ยอดหมอยาของอ๋องเสียน นิยาย บท 77

บทที่ 77 ชี้แนะหมอจวน

อันหลิงหยุนมองดูสาวใช้ทั้งสองคน อายุน่าจะราวๆสิบสามสิบสี่ปี หน้าตาสะอาดสะอ้าน ดูละเอียดอ่อนจริงๆ

“พวกเจ้าแค่เพียงทำตามคำสั่ง ทำเสร็จข้าจะทูลกับท่านอ๋อง ให้ประทานรางวัลให้แก่พวกเจ้า” หากออกชื่อตัวนางเอง อันหลิงหยุนก็เกรงว่าพวกนางจะไม่เต็มใจ จึงต้องอาศัยชื่อของกงชิงวี่

“หม่อมฉันจะพยายามอย่างสุดความสามารถ เพื่อถวายงานให้แก่ท่านอ๋องและพระชายาเพคะ” สาวใช้ทั้งสองเป็นบ่าวที่เกิดในบ้าน รู้จักที่จะเอาใจพระชายา เช่นนี้ต่อไปก็จะอยู่ได้อย่างสบาย จึงทำตัวดีเป็นพิเศษ

“ถึงแม้พระชายาจะไม่เป็นที่โปรดปรานนัก แต่ยังไงเสียก็เป็นพระชายา อีกทั้งยังมีแม่ทัพคอยหนุนหลังอยู่ ตั้งแต่เล็กพระชายาก็มีชื่อเสียงอื้อฉาว โดยเฉพาะคนในจวนอ๋องเสียน ต่างรู้สึกเบื่อหน่ายพระชายาเป็นอย่างมาก

แต่พูดไปก็เปล่าประโยชน์ เพราะการที่สามารถยืนหยัดอยู่ในจวนอ๋องเสียนได้นั้น ก็ถือว่าเป็นความสามารถของพระชายา

ตอนนี้ แม้แต่ท่านถางและพ่อบ้านต่างก็แอบสรรเสริญพระชายาอยู่ อาหยู่เองก็คอยตามคุ้มกันพระชายาไปทุกที่ เมื่อก่อนอาหยู่เกลียดชังพระชายา แต่มาวันนี้อาหยู่กลับไม่ยอมให้ใครมาว่าร้ายประชายาแม้แต่เพียงคำเดียว พระชายาเช่นนี้ถือว่ามีบุญจริงๆ

หากพวกนางสามารถคอยติดตามใกล้ชิดพระชายาได้ หลังจากนี้พวกนางก็คงจะใช้ชีวิตอย่างสบายขึ้น

ในจวนอ๋อง พวกนางถือเป็นชนชั้นที่ต่ำต้อยที่สุดในบรรดาบ่าวไพร่ที่เกิดในบ้าน หากในอนาคตมีบ่าวรับใช้ที่มีความสามารถภายในจวนมาถูกใจพวกนาง ก็จะมาสู่ขอพวกนางอย่างแน่นอน

ท่านอ๋องไม่สนใจเรื่องนี้ จึงต้องฟังพ่อบ้านคนเดียว พวกนางไม่ฟังก็ต้องฟัง แล้วจะมีความสุขได้อย่างไร

แต่ถ้าหากสามารถติดตามพระชายาได้ ถ้าหากพระชายาให้พวกนางต้องลำบากสักหน่อย ไม่แน่ว่า อาจจะสามารถขอรางวัลในสิ่งที่ตนเองปรารถนาได้

อายุที่ถึงวัยจะต้องแต่งงานรออยู่ตรงหน้า ถ้าหากพวกนางไม่มีความมุ่งมั่น กฎเกณฑ์ภายในจวน พวกนางมีใครที่กล้าไม่ทำตาม

แต่เมื่อก่อน มีพี่น้องของพวกนางคนหนึ่ง เป็นเพราะพ่อครัวในจวนทำงานสำเร็จ จึงได้ขอให้พ่อบ้านจัดงานแต่งงานให้ พ่อบ้านจึงได้ยกพี่น้องของพวกนางให้แก่พ่อครัว พี่น้องคนนั้นร้องไห้ตลอดทั้งคืน ในที่สุดก็ต้องแต่งงานกับพ่อครัว อีกทั้งพ่อครัวคนนั้นก็มีอายุสามสิบกว่าปีแล้ว ถึงแม้จะเป็นคนซื่อสัตย์ แต่ก็ไม่ใช่คนที่พี่น้องของพวกนางอยากจะแต่งงานด้วย

ถ้าหากเหมือนกับอาหยู่ พวกนางก็คงเต็มใจ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีใครมอบของขวัญเช่นนั้นให้ พวกนางจึงทำได้เพียงยอมรับชะตากรรมในสิ่งที่พ่อบ้านจัดการให้

วันนี้อาหยู่เรียกพวกนางมา ถือว่าเป็นโอกาสที่หาได้ยากยิ่ง จึงต้องรักษาเอาไว้ให้ดี!

“พวกเจ้ารอก่อน” อันหลิงหยุนสั่ง แล้วจึงไปดูอาหยู่: “ให้ใช้ผ้าม่านหนาสีขาว แยกสองฝั่งออกจากกัน”

“หม่อมฉันจะไปทำเดี๋ยวนี้” อาหยู่หันหลังเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ไม่นานก็เตรียมของกลับมาเรียบร้อย

อันหลิงหยุนยืนออกคำสั่ง อาหยู่ก็เรียกคนมาแขวนขึ้นไป

อันหลิงหยุนรูดม่านทั้งสองฝั่งเข้าหากัน แล้วเดินเข้าไป

เหล่านักบัญชีต่างมองท่านอ๋องที่นั่งดูสมุดบัญชีอย่างเงียบสงบมาโดยตลอด แล้วจึงก้มหน้าทำงานกันต่อ

เพียงแต่เหล่านักบัญชีต่างรู้สึกลังเลอยู่ในใจเท่านั้น พักนี้ความสัมพันธ์ระหว่างท่านอ๋องและพระชายานับวันจะยิ่งดูแน่นแฟ้นขึ้นทุกที

ถ้าหากเป็นเมื่อก่อน พระชายาไม่ต้องถึงขั้นก่อความวุ่นวายเช่นนี้ แค่ขอเข้ามาพูดคุยเพียงสักหนึ่งประโยค ก็จะถูกท่านอ๋องโยนออกไปอย่างไม่ใยดี

อันหลิงหยุนเริ่มต้นกระบวนการต่างๆอยู่ด้านใน อาหยู่เองก็ยืนอยู่ด้านในเพื่อรอรับคำสั่งอยู่ตลอดเวลา

“อาหยู่ เจ้ารู้หรือไม่ว่าแถวนี้มีหนอนไหมบ้างหรือเปล่า?” อันหลิงหยุนถามอยู่ด้านใน กงชิงวี่เงยหน้ามองเข้าไปด้านใน ถึงแม้จะมองไม่เห็น แต่ก็ได้ยินเสียงของนางที่อยู่ด้านใน

“ตอนนี้ไม่มีไหมพ่ะย่ะค่ะ หนอนไหมจะมีในช่วงฤดูใบไม้ผลิ พระชายาต้องการหนอนไหมไปทำอะไรพ่ะย่ะค่ะ?”

“ข้าต้องการรังไหม อีกทั้งยังต้องการที่ยังสดอยู่” อันหลิงหยุนรู้สึกว่าสิ่งนี้ทำให้อาหยู่ลำบากใจไม่น้อย พูดไปก็เปล่าประโยชน์

แต่นางจะลองถามจากหมอจวนที่อยู่ในจวนสักสองสามท่านดู ว่ามีคนรู้เรื่องของไหมบ้างหรือไม่

“อาหยู่ เจ้าไปเชิญหมอจวนที่อยู่ในจวนมาให้ข้า บอกว่าข้ามีเรื่องจะปรึกษา”

“พ่ะย่ะค่ะ”

อาหยู่เองก็ไม่เข้าใจ พระชายานำสมุนไพรบางตัวมาทำเป็นผงยา ตุ๊บๆตับๆกำลังทำอะไรอยู่ จึงรีบออกไปหาหมอจวนมา

หมอจวนมาถึงทีละคนๆ เมื่อเห็นกงชิงวี่ก็ทำความเคารพก่อน แล้วจึงตามไปพบอันหลิงหยุน

“หม่อมฉันถวายบังคมพระชายา” เหล่าหมอจวนต่างทำความเคารพ อันหลิงหยุนไม่มีพิธีรีตอง ถามขึ้นทันทีว่า: “ขอถามหมอจวน น่าจะมีคนพอรู้ว่าจะหาหนอนไหมได้จากที่ไหน ข้าต้องการที่ยังมีชีวิตอยู่”

“เรื่องนี้? “

เหล่าหมอจวนต่างส่ายหน้า มีเพียงหนึ่งคนที่ลังเลแล้วถามว่า: “ทูลถามพระชายา จะหาหนอนไหมไปทำอะไรหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

“ข้าต้องการผ้าไหมเทียม เท่าที่ข้ารู้มา บนโลกนี้มีหนอนไหมอยู่หนึ่งชนิด เรียกว่าหนอนไหมฤดูหนาว สามารถผลิตเส้นไหมได้ในช่วงฤดูหนาว และสร้างรังไหม แต่ข้าไม่รู้ว่าที่นี่มีหรือไม่”

อันหลิงหยุนแน่ใจว่า หนอนไหมสามารถผลิตเส้นไหมในฤดูหนาวได้เช่นกัน อีกทั้งนางเองก็เคยเห็นเมื่อนานมาแล้ว เพียงแต่ไม่รู้ว่าที่นี่มีหรือไม่

หมอจวนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง: “ทูลพระชายา ในบ้านของหม่อมฉันเลี้ยงหนอนไหมฤดูหนาวไว้จำนวนหนึ่ง เพียงแต่พวกมันไม่สามารถผลิตรังไหมได้”

“จริงหรือ?”

อันหลิงหยุนรู้สึกตื่นเต้นดีใจ นางไม่คิดว่าจะมีจริงๆ

หมอจวนรู้สึกว่าต้องเจอเรื่องลำบากแน่

พระชายาเป็นคนเช่นไร พวกเขาได้ยินมานานแล้ว ไม่รู้ว่าคิดจะทำอะไรอีก

อันหลิงหยุนถามขึ้นทันที: “หมอจวนท่านนี้ ไม่รู้ว่าถ้าหากคืนนี้ข้าจะขอไปยืมใช้หนอนไหมฤดูหนาวของท่านสักหน่อย ท่านจะเต็มใจหรือไม่?”

กงชิงวี่มุมปากกระตุกเล็กน้อย กำลังเปิดสมุดบัญชีดูอยู่