“ว่ากระไรนะ?”
จ้าวเจินเจินเบิกตาโพลงอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“พระชายา เรื่องจริงหนาเจ้าคะ! โรคที่ยากจะเอ่ยถึงเช่นนี้ กวนอิ่งมิกล้าไปหาหมออย่างเปิดเผย จึงต้องหาหมออย่างเงียบ ๆ เจ้าค่ะ!”
“ข้าใช้ความพยายามอย่างหนักเลยกว่าจะสืบมาได้!”
คนสนิทเอ่ย “พระชายา ลองคิดดูเถิดเจ้าค่ะ ฝ่ายกวนอิ่งมักจะพาผู้คุ้มกันเหล่านั้นมาด้วยเสมอ บุรุษสตรีอยู่ลำพัง อะไรก็เกิดขึ้นได้หนาเจ้าคะ!”
“นางเองก็เปิดหอนางโลมด้วย การติดโรคเช่นนั้นเป็นเรื่องที่ปกตินักเจ้าค่ะ!”
จ้าวเจินเจินยิ่งฟังก็ยิ่งรู้สึกรังเกียจ โชคดีที่เมื่อกวนอิ่งเข้ามาในตำหนักองค์ชายคัง ตนก็กลับบ้านพ่อแม่!
มิฉะนั้นหากองค์ชายคังไปสัมผัสกวนอิ่งแล้วมาสัมผัสตนอีก เช่นนั้นจะมิแพร่เชื้อให้ตนเองหรือ?
“พระชายา กวนอิ่งก็แค่คนสารเลวใจง่ายเจ้าค่ะ!”
“ได้ยินมาว่ากวนอิ่งบอกผู้คุ้มกันด้วยว่า องค์ชายเว่ยมิได้เรื่อง เวลาน้อยเกินไป มิสมกับเป็นชายชาตรี! ด้วยเหตุนี้นางจึงแต่งงานกับองค์ชายของเราเจ้าค่ะ!”
“พอแล้ว! มิต้องพูดแล้ว!”
จ้าวเจินเจินทนฟังไม่ไหวแล้ว เรื่องเยี่ยงนี้ยังมีหน้าไปพูดกับคนนอกอีก กวนอิ่งนี่ช่างสารเลวนัก!
เลวเสียจนเลวไปกว่านี้ไม่ได้แล้ว!
จ้าวเจินเจินเอ่ยถาม “องค์ชายทรงทราบเรื่องนี้หรือไม่?”
คนสนิทเอ่ย “มิรู้เจ้าค่ะ! กวนอิ่งพบหมออย่างเงียบ ๆ! องค์ชายเองก็พบหมออย่างเงียบ ๆ เช่นกัน! คาดว่าองค์ชายคงยังมิรู้ว่ากวนอิ่งเอาเชื้อนี้มาแพร่ให้เขา!”
จ้าวเจินเจินใจสั่น คิดวิธีจัดการกับกวนอิ่งได้ทันที
“กระจายสิ่งที่กวนอิ่งวิจารณ์องค์ชายเว่ยออกไป! จากนั้นกระจายเรื่องกวนอิ่งคลุกคลีกับผู้คุ้มกันออกไปด้วย!”
กวนอิ่ง หากครั้งนี้เจ้ามิตาย ข้าจักยอมใช้แซ่ของเจ้าเลย!
เพียงคืนเดียว ข่าวลือนี้ก็แพร่สะพัดออกไปจนทั่วแล้ว
เมื่อองค์ชายเว่ยเซียวหลินเยี่ยนได้ยินคนของเขารายงานเรื่องข่าวลือนี้ ก็โกรธจนพังข้าวของในเรือน
“กวนอิ่ง นางสารเลวนี่… นางกล้าว่าข้ามิใช่ชายชาตรี! อ๊าก… ข้าจักฆ่านาง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
ขอบคุณนะที่ลงเพิ่ม กำลังสนุกมาก...
คนเขียนกลับมาก๊อนนนน🥹 ทางนี่ใจจะขาดแล้วฮะ...
รอสนุกมาก...
รอ........
จะมีแบบรูปเล่มออกมาเมื่อไหร่คะ...
หยุดอัพอีกแล้ว 😭...
รออัพตอนใหม่นะคะ...
ต่อๆ รอออ...
รอนะคะ...
จะมีตอนต่อไปให้อ่านใหมคะ กำลังฟินเลย...