ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 387

“ท่านเอ้อร์!”

หลิงอวี๋เดินเข้าไป ถึงได้พบว่านอกจากท่านกวนเอ้อร์แล้ว ยังมีผู้คุ้มกันที่แข็งแกร่งอีกสองคนอยู่ข้างในด้วย

“พระชายาอ๋องอี้เชิญนั่งเถิด!”

พอท่านกวนเอ้อร์เห็นหลิงอวี๋มองผู้คุ้มกันทั้งสอง ก็เอ่ยขึ้นมา “นี่คือคนสนิทของข้า พระชายาอย่าได้ถือสา!”

“อ๋อ!”

หลิงอวี๋นั่งลง พลางเอ่ยถาม “ท่านเอ้อร์ ยาแก้พิษที่ข้าส่งไปให้มิได้ผลหรือ?”

“พระชายาวางใจได้ ยาแก้พิษนั้นดีมาก นายท่านกวนสบายดีแล้ว!”

ท่านกวนเอ้อร์ยิ้มเล็กน้อย ผู้คุ้มกันคนหนึ่งเดินเข้ามารินน้ำชาให้ทั้งสองคน

“พระชายา ที่แซ่กวนมาที่นี่ในวันนี้ก็ตั้งใจมาขอบคุณพระชายาขอรับ! หากไม่มีพระชายา นายท่านก็คงอยู่ได้ไม่นาน!”

“นี่เป็นของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อแสดงความเคารพต่อพระชายา พระชายาโปรดรับไว้ด้วยเถิด!”

ท่านกวนเอ้อร์หยิบกล่องหนึ่งกล่องออกมา แล้วผลักมาให้หลิงอวี๋

หลิงอวี๋รีบเอ่ย “ท่านเอ้อร์เกรงใจกันเกินไป เท่านให้รางวัลข้ามาแล้ว หลิงอวี๋มีหรือจักต้องการมากมาย! ท่านเอ้อร์เก็บกลับไปเถิด!”

ท่านกวนเอ้อร์ไม่คะยั้นคะยอ ยิ้มพลางเอ่ย “ข้าให้คนยกอาหารมาแล้ว พระชายาดื่มชาก่อนเถิด อีกเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว!”

หลิงอวี๋เหนื่อยมาทั้งวัน นางจึงหยิบถ้วยชาขึ้นมา ขณะที่กำลังจะดื่ม ก็รู้สึกว่ามีคนเตะเท้าของนาง

หลิงอวี๋ตกใจเล็กน้อย ได้ติดต่อกับท่านกวนเอ้อร์มาหลายครั้ง นางก็นับว่าเข้าใจท่านกวนเอ้อร์แล้วว่าเขาไม่ใช่คนมุทะลุ!

เช่นนั้นเหตุใดเขาถึงเตะเท้าของตนเล่า?

หรือว่าชานี้มีอะไรผิดปกติ?

หลิงอวี๋ใช้หางตาเหลือบมองผู้คุ้มกันทั้งสอง...

แม้ว่าผู้คุ้มกันทั้งสองจะอยู่ข้าง ๆ แต่พวกเขาก็มองตนไม่คลาดสายตาเลย

“พระชายา คุณหนูใหญ่ของเราทำให้พระชายาขุ่นเคืองเมื่อครั้งที่แล้ว ข้าหวังว่าพระชายาจักมิถือสาหาความอันใดกับนาง!”

“แซ่กวนใช้ชาแทนเหล้า เป็นการขอโทษพระชายาแทนนาง!”

ท่านกวนเอ้อร์ยกถ้วยชาขึ้นมาแสดงความเคารพต่อหลิงอวี๋

หลิงอวี๋เห็นท่านกวนเอ้อร์เหลือบมองผู้คุ้มกันสองคนที่อยู่ตรงนั้นเล็กน้อย พลางก้มหน้ามองถ้วยชาของตน

“หลิงอวี๋ นังสารเลว… มาถึงถิ่นของข้าแล้ว เจ้าคิดว่าตนจะยังออกไปได้รึ!?”

เสียงของกวนอิ่ง หลิงอวี๋หันไป เห็นกวนอิ่งเดินมาจากห้องข้าง ๆ พร้อมกับผู้คุ้มกันหลายคน

ระหว่างห้องส่วนตัวทั้งสองห้องนั้นที่แท้ก็มีประตูเชื่อมอยู่...

“กวนผิง… เจ้านี่กินเรียบทุกอย่างเลยนะ...”

กวนอิ่งก้าวเข้ามากับตบหน้าท่านกวนเอ้อร์อย่างแรง

หลิงอวี๋เห็นว่าท่านกวนเอ้อร์มิได้ขัดขืนใด ๆ และถูกผู้คุมสองคนควบคุมตัวไว้

“พระชายาอ๋องอี้… ข้าขอโทษ กวนอิ่งจับภรรยากับลูกของข้าไปแล้วข่มขู่ข้า… แซ่กวนควบคุมตนไม่ได้จริง ๆ...”

ดวงตาของท่านกวนเอ้อร์เต็มไปด้วยความเหนื่อยล้าและเจ็บปวด

หลิงอวี๋ตกใจกับสายตานี้ แล้วก็รู้สึกผิดอย่างมาก...

กวนผิงฝากฝังให้เซียวหลินเทียนไปรับครอบครัวของเขา แต่เซียวหลินเทียนถูกลอบสังหารจนเป็นตายก็ไม่รู้ จึงเตรียมคนรับไม่ทัน...

ใครจะคิดว่าช่วงเวลาที่ประมาทนี้ จะนำไปสู่การที่ครอบครัวท่านกวนเอ้อร์ถูกจับไปแล้ว...