้ขอเข้าเฝ้าองค์ชายเว่ย!”

คนเฝ้าประตูมองไพ่กล่าวเย็นชาว่า “องค์ชายของเราเสด็จไปออกแต่เช้า! ยังมิเสด็จกลับตำหนักเลย!”

จ้าวซวนส่งยิ้มกล่าว “องค์ชายเว่ยไปที่ใดแล้วเล่า?”

คนเฝ้าประตูพูดเหลืออดว่า “ผู้น้อยเป็นแค่คนเฝ้าประตู องค์ชายไปที่ใด ผู้น้อยจะหารู้ไม่?”

“พวกเจ้าหมายขอเข้าเฝ้าองค์ชายก็อยู่คอยเถิด!”

จ้าวซวนทำได้แค่กลับมาแจ้งหลิงอวี๋ หลังหลิงอวี๋ฟังก็ยิ้มหยัน

“จ้าวซวน เจ้าส่งคนไปสืบถามว่าองค์ชายเว่ยออกไปจริงแน่หรือไม่ และไปที่ใด!”

จ้าวซวนเข้าใจความคิดของหลิงอวี๋ทันที เขาผงกศีรษะพลางรีบพาคนไปสืบถามข่าว

ในไม่ช้า จ้าวซวนก็พาคนกลับมาส่ายหน้าต่อหลิงอวี๋กล่าวว่า

“พระชายา เราถามคนละแวกนี้แล้วขอรับ วันนี้ไม่มีใครเห็นองค์ชายเว่ยออกจากตำหนัก!”

“แม้แต่โรงน้ำชา โรงเหล้าที่พระองค์ทรงไปบ่อยก็ไม่เห็นเหมือนกันขอรับ!”

ลู่หนานอดพูดมิได้ “องค์ชายเว่ยอยู่ตำหนักเป็นแน่ นี่คงเจตนากลั่นแกล้งพวกเรา!”

หลิงอวี๋ไม่พูดจา แม้รู้ชัดว่าองค์ชายเว่ยอยู่ตำหนักและเขาหมายกลั่นแกล้ง หรือว่าพวกเขาจะรั้นบุกเข้าไปเลยดี?

จ้าวซวนพูดต่อ “ยามนี้เราเป็นฝ่ายขอร้องคน งั้นคอยไปก่อนเถอะ”

กลุ่มคนยืนไปครึ่งชั่วยามแล้ว จ้าวซวนไปสอบถามอีกครั้ง แต่คนเฝ้าประตูยังยืนกรานว่าองค์ชายเว่ยมิได้กลับมา

บัดนี้จ้าวซวนใจร้อนนักกลับมาพูดกับหลิงอวี๋ว่า “พระชายา ไม่เช่นนั้นเรารั้นบุกเข้าไปเลยไหมขอรับ?!”

“แม้เราจะรอได้ แต่ท่านอ๋องจักรอได้หรือขอรับ?”

หลิงอวี๋มุ่นคิ้วพลางมองลู่หนานกับคนอื่น ๆ ที่กำลังมองตนตาปริบ ๆ บนหน้าฉายความกังวลเต็มเปี่ยม

แม้นางไว้ใจวิชาแพทย์ของตนและเซียวหลินเทียนจะไม่ตายเดี๋ยวนี้ แต่รอเช่นนี้ก็มิใช่เรื่อง!

“หากรั้นบุกเข้าไปจักถูกโทษรุกล้ำตำหนักองค์ชายก่อความอลหม่าน! หากองค์ชายเว่ยสบโอกาสฆ่าพวกเจ้าก็ไม่มีแม้แต่ที่ให้พวกเจ้าร้องทุกข์ด้วยซ้ำ!”

“จ้าวซวน ตอนนี้เจ้าจัดคนไปตามหาองค์ชายเว่ยที่ถนนใหญ่! แพร่เรื่องที่ท่านอ๋องอี้กำลังรอการช่วยชีวิตจากพระองค์ออกไป!”

หลิงอวี่ยิ้มหยันกล่าว “ส่งคนไปขอเข้าเฝ้าไทเฮาในวังอีก กล่าวว่าพวกเรากำลังรอการช่วยเหลือจากองค์ชายเว่ยอย่างร้อนใจ แต่กำลังคนมีจำกัดขอให้ไทเฮาส่งคนช่วยตามหาคน!”

จ้าวซวนผงะชั่วขณะ ชิวเหวินซวงพลันเอ่ยร้อนใจ

“พระชายา ท่านคิดกระไรช่างมิเข้าท่า! หากเรื่องวุ่นวายขึ้นแล้วแหย่องค์ชายเว่ยกริ้ว พระองค์จะให้มุกตะขาบฟ้าพวกเราหรือ?”