ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 388

“หลิงอวี๋… นังสารเลว!”

กวนอิ่งพุ่งเข้ามาด้วยท่าทางดุดัน ยกมือขึ้นแล้วเหวี่ยงไปที่หน้าหลิงอวี๋อย่างแรง

ขณะที่หลิงอวี๋กำลังจะหลบ ผู้คุ้มกันสองคนก็คว้าแขนของนางไว้

เพียะ เพียะ เพียะ…

กวนอิ่งง้างมือซ้ายทีขวาด้วยความโกรธ แล้วตบไปหลายครั้งจนหลิงอวี๋เวียนหัว

“หมาบ้า เจ้าบ้าไปแล้วหรือ? กล้าทุบตีข้า เจ้าไม่กลัวว่าข้าจะลงโทษเจ้ารึ?”

หลิงอวี๋มึนงง นางกับกวนอิ่งมีความแค้นกันฝังลึกแค่ไหนกัน กวนอิ่งถึงได้บ้าถึงเพียงนี้?

“เจ้าทำอะไร? เจ้ามิรู้รึ? เจ้าทำร้ายข้า… ข้าจักมิเสียเวลาพูดกับเจ้าอีก...”

กวนอิ่งจิกผมของหลิงอวี๋พลางเอ่ยอย่างชั่วร้าย

“วันนี้ข้าจักทำให้เจ้ารู้ว่าอะไรที่เรียกว่าตายทั้งเป็น!”

“สำหรับความเจ็บปวดที่ข้าได้รับ ข้าจักทำให้เจ้าชดใช้เป็นสิบเท่าร้อยเท่า!”

กวนอิ่งเตะเข่าของหลิงอวี๋อย่างแรง หลิงอวี๋จึงคุกเข่าลงด้วยความเจ็บปวด

“กวนอิ่ง เจ้าทำบ้าอะไร? เซียวหลินเทียนไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่!”

หลิงอวี๋ตะคอกด้วยความโกรธ “กวนอิ่ง เจ้ากล้ามีเรื่องกับข้าเช่นนี้ ข้าไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่นอน!”

“เอายาให้นาง!”

“สารเลว! หากเจ้ามีชีวิตอยู่รอดพ้นคืนนี้ไปได้ เจ้าค่อยมาพูดคำโหดร้ายเช่นนี้ใหม่!”

กวนอิ่งจิกผมของหลิงอวี๋ให้เอนตัวไปข้างหลัง ขณะที่ผู้คุ้มกันทั้งสองก็กดหลิงอวี๋ไว้แน่น

หลิงอวี๋มิสามารถผละตัวออกไปได้เลย

ผู้คุ้มกันนำกาน้ำชามาแล้วเทกาน้ำชาเข้าไปในปากของหลิงอวี๋อย่างหยาบคาย

มุมริมฝีปากของหลิงอวี๋ถูกกระแทก น้ำชาที่ผสมเลือดกรอกเข้าไปในปากของนาง

หลิงอวี๋รู้ว่ามันคือน้ำชาที่วางยาไว้ มีหรือจะยอมกลืนมันลงไป!

นางพยายามอย่างเต็มที่ที่จะบ้วนออก แต่ก็ไม่สามารถหยุดน้ำชาไม่ให้เทเข้าปากนางได้

“นังสารเลว… ใครให้เจ้าใส่ร้ายข้า...”

กวนอิ่งเอาแส้ออกมา แล้วฟาดแส้ใส่ที่ร่างของหลิงอวี๋

หลิงอวี๋เพิ่งถูกเซียวหลินเทียนหวดแส้ใส่ตอนนางข้ามเวลามา แต่ทุก ๆ การเฆี่ยนตีจากกวนอิ่งทำให้นางรู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่าครั้งที่แล้วอีก...

ความเจ็บปวดแสนสาหัสทำให้นางแทบจะเป็นลม