ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 46

“คำไหนคำนั้น!”

หลิงอวี๋ก็ไม่ได้กล่าวเลอะเทอะเรียกให้ลู่หนานมาข้าง ๆ แล้วกระซิบไปสองสามประโยค

แม้หลิงซินยังคุกเข่าอยู่ แต่ในใจกลับตื่นเต้นหวั่นไหวอย่างหนักหน่วง

ปล่อยให้หลิงหลานและแม่นมเกาจนถึงชิวเหวินซวงคำนับให้ตน ให้นางระบายความแค้น นี่ก็เป็นเรื่องที่นางไม่กล้าฝันถึงเช่นกัน!

คุณหนูของพวกนางทำได้จริงหรือ?

หลิงเยว่ก็ตื่นเต้นมากเหมือนกัน แม้เขาจะตัวเล็กแต่ก็ฉลาดยิ่งนัก!

จากบทสนทนาของคนเหล่านี้เขาก็เข้าใจแล้วว่า ท่านแม่อยากช่วยพี่หลิงซินให้พ้นโทษการลักทรัพย์

และยังต้องการให้สตรีชั่วหลายคนนั้นคำนับยอมรับโทษด้วย!

แล้วท่านแม่จะทำได้อย่างไรเล่า?

ในดวงตากลมโตเปี่ยมด้วยความอยากรู้อยากเห็น! แต่เขากลับจับมือแม่นมลี่อย่างน่าเอ็นดูมาก ไม่ไปรบกวนท่านแม่

เซียวหลินเทียนทรงฟังหลิงอวี๋กล่าวอะไรบางอย่างกับลู่หลานไม่ชัด เห็นเพียงลู่หลานมองเขาอย่างลังเลหลังได้ยิน

เซียวหลินเทียนขมวดคิ้ว กล่าวว่า “ลู่หนาน พระชายาให้เจ้าทำสิ่งใดเจ้าก็ไปทำเถอะ! ไม่ต้องมาปรึกษาความเห็นจากข้าทุกครั้งหรอก!”

ลู่หนานเลยไม่ลังเลอีก และทำตามคำสั่งของหลิงอวี๋เรียกองครักษ์ผู้หนึ่งแล้วออกไป

หลังเวลาหนึ่งก้านธูป(1) ลู่หนานกับองครักษ์ผู้นั้นก็ยกลังใหญ่มาวางไม่บนโต๊ะหินในลานเรือน

ฝูงชนรู้สึกประหลาดใจ การยกลังใหญ่นี้มาจะพิสูจน์ได้อย่างไรว่า หลิงหลานและแม่นมเกามิได้กล่าวปด?

ชิวเหวินซวงอยากหัวร่อลั่น นี่ก็คือ?

ดูเหมือนว่าความปัญญานิ่มของนางหญิงสารเลวหลิงอวี๋จะกำเริบอีกแล้วสิ!

“มีพระพุทธรูปองค์หนึ่งอยู่ในลังนี้! เป็นคนพิลึกได้มอบให้ท่านปู่ของข้าที่บังเอิญพบเข้า! เล่าลือกันว่ามีประสิทธิภาพมาก!”

หลิงอวี๋คลี่ยิ้มกล่าว “หลิงซินและพวกเจ้าสามคนก้าวมาข้างหน้า ยื่นมือเข้าไปในลังสัมผัสรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์เสีย!”

“ก่อนที่จะยื่นมือเข้าไปพวกเจ้าต้องปฏิญาณก่อน หากกล่าวเท็จคำปฏิญาณก็จะมีผล!”

“หลิงซิน หากมิได้กระทำเรื่องผิดมโนธรรมเจ้ากล้าไปสัมผัสรูปปั้นศักดิ์สิทธิ์หรือไม่?”

หลิงซินรู้ว่าหลิงอวี๋ชำระแค้นเพื่อตน แล้วเวลานี้นางจะรั้งขาอยู่ได้อย่างไรละ!

นางลุกยืนขึ้นเดินอาด ๆ ไปด้านหน้ากล่าวเสียงดังว่า “คุณหนู บ่าวรู้อยู่แก่ใจไร้สิ่งใดให้ละอาย! ไร้สิ่งใดให้หวั่นเกรงเจ้าค่ะ!”

นางเดินไปด้านหน้าลังที่ถูกคลุมด้วยผ้าผืนสีดำ

หลิงซินยกมือขึ้นกล่าวอย่างจริงจังว่า “เทพเจ้าเบื้องบน ข้าน้อยหลิงซินขอสาบานต่อสรวงสวรรค์ว่า ข้อน้อยมิได้ลักขโมยเป็นแน่ หากข้าน้อยกล่าวปด ขอให้เหล่าเทพสำแดงฤทธิ์ ลงทัณฑ์อัสนีใส่ข้าให้เลือดออกทวารทั้งเจ็ดตายด้วยเถิด!”

หลิงซินยื่นมือเข้าลัง สัมผัสไปสักพักแล้วเอ่ยถามว่า “คุณหนู พอได้หรือยังเจ้าคะ?”

หลิงอวี๋ผงกศีรษะ หลิงซินจึงก้าวถอยหลังออกมา

ถึงตาหลิงหลานและแม่นมเกาแล้ว

ฝูงชนมองไปทางพวกนาง

ชิวเหวินซวงมองแล้วตะโกนขึ้น “หลิงหลาน แม่นมเกา ไปสัมผัสเลย! ข้าเชื่อว่าจะไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นกับพวกเจ้า!”