ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 42

เซียวหลินเทียนสงบลงทันที

เพราะว่าเขาเคยเป็นผู้บัญชาการกองทัพมาก่อน เขารู้ว่าเมื่อกองทัพสองฝ่ายต่อสู้กัน สิ่งต้องห้ามที่สุดคือ ความใจร้อน

ความโกรธและการใช้กำลังไม่ได้แก้ปัญหาได้จริง ๆ !

เขามองหลิงอวี๋ที่อยู่ข้างล่าง!

นางกล้าที่จะสู้สายตา!

นางกล้าที่จะท้าทายการต่อสู้ระหว่างแม่นมกับหลิงผิง!

นางกล้ากระทั่งยกดาบขึ้นมาทำให้เขาพินาศไปด้วยกัน!

หลิงอวี๋ผู้นี้ ไม่ใช่ผู้หญิงคนที่โง่เขลาที่คิดหาทุกวิถีทางเพื่อเอาใจเขาอีกต่อไปแล้ว!

จู่ ๆ เซียวหลินเทียนก็พบว่า...

เขาหาความชื่นชมตัวเองในแววตาของหลิงอวี๋ไม่เจอแม้เพียงสักนิดแล้ว

สายตาที่หลงใหลในตัวเขาของหลิงอวี๋ ดูเหมือนว่าจะหายไปหลังจากที่นางถูกโบย!

หลิงอวี๋...

คนที่กล้าจ่อมีดกับตัวเขา!

นางไม่ได้มีเขาอยู่สายตาอีกต่อไปแล้ว!

นางกล้าที่พาคนของนางออกจากเรือนหลานย่วน มิใช่เรื่องง่ายที่จะส่งตัวเองมาถึงที่เพื่อให้โดนสังหาร!

เซียวหลินเทียนน่าจะคิดถึงจุดนี้นานแล้ว เพียงแต่ก่อนหน้านี้เข้าใจหลิงอวี๋ผิดไป!

เขาก็เหมือนกับทุก ๆ คน ไม่ได้สนใจความเปลี่ยนแปลงของหลิงอวี๋!

ดังนั้นชิวเฮ่าถึงได้เสียเปรียบเช่นนี้!

เขาถึงได้ประมาทแล้วตกลงในหลุมพรางของนาง!

เขาเหมือนกับทุก ๆ คน ต่างก็คิดว่า ตะบองไม้ในมือของหลิงอวี๋ก็คือ อาวุธของนาง มันเปราะบางนัก!

แต่กลับมิคาดว่า วิธีที่นางใช้จะเป็นวิธีอำพรางสายตา ให้ตะบองไม้มาดึงสายตาของพวกเขา แต่กลับซ่อนกระบวนท่าที่ใช้สังหารที่แท้จริงเอาไว้!

หากนี่คือสนามรบที่แท้จริง ในสนามรบนี้ เซียวหลินเทียนก็จะพ่ายแพ้อย่างมิเหลือดี!

ก็ใครบอกให้เขาประมาทศัตรูกันเล่า?

หลิงอวี๋ผู้นี้ ไม่สามารถใช้สายตาแบบเมื่อก่อนมองนางได้แล้ว!

เซียวหลินเทียนเอ่ยถามอย่างสงบ “หลิงอวี๋ เจ้าคิดเห็นเยี่ยงไร?”

หลิงอวี๋ยิ้ม ในที่สุดเซียวหลินเทียนก็ได้สติแล้วใช่หรือไม่?

ช่างหาได้ยากเสียจริง!

หากคนเหล่านี้ สามารถพูดคุยกันได้เช่นนี้ตั้งแต่ตอนเริ่มแรกก็คงจะดีมากทีเดียว!

จะต้องทำให้แตกตื่นกันเสียก่อนถึงจะยอมคุยกันดี ๆ ได้!

ช่างแย่จริง ๆ !