แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 17

บทที่17 คุณทำอะไรผมก็จะสนับสนุน

เขมิกาตามติดบุริศร์ไปอย่างรวดเร็ว เธอขอร้องเขาไปตลอดทาง

นรมนได้ยินเสียงของพวกเขาดังผ่านประตูมา เสียงไกลออกไปเรื่อยๆ มือทั้งสองของเธอกำแน่น

บุริศร์ช่างเลือดเย็นจริงๆ

เขาทรยศเธอเมื่อห้าปีก่อน ทรยศการแต่งงานของพวกเขา ตอนที่หลงใหลเขมิกา เขาก็ไม่ได้เยือกเย็นเหมือนเช่นตอนนี้

เธอยังจำได้ว่าเห็นพวกเขาที่โรงพยาบาล บุริศร์ทั้งเอาอกเอาใจเขมิกา เมื่อรู้ว่าเขมิกาตั้งครรภ์ก็ดีอกดีใจ

ถึงตอนนี้แม้แต่ผู้หญิงที่เขาชอบพอบอกจะทิ้งก็ทิ้ง อดีตภรรยาเช่นเธอจะเหลือที่ยืนตรงไหนในหัวใจของเขาไหม

ถ้าหากว่าเธอผิดตั้งแต่แรก ก็คือที่เธอไม่ควรตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ เขาเป็นคนเลือดเย็น เป็นก้อนหินที่ติดอย่างไรก็ไม่มีประกายไฟ

แม้ว่านี่จะเป็นเรื่องจริงที่รู้อยู่แล้ว แต่หัวใจของนรมนก็ห้ามไม่ได้ที่จะเจ็บขึ้นมา

ช่วงเวลาอันแสนลำบากในห้าปีที่ผ่านมาได้ปรากฏขึ้นในใจของเธออีกครั้ง เสียงเปลวเพลิงอันโหดเหี้ยมโหมกระหน่ำเข้ามา เมื่อตอนที่ได้ยินว่าทั้งหมดนี้เป็นคำสั่งของบุริศร์ ทุกวันนี้เธอยังจำได้ทุกสัมผัสของความสิ้นหวังและความหนาวเหน็บ

ชายคนนี้ ทำให้เขาได้ลิ้มรสความเจ็บปวดที่แท้จริง ทำให้เขาได้รู้ว่าการถูกที่ตนเองรักทรยศนั้นเป็นเช่นไร เขาจะได้รับรู้ว่าทุกสิ่งที่เขาทำนั้นมันโหดร้ายเพียงใด เป็นเรื่องที่ให้อภัยไม่ได้!

นัยน์ตาของนรมนเปี่ยมไปด้วยประกายความเกลียดชัง

กลับมาคราวนี้ เธอแค่ต้องทำให้บุริศร์หลงรักเธอ เธอแทบจะรอไม่ไหวที่จะได้เห็นบุริศร์หัวใจสลาย

นรมนทรุดตัวนั่งลงพิงแผงประตู เธอเหม่อลอยอยู่เป็นเวลานาน จนกระทั่งโทรศัพท์ดังขึ้น เธอถึงได้สติกลับมา

ประธานรเมศโทรมาจากสหรัฐอเมริกา

เมื่อเห็นชื่อรเมศ เสียงของนรมนก็อ่อนลงเล็กน้อย

“รเมศ”

นรมนรับสายด้วยน้ำเสียงที่สุภาพมาก

ห้าปีมานี้เธอต้องขอบคุณรเมศมาก

เพลิงไหม้ที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อน โชคดีที่ได้รเมศช่วยเหลือเธอไว้ และยังช่วยชีวิตเธอกลับมา ช่วยสร้างตัวตนใหม่ให้กับเธอ ให้ชีวิตใหม่กับเธอ และยังฝึกฝนเธอให้เป็นนักออกแบบที่มีชื่อเสียง ทำให้เธอสามารถหาเลี้ยงตัวเองและลูกของเธอได้

นรมนรู้สึกสำนึกบุญคุณต่อเขามาก

เมื่อรเมศได้ยินเสียงของนรมนเขาก็หัวเราะขึ้น

“เป็นอย่างไร กลับไปคุ้นเคยรึยัง เขาไม่ได้รังแกคุณใช่ไหม”