ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 389

“ท่านแม่ ผู้หญิงคนนี้คุณหนูใหญ่สั่งเป็นการส่วนตัวว่าให้ดูแลให้ดี คืนนี้อย่าปล่อยให้นางอยู่เฉย ๆ…”

เสียงหัวเราะลามกของผู้คุ้มกันมาจากประตู

หลิงอวี๋ลืมตาขึ้น เห็นว่าผู้คุ้มกันหันหลังให้ตน นางรีบเข้าไปในมิติ หยิบเข็มยาสลบและยาถอนพิษออกมา

ยาที่ทำให้มึนเมาเช่นนี้ หลิงอวี๋เคยศึกษามาก่อนจึงพยายามเตรียมยาแก้พิษ

นางรีบฉีดยาให้ตน แต่ก่อนที่จะดึงเข็มออก นางก็ได้ยินผู้คุ้มกันอีกคนพูด

“พี่… ให้พวกเรามาสนุกกันก่อนดีกว่า แทนที่จะเสียเปรียบคนอื่น สู้พวกเราได้ก่อนดีกว่า!”

ผู้คุ้มกันตรงหน้าลังเล “หากคุณหนูใหญ่รู้เข้า...”

“เหอะ นางแค่ให้เราดูผู้หญิงคนนี้ไม่ให้หนีไปไหน นางจะรู้หรือว่าเราทำอะไร?”

เมื่อกี้เขาพาหลิงอวี๋มา ร่างกายที่อ่อนนุ่มของหลิงอวี๋ทำให้ผู้คุ้มกันไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ ทันทีที่ได้ยินสิ่งที่น้องชายพูด ก็หวั่นไหวทันที!

“ท่านแม่ เช่นนั้นท่านลงไปก่อนเถิด! พวกเราเสร็จแล้วจะเรียก!”

พูดแล้วผู้คุ้มกันทั้งสองก็ปิดประตู แล้วเดินไปหาหลิงอวี๋ด้วยรอยยิ้ม

หลิงอวี๋บีบเข็มยาสลบแน่น แอบดีใจที่ผู้คุ้มกันสองคนนี้กล้าพอที่จะมาพร้อมกัน ไม่เช่นนั้นคงเป็นเรื่องยากสำหรับตนที่จะจัดการกับพวกเขาทีละคน

ผู้คุ้มกันทั้งสองอยู่ที่ข้างเตียง

หลิงอวี๋มีหรือจะให้โอกาสพวกเขา เมื่อเห็นว่าทั้งสองไม่ได้ระวังตัว ก็กระโดดขึ้นมาทันทีและแทงเข็มที่คอของผู้คุ้มกันทั้งสองคนทีละคน

เมื่อผู้คุ้มกันทั้งสองตั้งสติได้ หลิงอวี๋ก็เดินวนไปข้างหลังพวกเขา ออกแรงผลัก ทั้งสองก็ล้มลงบนเตียง

หลิงอวี๋ต้องการเวลาเพื่อหลบหนี นางจึงหยิบตะเกียงน้ำมันมาจุดที่กระโจม

ในเมื่อหอนางโลมแห่งนี้ช่วยเหลือผู้กระทำความผิด เช่นนั้นเผาทิ้งก็ดีแล้ว!

จากนั้นหลิงอวี๋สวมชุดคลุม เปิดประตูแล้วเดินออกไป

เดินไปไม่ไกลนัก ก็เห็นหลิงซวนกับเถาจื่อวิ่งออกมาจากห้องหนึ่ง

“หลิงซวน!”

หลิงอวี๋ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เห็นว่าทั้งคู่ยังอยู่ในสภาพปกติ ก็เอ่ยอย่างแปลกใจ

“พวกเขามิได้วางยาพวกเจ้าหรือ?”

“ไม่เจ้าค่ะ แค่ทำให้เราหมดสติ!”