ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 637

ตอนที่สอบปากคำชิวเหวินซวงก่อนหน้านี้ เซียวหลินเทียนรู้ว่าฉีตะวันออกมีการติดโรคระบาดกันในวงกว้างและมีผู้เสียชีวิตจำนวนมาก!

เพราะว่าผู้ลี้ภัยเหล่านี้ไม่มีเงิน เวลาป่วยจึงไปหาหมอไม่ไหว อาการป่วยเล็กน้อยทั่วไปก็ทนกันได้

แต่หากป่วยหนักเช่นเสี่ยวฮวา ก็มีทางเดียวเท่านั้นคือต้องตาย!

หากผู้ลี้ภัยเหล่านี้นำโรคระบาดไปยังเมืองหลวงหรือกระจายไปยังสถานที่อื่น ก็ถือเป็นหายนะครั้งใหญ่เลยทีเดียว!

หลังจากที่หลิงอวี๋ระบายเลือดคั่งของเสี่ยวฮวาออกไปแล้วก็ฉีดยาลดไข้ให้นาง

เซียวหลินเทียนให้จ้าวซวนจัดที่อยู่อาศัยชั่วคราวให้ครอบครัวของลุงเผิง

เมื่อพวกเขากลับไปในห้อง อันเจ๋อก็ควบคุมตนเองไม่ได้อีกต่อไป พลางตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

“เจ้ากรมพระคลังจัดการเยี่ยงไรกัน! เหตุใดผู้ลี้ภัยถึงหลั่งไหลกันไปยังเมืองหลวงมากเช่นนี้ เขาไม่คิดหาวิธีจัดการเลยหรือไร!”

เผยอวี้กลอกตาใส่อันเจ๋อพลางเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์

“เจ้ากรมพระคลังคือเผยหยวนเป็นลุงรองของข้าเอง อันเจ๋อ หากเจ้าไม่เข้าใจสถานการณ์ก็อย่ามากล่าวหาลุงรองของข้าส่งเดชสิ!”

เมื่อถูกเผยอวี้เตือน อันเจ๋อถึงได้นึกขึ้นได้ว่าเจ้ากรมพระคลังเป็นลุงรองของเผยอวี้จริง ๆ จึงหน้าแดงและรีบขอโทษ

“อาอวี้ ข้าขอโทษ… ข้ากังวลเรื่องผู้ลี้ภัยเหล่านี้มากเกินไป ข้าใจร้อนเอง!”

เผยอวี้จ้องอันเจ๋อพลางเอ่ยกับเซียวหลินเทียน

“วันนี้ข้ามาพบเจ้าก็เพราะข้าอยากคุยเรื่องนี้… สองวันมานี้ลุงรองของข้าเอาแต่ทอดถอนใจที่บ้านตลอด อยากจะยื่นลาออกจากราชการเลยด้วยซ้ำ!”

“ผู้ลี้ภัยจำนวนมากถึงเพียงนั้นมาที่เมืองหลวง ใช่ว่าลุงรองจะไม่รู้เรื่องนี้ แต่เขารู้ดีว่ากำลังเขาไม่เพียงพอ!”

“ก่อนหน้านี้องค์จักรพรรดิทรงจัดสรรเงินทุนให้กรมโยธาธิการสร้างร้านค้าขึ้นใหม่ เงินจำนวนมหาศาลเช่นนี้เกินงบประมาณทางกรมพระคลังของปีนี้ไปมาก!”