ยอดหญิงแห่งเทียนเชวีย นิยาย บท 738

ฟู่เฉินหวนตื่นขึ้นมาอย่างช้า ๆ เนื่องจากความเจ็บปวดอย่างรุนแรง เขาลืมตาขึ้นโดยมิรู้ตัว มองไปที่ลั่วชิงยวนและเอ่ยอย่างยากลำบาก “เจ้ากำลังทำอะไร?”

ลั่วชิงยวนไม่ตอบเขา เพียงแค่ดูดเลือดพิษออกจากบาดแผลของเขาอย่างรุนแรงเท่านั้น

นางดูดพิษและบ้วนทิ้ง

สีริมฝีปากของนางค่อย ๆ เข้มขึ้น

ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทำให้ฟู่เฉินหวนขมวดคิ้วด้วยความรู้สึกมิสบาย และต้องการผลักนางออกไป “เจ้าบ้าไปแล้วหรือ?”

ในไม่ช้าลั่วชิงยวนก็รู้สึกเวียนศีรษะ นางยกมือขึ้นพยุงร่างกายและเหลือบมองฟู่เฉินหวน “หม่อมฉันมิต้องการเป็นหนี้ท่าน”

ฟู่เฉินหวนรู้สึกผิดหวังอยู่พักหนึ่ง นางต้องการตัดสัมพันธ์กับเขาจริง ๆ หรือ?

เมื่อลั่วชิงยวนยืนยันได้แล้วว่า บาดแผลไม่มีพิษหลงเหลืออยู่อีกต่อไป และไม่มีพิษให้ต้องดูดออกอีกแล้ว นางจึงวางแขนของฟู่เฉินหวนลง

นางเช็ดเลือดพิษที่มุมปาก ลุกขึ้นและเดินออกไป แต่นางเวียนศีรษะ อีกทั้งการมองเห็นก็มืดดับลง กระทั่งนางล้มลง

ฟู่เฉินหวนสะดุ้งและผลักตัวเองลุกขึ้นจากเตียง อดทนต่อความเจ็บปวดสาหัสที่เกิดจากพิษ เขาลากมือขวาที่ได้เรี่ยวแรง พยายามอุ้มลั่วชิงยวนแล้ววางนางลงบนเตียง

“เซียวชู! เซียวชู!”

“พ่ะย่ะค่ะท่านอ๋อง!” เซียวชูรีบเข้าไปในห้องทันทีและรู้สึกยินดีอย่างยิ่งเมื่อเห็นท่านอ๋องตื่นขึ้นมา “ท่านอ๋อง ท่านได้สติแล้ว!”

“ไปตามหมอมาเร็วเข้า!”

"พ่ะย่ะค่ะ!"

ไม่นานเซียวชูก็กลับมาพร้อมกับหมอ

หลังจากที่หมอเห็นรูปการณ์ก็ตกใจและเอ่ยขึ้นว่า "พิษนี้มีฤทธิ์รุนแรงมาก! โชคดีที่สตรีนางนี้ได้กินยาแก้พิษก่อนที่จะดูดพิษให้นายท่าน เช่นนั้นจึงสามารถยับยั้งการแพร่กระจายของพิษไว้ได้"

"มิเช่นนั้น ป่านนี้ร่างที่นอนอยู่นี่คงกลายเป็นศพไปแล้ว!"

“นี่มันมิต่างอะไรกับการเอาชีวิตแลกชีวิตเลยทีเดียว”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ หัวใจของฟู่เฉินหวนก็กระตุกวูบ และเขาก็ถามด้วยความร้อนรน “เราจะช่วยนางได้หรือไม่ ท่านหมอ!”

หมอเปิดกล่องยาแล้วพูดว่า “กระหม่อมจะพยายามล้างพิษให้นางก่อน นางมิได้อาการสาหัสเท่าท่านอ๋อง หากกระหม่อมเขียนใบเทียบยาสำหรับล้างพิษให้นาง ก็น่าจะช่วยชีวิตนางได้พ่ะย่ะค่ะ!”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ฟู่เฉินหวนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หลังจากรอหมอล้างพิษให้แก่ลั่วชิงยวน เซียวชูก็นำยาล้างพิษมา

“ข้าทำเอง” ฟู่เฉินหวนหยิบชามยา

เซียวชูกังวล “ท่านอ๋อง สุขภาพของท่านยังมิหายดี”

"ไม่เป็นไร เจ้าออกไปเถอะ"