ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 66

ลูกพี่ลูกน้องของชายาผิงหยางเป็นรองเจ้ากรมวังที่แจกเทียบเชิญ ครั้นได้ยินเข้าก็คิดว่าชายาผิงหยางยังไม่ยอมแพ้ในเรื่องเมื่อเช้าแล้วจึงกล่าวอย่างหงุดหงิดว่า

“อย่าขอให้ข้าจัดหาเทียบเชิญช่วยเจ้าอีก! ข้าพูดไปแล้วมิใช่หรือ? ข้าทำไม่ได้!”

“ข้าบอกเจ้าไปตอนเช้าแล้วว่ามีคนยอมจ่ายหนึ่งแสนตำลึงเงินเพื่อเทียบเชิญเพียงใบเดียว!”

“เอาล่ะ เจ้าลองถามขันทีหลาย ๆ คนดู พวกเขาติดตามข้า เมื่อสักครู่เผอิญเจอใต้เท้าหลี่… ใต้เท้าหลี่เสนอสองแสนตำลึงเงินให้ข้า...สองแสนเชียวนะ!”

ผู้คนล้วนตะลึงเบิกตากว้าง สองแสนกับเทียบเชิญใบเดียวนี่มันจะราคาสูงเกินไปแล้ว!

“สองแสนเยอะมากงั้นหรือ? แต่ในสายตาคนรวยหาเป็นอะไรแบบนั้นไม่!”

รองเจ้ากรมวังมองท่าทางตกตะลึงของฝูงชนจึงกล่าวอย่างกระหยิ่มยิ้มย่องไปหลายส่วน

“งานเฉลิมฉลองพระราชสมภพของไทเฮาในปีนี้ ผู้ที่เชิญมีจำกัด เพื่อเทียบเชิญใบเดียวเสนาบดีผู้มีคุณธรรมบารมีสูงส่งหลายท่านล้วนมาหาและขอร้องข้า!”

“แต่ข้าก็จนปัญญาแล้วเช่นกัน! ถ้าสามารถหาวิถีทางเอาเทียบเชิญได้จริง ๆ ข้าจะมิเอาไว้พึ่งความร่ำรวยทางนี้ได้อย่างไรเล่า?”

เขามองค้อนพระชายาผิงหยางและเอ่ยดุ “ฉะนั้นอย่าหยิบเรื่องเล็กน้อยนี้มารบกวนข้า! ข้าจะทานอาหารแล้วยังต้องกลับวังไปกราบทูลด้วย!”

พระชายาผิงหยางสะบัดเทียบเชิญในมือ ก่อนจะเอ่ยน้อยอกน้อยใจว่า

“ทว่า… ลูกพี่ลูกน้อง ข้าได้รับเทียบเชิญมาสองใบจริง แม่นมบอกว่าเป็นขันทีเซี่ยอะไรนี่ส่งมาเอง!”

“น่าขัน ขันทีเซี่ยจะส่งเทียบเชิญให้เจ้าเองรึ?”

“ตั้งหลายคนส่งเทียบเชิญให้พวกเราเมื่อเช้า! ท่านมั่นใจหรือว่าที่ท่านเห็นเป็นขันทีเซี่ยคนใกล้ชิดองค์จักรพรรดิจริง ๆ ?”

“หรือว่าเทียบเชิญใบนั้นของท่านจะเป็นของปลอม? ยืมชื่อเสียงขันทีเซี่ยมายกระดับตน!” รองเจ้ากรมวังกล่าวอย่างผยอง

“แต่เทียบเชิญใบนี้เหมือนกับที่ข้าได้รับมานะ!” ชายาผิงหยางนำเทียบเชิญส่งให้ลูกพี่ลูกน้อง

รองเจ้ากรมวังกวาดมองอย่างหงุดหงิดแล้วกล่าวว่า “เทียบเชิญจากวังครั้งนี้ล้วนเป็นใต้เท้าเฉิงแผนกพิธีการเขียนทั้งสิ้น!”

“ลายมือใต้เท้าเฉิงงามวิจิตรและประณีตเรียบร้อย เดิมทีมิใช่ลายมือแบบนี้! นี่คือของปลอม!”

พอเขาเอ่ยจบก็ไม่สนใจชายาผิงหยางอีก ก่อนจะพาขันทีหลายคนเข้าไปห้องว่างส่วนตัว!