ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 65

แม่นมถูกสายตานางมองจนเหงื่อกาฬผุดพรายท่วมร่าง

สวรรค์รู้ว่าเมื่อกี้นางออกไปเพียงเดินวนเรื่อยเปื่อย เดิมทีไม่ได้ไปจวนท่านลุงด้วยซ้ำ!

ไฉนเลยจะรู้ว่า พอวนกลับมาก็เห็นคนสวมเสื้อผ้าขันทีสองคนถือเทียบเชิญมาสองใบ!

“พระชายา… เดิมทีขันทีสองท่านนั้นอยากมอบให้เองกับมือเพคะ บ่าวเกรงจะลำบากพวกเขาเกินควรเลยตัดสินใจรับมา..”

“เทียบเชิญพวกนี้สำหรับมอบให้พระชายาอ๋องอี้เพคะ!”

แม่นมยื่นส่งเทียบเชิญสองใบออกไป

“โอ้โห พระชายาผิงหยางมีสัมพันธ์อันดีกับไทเฮาจริง ๆ ! เพิ่งไปขอก็ได้มาเลย...”

บรรดาคุณหนูไม่รู้ความจริงจึงเกิดเสียงดังอื้ออึงทันใด ก่อนจะพากันมุงชายาผิงหยางกันอย่างพร้อมเพรียง

ชายาผิงหยางรับเทียบเชิญที่บรรจงเคลือบทองมาอย่างสนเท่ห์แล้วดูให้ละเอียด พบว่านั่นเป็นเทียบเชิญร่วมงานเฉลิมฉลองพระราชสมภพของไทเฮาโดยแท้!

บนเทียบเชิญสองใบนั้นเดินทองสวยงาม คือการเชิญชวนหลิงอวี๋กับหลิงเยวี่ยคนละใบ!

เทียบเชิญทั้งสองใบเขียนด้วยลายมือมังกรเหินหงส์ระบำ(1) เมฆาล่องลอย สายธารไหลริน(2)

ฝูงชนต่างมองอึ้ง พอผ่านไปสักพัก สวี่เหยียนถึงกับมองค้อนไปทางชายาผิงหยางด้วยสีหน้าขุ่นเคือง ก่อนจะกล่าวด้วยแรงริษยา

“พระชายากู้เกียรติศักดิ์ศรีให้ชายาอ๋องอี้จริงด้วย ท่านช่วยนางให้ได้รับเทียบเชิญของไทเฮาจริง ๆ ช่างผิดคาดนัก!”

บรรดาคุณหนูก็มองค้อนไปทางชายาผิงหยางด้วยความอัปยศ

มิใช่ว่าอยากทำให้นางโง่เขลาหลิงอวี๋นั่นต้องอับอายหรอกรึ?

ไยถึงยังช่วยเอาเทียบเชิญให้หลิงอวี๋จริง ๆ ?

“นี่...” ชายาผิงหยางไม่กระจ่างว่าเกิดสิ่งใดขึ้น ไฉนเลยจะกล้าเปิดปากพูดสุ่มสี่สุ่มห้า

นี่คือเทียบเชิญของไทเฮาจริง นางรู้ว่าตนไม่ได้มีความสามารถพอไปรับมาเองได้

ตอนเมื่อคืนนี้มีสตรีมั่งคั่งผู้หนึ่งได้ยินข่าวก็รุดหน้าไปเรือนของนาง สัญญาว่าถ้านางช่วยตนให้ได้รับสักใบก็จะจ่ายห้าหมื่นตำลึงเงิน!

นางเลยไปหาลูกพี่ลูกน้องที่บ้านในตอนเช้าวันนี้ คิดอยากได้เทียบเชิญผ่านเส้นสาย แต่ผลสุดท้ายก็ถูกลูกพี่ลูกน้องปฏิเสธไป

ในขณะนั้นลูกพี่ลูกน้องก็กล่าวดูหมิ่นว่า “ห้าหมื่นตำลึงเงินนับเป็นสิ่งใด! เช้าวันนี้มีคนรุดหน้ามาหาข้าล้วนเสนอหนึ่งแสนตำลึงเงิน!”

“ผู้ใดบ้างไม่อยากออกงานสังคมในวังหลวงและได้รับความสนใจจากไทเฮา? ลูกพี่ลูกน้อง ข้าก็อยากได้เงินนั้นนะ แต่ทำอย่างไรก็เอาเทียบเชิญมาไม่ได้!”

เทียบเชิญสองใบ นั่นเป็นสองแสนตำลึงเงินสว่างตาพราวเชียวนะ!

หากชายาผิงหยางรับเทียบเชิญมาได้จริงนางจะเอาไปขายต่อแน่นอน ไยต้องเอาให้หลิงอวี๋ชั้นต่ำนั่นง่าย ๆ ด้วยเล่า?!

“ชายาอ๋องอี้ เจ้าควรขอบพระคุณพระชายาผิงหยางเสีย ครานี้โขกหัวคำนับไม่กี่ครั้งก็ยังมิเพียงพอต่อเทียบเชิญสองใบแล้ว! เพราะนี่คือบุญคุณมหาศาล!”

“ใช่แล้ว ถ้าเปลี่ยนเป็นข้า ผู้ใดทำให้ข้าได้รับเทียบเชิญ ข้าจะโขกหัวคำนับต่อนางยี่สิบทีถึงพอ!”

บรรดาคุณหนูเริ่มถากถางอย่างเจ็บใจ คนที่มุงดูในเหตุการณ์บางคนอิจฉาตาร้อน บางคนอิจฉายินดีและบางคนก็เลื่อมใสชายาผิงหยางเช่นกัน

เทียบเชิญเลอค่าขนาดนี้ ไม่คาดว่าชายาผิงหยางจะช่วยหลิงอวี๋ได้ถึงสองใบ ลูกพี่ลูกน้องของนางมีสัมพันธ์อันดีกับไทเฮาล้นหลามจริง ๆ !