ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา นิยาย บท 995

เมื่อได้ยินเช่นนี้เผยอวี้ก็รีบพยักหน้า พลางเอ่ยอย่างภาคภูมิใจ “ท่านย่ามิต้องกังวลขอรับ หว่านเอ๋อร์ใจดีมาก นางไม่มีทางโกรธเคืองเหลียนเอ๋อร์เป็นแน่!”

ฮูหยินผู้เฒ่าเผยเอ่ยอย่างตำหนิ “มิโกรธเคืองก็ต้องไปขอโทษ อย่าให้คนอื่นคิดว่าตระกูลเผยของเราเป็นพวกคนที่มิรู้จักมารยาท!”

“อวี้เอ๋อร์เอ๋ย แม้ว่าหลิงหว่านผู้นี้จะเป็นบุตรีขุนนางต้องโทษ แต่นอกเหนือจากจุดนี้แล้ว นางดีเหลือเกินและคู่ควรกับเจ้า!”

ตอนที่ไปสู่ขอในวันนั้นฮูหยินผู้เฒ่าเผยสังเกตหลิงหว่านอย่างละเอียด นางมีการศึกษาดีและมีเหตุผล มีความประพฤติดี ที่สำคัญกว่านั้นคือ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับตนก็มิได้ดูแข็งกร้าวจนเย่อหยิ่งและมิได้ถ่อมตัวจนต้อยต่ำ

ได้คนเช่นนี้มาอยู่ในฐานะภรรยาของตระกูลเผยได้ก็สามารถดูแลจัดการทุกอย่างได้!

ทางด้านไทเฮา เมื่อเห็นจดหมายลาตายที่เซียวหลินเทียนมามอบให้เองหลังการเข้าเฝ้า ไทเฮาก็ตกใจเช่นกัน

มันเป็นเพียงกาารแข่งขันเล็ก ๆ แต่เสียหายถึงชีวิตคน

ในขณะที่ไทเฮาเห็นใจจสวี่เหยียน นางก็ยิ่งโกรธเซียวทงมาก

ในการแข่งขันก็ใจคับแคบจนทำให้หลิงหว่านได้รับบาดเจ็บ ทั้งยังกล้ายุยงกลุ่มของตนให้จงใจแพ้เยวี่ยใต้อีก!

เกียรติยศกับสมบัติล้ำค่าของแคว้น ในสายตาของนางมิได้มีความสำคัญแม้แต่น้อยหรือเลยหรือ?

“เอาเถิด ข้ารู้เรื่องนี้แล้ว! ข้าจะลงโทษนางเอง!”

ไทเฮาโบกมืออย่างเหนื่อยล้า ให้เซียวหลินเทียนกลับไปก่อน

เมื่อแม่นมเว่ยเห็นสีหน้ากลัดกลุ้มของไทเฮา จึงเอ่ยเบา ๆ “ไทเฮาเพคะ ท่านเตรียมจะลงโทษองค์หญิงหกอย่างไรหรือเพคะ? การลงโทษนี้หากเบาเกินไปจะไม่มีผลกับองค์หญิงหกนะเพคะ!”

“แต่หากการลงโทษรุนแรงเกินไป องค์หญิงหกก็จะยิ่งขุ่นเคืองท่านกับพระชายาอ๋องอี้มากยิ่งขึ้นอีก!”

ไทเฮาก็กำลังวุ่นวายอยู่เช่นกัน การลงโทษด้วยการคัดลอกพระคัมภีร์อะไรพวกนั้น มันมิได้ทำให้องค์หญิงหกรู้สึกอะไรเลย!

โบยด้วยไม้?