ยอดหมอยาของอ๋องเสียน นิยาย บท 738

บทที่738 อู๋ฉิงไม่เข้าใจ

อันหลิงหยุนเกือบจะเปื้อนเลือด แต่กงชิงวี่เร็วไปก้าวหนึ่งจึงนำตัวนางมาไว้อีกทางได้ทัน มือทั้งสองของมังกรไฟตัวปลอมสั่นระริก กุมใบหน้าเอาไว้ด้วยเสียงกรีดร้อง

“ ตอนนี้เจ้าจะเป็นผู้ใดก็ไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว จงบอกที่อยู่ของมังกรไฟ ข้าจะให้เจ้าจากไปอย่างสวยงาม！”

กงชิงวี่ปล่อยอันหลิงหยุน รอบตัวเปล่งประกายรัศมีการสังหารออกมา ถึงแม้ใบหน้าเขาจะนิ่งเรียบ แต่บนใบน้าของเขากับเผยให้เห็นถึงความเกรี้ยวกราดอย่างหนัก ซึ่งความเกรี้ยวกราดเช่นนั้นน้อยมากที่อันหลิงหยุนจะได้เห็น

“เจ้าอย่าได้คิดเลย กงชิงวี่ เจ้าไม่มีวันที่จะหาตัวเขาเจอ ข้ายแล้วเขาก็ไม่มีทางได้อยู่ดีหรอก”มังกรไฟตัวปลอมหัวเราะขึ้นมาอย่างแปลกประหลาด

“ผิดแล้ว เจ้าได้บอกกับข้าแล้วต่างหากว่ามังกรไฟยังมีชีวิตอยู่ เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว ถึงแม้หนานอี้จะใหญ่โต แต่สถานที่ในการขังคนกลับมีไม่มาก ข้าว่าเจ้านายของเจ้าก็คงจะนำเอาตัวนักโทษคนสำคัญกักขังไว้ในวังหลวงแน่นอน ในเมื่อข้าเองก็รู้แล้วว่าเขาคือผู้ใด เข้าวังไปลอบสังหารก็พอแล้ว และในเวลานี้สำนักทิงเฟิงเองก็อยู่ในการควบคุมดูแลของข้าอีกด้วยแล้ว การสังหารเจ้านายของเจ้า ข้าก็สามารถทำได้อย่างง่ายดายเลยทีเดียว”

“พวกเจ้าคิดจะสังหารเจ้านาย？”มังกรไฟตัวปลอมตระหนกขึ้นมาเล็กน้อย อันหลิงหยุนหันไปมองกงชิงวี่ คนผู้นี้ช่างมีจิตใจที่สุดยอด เพียงแค่คำพูดไม่กี่ประโยคก็สามารถทำให้มังกรไฟตัวปลอมตื่นตระหนกได้แล้ว

เมื่อกล่าวเช่นนี้ ได้รู้แล้วว่ามังกรไฟยังมีชีวิตอยู่ เจ้านายของมังกรไฟตัวปลอมเป็นคนที่อยู่ในวังหลวง แสดงว่าระยะของศัตรูก็ใกล้เข้ามาแล้ว ดังนั้นจะมีมังกรไฟตัวปลอมหรือไม่นั้นมันก็ไม่ได้มีความจำเป็นอีกแล้ว

การลงมือของกงชิงวี่รุนแรงอย่างมาก เพียงแค่แขนเสื้อกระตุก สมองของมังกรไฟตัวปลอมก็ถึงกับแตกระเบิด แม้แต่ตายยังไม่รู้ตัว

อันหลิงหยุนหายใจเข้าอย่างตกใจ นี่ก็คือกงชิงวี่ กงชิงวี่ตัวจริง

ในตอนที่อยู่ในประเทศต้าเหลียงเขาเป็นเหมือนกับกระสอบทรายคอยรับอารมณ์ แต่เพียงแค่ออกมาจากประเทศต้าเหลียง

ก็สามารถฆ่าคนได้อย่างง่ายได้ ซึ่งมันน่าประหลาดใจอย่างยิ่ง

ร่างของมังกรไฟตัวปลอมยังไม่ทันที่ล้มลงไปถึงพื้น ก็มีคนเข้ามาจากด้านนอก แล้วนำถุงผ้าสีดำเข้ามาคลุมศพของมังกรไฟตัวปลอมเอาไว้ เพียงไม่นานทุกอย่างก็ถูกจัดเก็บจนเรียบร้อย ก่อนที่จะนำร่างเขาลงไป

กงชิงวี่เดินไปพลางมองไปด้านนอกหน้าต่าง ใบหน้าเยือกเย็นอย่างไร้อาการ อันหลิงหยุนเดินเข้าไปหาเขา ：“ท่านอ๋อง ท่านคิดจะเข้าวังหรือไม่？”

“ตัวเขาไม่ได้อยู่ในวัง”

กงชิงวี่พูดด้วยความมั่นใจ อันหลิงหยุนหันไปมอง ：“ท่านรู้ได้อย่างไร ไม่ใช่ว่าทำการทดสอบแล้วหรือ？”

“มังกรไฟตัวปลอมก็เป็นแค่มือสังหารที่ไร้สมองคนหนึ่งเท่านั้น สาเหตุที่เขามีวันนี้ได้ เป็นเพราะเขาเป็นคนจับตัวมังกรไฟ เมื่อสักครู่ตอนที่ทำการทดสอบเขานั้น ตรงมุมปากของมีรอยยิ้มปรากฏขึ้น เขาคงจะสะใจที่คิดว่าหลอกข้าได้ แต่ดันบังเอิญว่าเขาไม่รู้ว่าตัวข้าเองก็มองออกมาเขากำลังโกหกข้าอยู่ ในเมื่อสิ่งนี้คือคำโกหก เช่นนั้นความก็ตรงกันข้าม ซึ่งแสดงว่ามังกรไฟไม่ได้อยู่ในวัง ”

“แล้วเจ้านายของเล่า？”

“เจ้านายของเขาเป็นคนในวังหลวงอย่างแน่นอน ทว่าเป็นผู้ใดนั้น ข้ายังต้องสืบค้นต่อไป วันนี้เหนื่อยแล้ว ข้าต้องการพักผ่อน ”

กงชิงวี่หันหลังเดินกลับไปพักผ่อน อันหลิงหยุนจึงเดินตามไปนั่งข้างๆ ：“เรื่องในใจของท่านอ๋องช่างหนักอึ้งนัก”

“มังกรไฟในกลุ่มคนไม่กี่คน ทักษะของเขานับว่าแย่ที่สุด แต่ด้วยความที่หนานอี้เป็นสถานที่ที่ข้าไม่อาจวางใจได้มากที่สุด และรู้ว่าสถานที่แห่งนี้นั้นแข็งแกร่งเพียงใด เช่นนั้นข้าจึงต้องทำการสังเกตการณ์ในหนานอี้ขึ้นมา ซึ่งคนที่ข้าจะต้องหาผู้ที่มีความฉลาดมารับงานนี้ ทั้งที่ความจริงแล้วมังกรไฟไม่เหมาะสมกับงานนี้เลย แต่สุดท้ายข้าก็ยังเลือกมังกรไฟ ”

“เพราะว่ามังกรไฟภักดีต่อท่านอ๋องมากที่สุด ”อันหลิงหยุนสามารถมองออกได้อย่างไม่ต้องสงสัย ในประเทศเฟิ่งเขาเป็นราวกับมังกรลม กงชิงวี่ไม่มีความปราณีใดๆ แต่เมื่อถึงหนานอี้ เพื่อมังกรไฟแล้วกงชิงวี่สามารถที่จะละทิ้งทุกสิ่งอย่างได้

กงชิงวี่หลับตาลง ：“มังกรไฟเติบโตมาข้างกายข้า ถึงทักษะความสามารถจะด้อยไปนิด แต่เพื่อข้าแล้ว หลายครั้งเขาเกือบจะต้องแลกด้วยชีวิต ในตอนที่เขาจะมายังหนานอี้เขาเคยได้กล่าวกับข้าว่า หนานอี้แห่งนี้มีแมลงจำนวนมาก สารพัดพิษร้าย คนปกติทั่วไปอาจต้านทานได้ แม้ว่าคนเหล่านั้นจะหักหลังแต่เขากลับไม่ทำ เพราะว่าเขาโง่ ข้าใช้เวลาพิจารณาถึงสามวันจึงได้ยอมให้เขามา ”

“ในตอนที่เขามาอายุเท่าไหร่กัน？”

“สิบสองขวบ”กงชิงวี่พูดอย่างเรียบนิ่ง

“เช่นนั้นนานเท่าไหร่แล้วที่พวกท่านไม่ได้พบหน้ากัน？”

“เก้าปีแล้ว เก้าปีมานี้ข้ามาหนานอี้เพื่อต้องการพบเขา แต่เขาไม่ยอมมาพบข้า ถึงแม้ข้าจะพูดว่าเคยได้พบ แต่นั่นเป็นเพียงภาพตบตาเท่านั้น ”

“ท่านอ๋อง ทั้งที่มีสายลับอยู่ที่นี่ ท่านยังไม่เชื่อใจอีกหรือ？”

“นั่นไม่เหมือนกัน หวางหวยอันคือหวางหวยอัน ข้าก็คือข้า ข้าไม่ต้องการจะทำอะไรแล้วจะต้องคอยเพิ่งคนของเขามารายงาน คนเล่านั้นพูดล้วนก็แสดงแววตาของคนโกหกทั้งนั้น สิ่งที่ข้าต้องการคือโลกที่ชัดเจนถ่องแท้ ”

“ความสงสัยของท่านมากเกินไปแล้ว？”อันหลิงหยุนล้มตัวลงนอน หันไปมองกงชิงวี่ เขาไม่พูดสิ่งใด แต่ดูแล้วอารมณ์ไม่ค่อยดีนัก