ยอดหมอยาของอ๋องเสียน นิยาย บท 581

บทที่ 581 ลูกจะทำยังไง

สิ่งที่หมอกุ่ยไล่ตามมาตลอดชีวิตนี้ก็คือการแพทย์ตอนนี้มีโอกาสแบบนี้จะปล่อยไปได้ยังไงของแบบนี้เขาไม่เห็นเคยมาก่อน

ยากที่จะมีโอกาสหมอกุ่ยไปหาเฟิงอู๋ฉิงทันที

ขณะนี้เฟิ่งอู๋ฉิงอารมณ์ไม่ดีเป็นอย่างมากพูดได้ว่าเขาปวดเนื้อไปหมด

เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นเพื่อเป้าหมายของตัวเองเจ้าสำนักอย่างเขาก็ไม่ถือว่าเป็นอะไรแล้ว

“หมอจวนโจวท่านดูเข็มเล่มนี้ของข้าจะฉีดเสร็จเมื่อไร？”เฟิงอู๋ฉิงมองหมอจวนโจว

หมอจวนโจรีบตอบกลับ：“ใกล้แล้วขอแค่น้ำยาข้างในหมดไปก็สามารถถอดเข็มออกมาได้แล้ว”

“ถ้าอย่างนั้นก็รอเถอะ”พูดจบเฟิงอู๋ฉิงก็หลบตาลงพักผ่อนคนอื่นๆก็ไม่พูดอะไรอีกแต่ขณะนี้หมอกุ่ยกำลังลูบฝ่ามือกำปั้นแล้วคิดอยากไปหาอันหลิงหยุนจนรอไม่ไหวแต่เขาจะใจร้อนไม่ได้จะต้องรอเจ้าสำนัก

หมอจวนโจวรอจนได้เวลาก็เริ่มถอดเข็มเพื่อให้หมอกุ่ยเห็นชัดเจนหมอจวนโจวก็ใช้มือของเฟิงอู๋ฉิงเป็นตัวทดลอง

หมอกุ่ยไปดูอย่างตั้งใจเข้าใจเล็กน้อยแล้วจริงๆ

เก็บเข็มเสร็จหมอจวนโจวเตรียมตัวจะกลับไป หมอกุ่ยรีบร้อนขัดขวาง：“พีโจว ท่านดูขวดยานี้ก็ใช้หมดแล้วท่านให้ข้าได้ไหมข้าลองดู”

หมอจวนโจวทำหน้าอึดอัดใจ：“ไม่ใช่ว่าข้าไม่ให้ท่าน แต่ไม่อาจทำตามได้พูดตามตรงน้ำยาแบบนี้ในจวนยังพอมีอยู่บ้าง แต่ว่าพระชายารับสั่งไว้ของสิ่งนี้ตอนที่ยังไม่รู้ดีห้ามนำมาใช้เด็ดขาดก็เหมือนกับขวดเปล่าอันนี้ท่านเอาเข็มเจาะเข้าไปในตัวของคนอย่างแรกมันมีอากาศเข้าไปในตัวคนคนจะตายได้ อย่างสองเลือดจะไหลย้อนกลับถึงเวลานั้นเลือดของคนจะเข้าไปในนี้คนจะเป็นอันตราย

เพราะฉะนั้นข้าให้ไม่ได้”

หมอจวนโจวพูดจบก็จากไป หมอกุ่ยใบหน้าเต็มไปด้วยอิจฉารีบร้อนตามออกไป

เฟิงอู๋ฉิชินแล้วถ้าหากองครักษ์ทั้งหลายของเขาเชื่อถือได้ก็ไม่ต้องให้เจ้าสำนักอย่างเขาออกมาฆ่าฟันแล้ว

หมอจวนโจวถึงนอกลานโอวหลานรายงานว่าไปดูอันหลิงหยุน

เห็นหมอกุ่ยอันหลิงหยุนก็เข้าใจว่าเป็นเรื่องอะไรสั่งให้หมอจวนโจวไปทำงานก่อนหมอจวนโจวไปสกัดยาให้อันหลิงหยุนเข้าไปข้างในห้องยา หยิบสากตอกยาขึ้นสากหนึ่งแล้วเริ่มสกัดอันหลิงหยุนจัดเสื้อผ้าบนตัวแล้วนั่งลงมองหมอกุ่ย：“หมอกุ่ยมีธุระ？”

“ต้องมีธุระอยู่แล้วเรียนถามพระชายายังรับลูกศิษย์อยู่หรือไม่？”หมอกุ่ยก็เป็นคนตรงไปตรงมา

อันหลิงหยุนค่อนข้างเศร้าโศก ถ้าเป็นแบบนั้นสถานะก็จะปรับเปลี่ยนไป？

“ไม่ใช่ว่าข้าไม่รับลูกศิษย์ที่จริงแล้วข้ากำลังประกาศรับหมอแต่ว่าพระชายายังมีเรื่องกังวลเมื่อเห็นว่าหมอกุ่ยเป็นคนของเจ้าสำนักเฟิงหมอกุ่ยจะกราบอาจารย์ก็ต้องให้เจ้าสำนักโจวเห็นด้วยอย่างที่สองตอนนี้เจ้าสำนักเป็นอาจารย์ของเจ้าห้าข้าต่อให้วันหน้าถึงจะไม่เป็นแล้ว, ลำดับชั้นนี้ก็ไม่ถูก”

“พวกนั้นไม่เป็นไรตอนที่ข้ามาเจ้าสำนักข้าก็ไม่ได้ขัดขว้างก็หมายความว่าเจ้าสำนักข้าเห็นด้วยที่ข้าจะกราบอาจารย์ขอให้พระชายารับข้าไว้”

หมอกุ่ยพูดแล้วก็คุกเข่าลงบนพื้นก้มหัวกราบอาจารย์

อันหลิงหยุนทำหน้าไม่ถูกเงยหน้ามองอาหยู่ที่อยู่ตรงประตูทางเข้าอาหยู่ยิ้มอย่างแปลกประหลาดมากอันหลิงหยุนจ้องตาขาวใส่อาหยู่อย่างโกรธทีหนึ่ง

“เจ้าก้มกราบข้าข้าก็ไม่อาจปฏิเสธเจ้าได้ถ้าอย่างนั้นเจ้าก็ลุกขึ้นเถอะตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเจ้าก็เป็นลูกศิษย์ข้าแล้วเจ้าฝึกกับหมอจวนโจวก่อนเขาเป็นศิษย์พี่ของเจ้าเจ้าเข้าสำนักอาจารย์แล้วข้าจะบอกกฏให้เจ้าฟังรอบหนึ่งอย่างอื่นไม่มีเคารพกันรักใคร่กันห้ามทำร้ายกัน”

“น้อมรับคำสั่งสอนจากอาจารย์”

หมอกุ่ยก้มกราบต่ออันหลิงหยุนเรียกเขาลุกขึ้นชี้ไปข้างใน：“เพราะฐานะเจ้าไม่สะดวกเล็กน้อยตอนที่เจ้าไม่ยุ่งก็ไปตามฝึกกับหมอจวนโจวตอนที่เจ้ายุ่งก็ยุ่งของเจ้าไปเจ้าเป็นคนของสำนักทิงเฟิงไม่มายุ่งเกี่ยวที่เจ้ามาเรียนรู้ที่จวนข้า”

“ไม่เป็นไรอย่าดูตัวตนเจ้าสำนักเย็นชาแต่เขาไม่ใช่คนที่ไม่มีเหตุผลปกติแล้วเขาก็ไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกข้าพวกข้าจะปรากฏตัวแค่เวลาที่มีเรื่องสำคัญ”

หมอกุ่ยไม่เคยตระหนักถึงสาเหตุที่เฟิงอู๋ฉิงเกิดเรื่องคราวนี้ยิ่งไม่เคยคิด ทำไมเฟิงอู๋ฉิงถึงรับงานจวนอ๋องเสียนที่ร้อนมือนี้