ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 90

ต่อหน้าคนเยอะถึงเพียงนี้ มันไม่ดีที่หลิงอวี๋จะทะเลาะกับเซียวหลินเทียน

นางจึงโน้มตัวเข้าไปใกล้เขาแล้วยิ้มเยาะพลางกระซิบ “เซียวหลินเทียน ท่านไม่ได้เห็นพวกเราเป็นคนในครอบครัว ก็อย่าคิดว่าพวกเราจะสนใจท่าน!”

“สิ่งที่หม่อมฉันติดหนี้เจ้าไว้หม่อมฉันคืนหมดแล้ว! แต่เยวี่ยเยวี่ยไม่ได้ติดค้างอะไรท่านทั้งนั้น!”

“ท่านถามใจตัวเองดูเถิดว่า เป็นผู้ชาย แม้ว่าจะเป็นคนแปลกหน้ากัน ท่านจะใจร้ายกับเด็กเยี่ยงนี้หรือไม่? ”

“ตั้งแต่ที่เขาเกิดมา ท่านมิสนใจเขาก็ช่าง! แต่ตอนนี้เขาเพิ่งจะกี่ขวบเอง? ท่านก็ต้องการให้เขาไม่สะทกสะท้านอะไรเหมือนกับผู้ใหญ่ ท่านไม่คิดว่า ท่านบังคับใจคนอื่นมากไปหรือ?”

“เซียวหลินเทียน จะตัดสินโทษว่าใครฆ่าใครก็ต้องมีหลักฐาน! ท่านมาพูดแบบปั้นน้ำเป็นตัวว่าหม่อมฉันเป็นขโมย ท่านมีหลักฐานหรือไม่?”

“แค่เยวี่ยเยวี่ยเกิดเร็วไปสองเดือน ท่านก็สงสัยว่าเขาไม่ใช่ลูกท่านแล้ว! ท่านคิดว่ามันยุติธรรมกับเยวี่ยเยวี่ยหรือ?”

“ไทเฮาเองก็ให้กำเนิดองค์จักรพรรดิตอนแปดเดือนมิใช่รึ? หรือว่าองค์จักรพรรดิเองก็เป็นลูกชู้เช่นกัน?”

“หากวันหนึ่ง หม่อมฉันยืนยันได้ว่าเยวี่ยเยวี่ยเป็นลูกของท่าน ท่านคิดเอาเถิดว่า การกระทำของท่านมันคู่ควรให้เขายอมรับท่านได้หรือไม่?”

เมื่อตะคอกเสียงต่ำประโยคนี้ออกไป หลิงอวี๋ก็เหลืออด จูงหลิงเยวี่ยเดินออกไปให้ไกล

นางกลัวว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้ แล้วตบเซียวหลินเทียนไปแรง ๆ สักที!

หลิงอวี๋พูดมส่เซียวหลินเทียนเช่นนั้นก็ตกใจตัวแข็งทื่อ เขามองไปรอบ ๆ โดยไม่รู้ตัว เห็นว่าทุกคนต่างมองไปไกล ๆ ไม่มีใครใส่ใจคำพูดของหลิงอวี๋เลย

เขาถึงได้โล่งใจ!

ความกล้าหาญของหลิวอวี๋นี้… ช่างไม่มีความยำเกรงต่อสิ่งใด!

คิดไม่ถึงเลยว่านางจะกล้าพูดว่าองค์จักรพรรดิเป็นลูกชู้!

หากคนอื่นได้ยินคำนี้เข้า หลิงอวี๋จะยังมีชีวิตอยู่หรือ?

ไม่ทันที่เซียวหลินเทียนจะมีโอกาสได้ครุ่นคิด ขันทีก็ประกาศขึ้นมา “ไทเฮา องค์จักรพรรดิ ฮองเฮาเสด็จแล้ว…”

เสียงที่ดังจอแจ ณ ที่แห่งนี้เงียบไปในทันที พร้อมกับมีเสียงคุกเข่าลงกับพื้น

หลิงอวี๋เห็นว่าทุกคนทุกเข่ากันหมด ก็รีบดึงหลิวเยวี่ยคุกเข่าทันที

เสียงดนตรีที่ฟังดูสง่าและมีเกียรติบรรเลงขึ้นที่ศาลาในสวน เสียงร้องที่อลังการและบรรยากาศที่จริงจังทำให้หลิงอวี๋ยับยั้งการไม่สนใจไว้ก่อน

นางแอบเหลือบตามอง เห็นกองทหารองครักษ์เกียรติยศสองแถวสวมชุดเครื่องแบบใหม่ ถืออาวุธเปิดทางมา เดินทีละก้าวอย่างเป็นระเบียบและเคร่งขรึม

ต่อจากนั้น ทหารองครักษ์ที่เป็นสองแถวแบ่งกลุ่มอารักษาเป็นดาบและธนู

พวกเขาใส่ชุดเกราะใหม่แวววาวเหมือนกับทหารองครักษ์ที่หน้าประตูวัง แล้วเดินกันมาอย่างเป็นระเบียบและสง่างาม

พวกเขาเดินมาถึงตรงหน้าเวทีและยืนทั้งสองข้างของเวทีด้วยท่าทางที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดี

จากนั้น ก็เป็นสองแถวยาว ๆ ขันทีที่ใส่ชุดเครื่องแบบในวังสีเทาใหม่เอี่ยม ถือธงสีเหลืองสดใสและธงต่าง ๆ เดินมา

หลังจากรออย่างยากลำบากให้เหล่านางกำนัลเดินกันเสร็จ ก็มีนางกำนัลที่ใส่ชุดเครื่องแบบวังสีม่วงอ่อนเดินมาเป็นแถว ในมือถือวงล้อสีทองกลม ๆ สีเหลืองกันทั้งหมด

นี่คือองค์ประกอบของขบวนเสด็จตามมาตรฐานขององค์จักรพรรดิ ในที่สุดเจ้าของงานที่แท้จริงก็ปรากฏตัว!

เห็นร่างหนึ่งสวมชุดคลุมที่เหลืองใหม่เอี่ยม อายุสี่สิบกว่า รูปร่างสูงใหญ่ เป็นผู้ชายที่ดูทรงพลัง เขาพยุงผู้หญิงคนหนึ่งที่สวมชุดคลุมลายหงส์สีเหลืองเดินขึ้นบนเวที

นั่นก็คือจักรพรรดิอู่อันกับไทเฮาเหลียงผู้เป็นเจ้าของงานวันนี้

ด้านหลังของพวกเขามีบรรดาองค์ชาย องค์หญิงตามมามากมาย…

เมื่อประกอบกับท่าทางขององครักษ์เกียรติยศนับร้อยคน หลิงอวี๋รู้สึกว่างานเลี้ยงวันนี้ไม่ได้มาเสียเที่ยว

เมื่อก่อนอะไรแบบนี้จะได้เห็นแค่เพียงในโทรทัศน์ มีหรือจะได้สัมผัสประสบการณ์น่าตื่นเต้นเช่นนี้!

ความสง่างามและเอิกเกริกของราชวงศ์ทำให้หลิงอวี๋รู้สึกเคารพ!

จักรพรรดิอู่อันพยุงไทเฮาเหลียงมาถึงบัลลังก์หงส์ที่อยู่ตรงกลาง หลิงอวี๋เห็นแค่ชุดไทเฮาเป็นสีเหลืองดูหรูหรา บนนั้นปักหงส์สีทองเก้าตัว งดงามยิ่ง

มงกุฎหงส์ที่นางสวมไว้ที่หัวนั้นคือมงกุฎสามหงส์หกมังกร หัวมังกรฝังด้วยอัญมณีหลายชนิด ส่วนตาหงส์จะฝังด้วยหยก

ด้านล่างของมงกุฎหงส์จะมีไพลินหนึ่งแถวและทับทิมหนึ่งแถว มุกที่ห้อยลงมามีหกเส้น เป็นไข่มุกที่มีขนาดเท่ากันทั้งหมด

ไทเฮาเหลียงแต่งชุดเช่นนี้ ไหนเลยจะมีภาพลักษ์หญิงชราใจดีที่วัดชิงเหลียน เห็นได้ชัดเลยว่าดูสง่างามยิ่ง