ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 391

“ท่าน… ช่วยข้าด้วย…”

ฮูหยินกวนกู่ร้องเศร้าสลด เสียงอันเจ็บปวดดุจมีดกรีดหัวใจท่านกวนเอ้อร์!

เขาพยายามดิ้นให้หลุดจากเชือกที่มัดตัวเองไว้ แต่เชือกหนังวัวโชกไปด้วยน้ำ เขายิ่งดิ้นรนก็ยิ่งมัดแน่นขึ้นเรื่อย ๆ!

“กวนอิ่ง เจ้าเดรัจฉาน เจ้ามันมิใช่มนุษย์…”

ท่านกวนเอ้อร์คำรามเสียงแหบ “เจ้าจะฆ่าจะแทงก็มาลงที่กวนผิง ไยเจ้าไปลงที่สตรี?”

“เหอะ… บัดนี้ปวดใจแล้วหรือ? แล้วตั้งนานเจ้ามั่วทำกระไร?”

กวนอิ่งยิ้มหยันกล่าว “หากเจ้าเชื่อฟ้าคำพูดข้า ให้หลิงอวี๋ดื่มชาถ้วยนั้น ทุกอย่างคงหาได้เกิดขึ้นไม่?”

“เจ้ามันไร้เมตตาธรรม ยังคิดให้ข้าไว้ชีวิตครอบครัวเจ้าอีกรึ?”

“ตัวข้าพูดไปแล้ว หากทำให้หลิงอวี๋เจ็บปวดไม่ได้ งั้นก็ให้ฮูหยินของเจ้าเจ็บปวดเถอะ!”

ท่านกวนเอ้อร์กู่คำราม “อย่าพูดให้ดูดีนักเลย! กวนอิ่ง แม้ข้าจะเชื่อฟังเจ้า เจ้าก็ไม่ละเว้นครอบครัวข้า!”

“ฮิฮิ กวนผิง เจ้าฉลาดนี่! แต่เจ้ามาตอกกลับเอาตอนนี้ ไม่สายไปหน่อยรึ?”

กวนอิ่งใช้แส้หวดใบหน้าท่านกวนเอ้อร์ กล่าวเสียงเหี้ยม

“เป็นแค่เด็กเก็บมาเลี้ยง บังอาจแย่งทรัพย์สมบัติของพ่อข้า! ในเมื่อนายท่านรักเจ้านัก เจ้าก็ลงไปอยู่กับเขาเถอะ!”

หัวใจท่านกวนเอ้อร์หมดหวัง “พวกเจ้า… ลงมือกับนายท่านแล้วรึ?”

“ยังมิได้… แต่ก็ใกล้แล้ว!”

กวนอิ่งยิ้มหยัน “ขอแค่ให้นายท่านบอกว่าย้ายทรัพย์สมบัติไปไว้ที่ใด พวกเจ้าทั้งสองก็นัดแนะกันไปพบพญายมได้เลย!”

ท่านกวนเอ้อร์ขบฟัน “กวนอิ่ง ไยพวกเจ้าโหดเหี้ยมเช่นนี้… นายท่านคือปู่แท้ ๆ ของเจ้านะ!”

“คราก่อนพระชายาอ๋องอี้ไปแจ้งทางการ นายท่านก็เห็นแก่ไมตรีในครอบครัว จึงไม่พูดเรื่องกวนซินถูกองค์ชายเว่ยบงการให้วางพิษเขา!”

“นายท่านยังอยากให้โอกาสพวกเจ้าสักครั้ง! แต่พวกเจ้าตอบแทนเขาเช่นนี้รึ?”

ท่านกวนเอ้อร์เริ่มโกรธแค้น นายท่านกวนเป็นคนเด็ดเดี่ยวและชาญฉลาดมาทั้งชีวิต ไหนเลยคิดว่าจะตกอยู่ในเงื้อมมือคนของตัวเอง!