ขอบเขตของมันกว้างมาก
เหยี่ยวเหินของค่ายทหารองครักษ์เหยี่ยวดำ คือหน่วยข่าวกรองที่หรงเยี่ยเป็นคนกระจายออกไป สำหรับสังเกตการณ์การเคลื่อนไหวของแคว้นหรงกับอีกสามแคว้นใหญ่ที่เหลือ
เป็นหน่วยข่าวกรองที่น่ากลัวที่สุด แถมยังเป็นที่ยอมรับในกลุ่มทหารศัตรูและแคว้นหรงอีกด้วย เหล่าเหยี่ยวเหินรวบรวมข้อมูลได้ทั้งรวดเร็วทั้งแม่นยำ ไม่มีผิดพลาดเลยสักนิด
ไป๋ชิงหลิงเหลือบไปมองหรงเยี่ยแวบหนึ่ง
พบว่าเขากำลังใช้ความคิด
เสิ่นหรูเหลียนไม่รอให้หรงเยี่ยตอบอะไรกลับมา ก็เงยหน้า ขมวดคิ้วมองเขา:“ท่านอ๋องหรง”
“ที่เจ้าพูดว่าชีวิตคนสามชีวิต หนึ่งคือหวู่โป๋หย่วน แล้วอีกสองคนคือใคร?” หรงเยี่ยหรี่ตาถาม
เสิ่นหรูเหลียนเม้มริมฝีปาก ไม่ยอมพูดออกมา
ไป๋ชิงหลิงเลยพูดชื่อขึ้นมา:“ใช่พระชายารองหวู่กับลูกในครรภ์นางหรือไม่”
เสิ่นหรูเหลียนได้ยินคำพูดนี้ ก็เงยหน้ามองไป๋ชิงหลิงทันที แต่วินาทีสบตาเข้ากับเธอทั้งสองข้าง เขาก็รีบก้มหน้าอีกครั้ง แล้วตอบ:“ท่านอ๋อง กระหม่อมต้องพาตัวหวู่โป๋หย่วนกลับมาให้ได้ภายในสามวันพ่ะย่ะค่ะ ไม่เช่นนั้น ท่านกับพระชายาจะตกอยู่ในอันตราย”
“เจ้ายังไม่ได้ตอบพระชายา” หรงเยี่ยแสดงความไม่พอใจออกมา แล้วคลึงไปที่นิ้วมือของไป๋ชิงหลิง
เสิ่นหรูเหลียนยังคงรักษาท่าที:“ใช่พ่ะย่ะค่ะ”
ไป๋ชิงหลิงที่ได้รับคำตอบนี้ เห็นได้ชัดว่าเป็นดังที่คาดไว้
“เช่นนี้ก็ชัดเจนแล้ว ข้ากับพระชายารองหวู่ไม่ได้มีอะไรแค้นเคืองกัน นางคงไม่ถึงขั้นใช้อุบายกับข้าหรอก แต่ว่า ตอนนี้ตำแหน่งข้าอาจจะคุกคามไปถึงคนอื่นๆ คนคนนี้......ก็คือพระชายาหราว พูดให้ถูกก็คือจวนอ๋องหราว” ไป๋ชิงหลิงกล่าว
เสิ่นหรูเหลียนได้ยินคำพูดนี้ ในใจก็นึกได้ขึ้นมาทันที
คิดไม่ถึง ว่าเธอมองออกหมดทุกอย่าง
“นางข่มขู่พระชายารองหวู่ ให้นางจบชีวิตตนเองภายในสามวันใช่หรือไม่ ไม่เช่นนั้นจะฆ่าพี่ชายนางทิ้ง” ไป๋ชิงหลิงพูดต่อ
เพราะว่า ถ้าคาดการณ์ตามนี้ อีกฝ่ายก็เหลือแค่จุดประสงค์เดียวแล้ว......
คือการข่มขู่พระชายารองหวู่ไปด้วย แล้วแสดงละครให้คนนอกดูไปด้วย ให้คนนอกเข้าใจว่าพระชายาหรงอย่างเธอคิดเล็กคิดน้อย ไม่ยอมปล่อยผ่านเรื่องวันนั้นที่งานเลี้ยง จนสุดท้ายเลยบีบให้พระชายารองหวู่ที่กำลังตั้งครรภ์สองเดือนต้องจบชีวิตตนเองลง
พระชายารองหวู่ที่ตั้งครรภ์ทายาทสืบทอดบัลลังก์ถูกเธอบีบบังคับจนฆ่าตัวตาย แน่นอนว่าเรื่องนี้ต้องทำให้พระสนมเอกหรงไม่พอใจเป็นแน่
ท่านอ๋องต้วนอายุก็ไม่น้อยแล้ว จนถึงตอนนี้ยังไม่มีทายาทสืบทอดบัลลังก์ พระชายาหวู่ยังมาตายเพราะเธออีก พระสนมเอกหรงคงจะทำทุกวิถีทางเพื่อแก้แค้นเธออย่างแน่นอน
อีกด้านหนึ่งก็ทำลายความหวังของท่านอ๋องต้วนที่จะได้ทายาทสืบทอด สร้างสงครามสืบราชบัลลังก์ให้กับตนเอง
อีกด้านหนึ่ง สามารถใช้เรื่องนี้ในการยับยั้งจวนอ๋องหรง ให้ท่านอ๋องหรงสูญเสียความไว้วางใจจากเหล่าขุนนาง
เรียกได้ว่ายิงปืนนัดเดียว ได้นกสองตัว
เสิ่นหรูเหลียนเหลือบมองเธอ
ในสายตาเขา เผยให้เห็นความตกใจ แอบยิ้มเจื่อน:มิน่าล่ะนางถึงได้ครอบครองหัวใจของท่านอ๋องหรง!
“ใช่พ่ะย่ะค่ะ” เสิ่นหรูเหลียนก้มหน้าตอบ
ไป๋ชิงหลิงหันไปมองหรงเยี่ย
หวู่โป๋หย่วนถูกช่วยออกมาแล้ว จะพูดหรือไม่พูดก็แล้วแต่หรงเยี่ยแล้วล่ะ
หรงเยี่ยยกช้าขึ้นจิบ เสิ่นหรูเหลียนยังคงรอคำตอบจากเขา
ผ่านไปสักพัก......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น
จากขทที่ 907ข้ามมาบทที่ 987 เลยเหรอคะหายไป 80บท...แอดขาตามกลับมาให้หน่อยค่าาาาา😅😢😘...
จักรพรรดิตายแล้วค่อยมีกำลังใจอ่านหน่อยอย่างน้อยๆก็ไม่ต้องหัวเสียกับตาแก่งี่เง่าคนนี้อีก......
เรื่องนี้ทำพี่น้ำตาท่วมบ้าน...สามีบอกว่าถ้ามันโศกมันเศร้านักก็เลิกอ่านเหอะ...ไม่ได้สิตามมาขนาดนี้แล้วเอาให้สุดแล้วหยุดที่กระดาษทิชชู่...
อยากรู้ว่าพระเอกและนางเอกจะรู้ความจริงตอนไหนว่าเป็นครบครัวเดียวกันและจิ่นหลินคือลูกอีกคน ช่วยสปอยหน่อยค่ะ...
นางเอกเรื่องนี้เก่ง..แต่อ่อนแอและงี่เง่า..หลายครั้งที่อ่านไปถอนหายใจไป...
อัพต่อนะคะ..กำลังสนุกเลยค่ะ...
บทที่614-623เนื้อหาไม่ครบมีแค่5-6บรรทัดอ่านไม่รู้เรื่องเดาทางไมาถูกเลย...
บทที่594-602สั้นมากค่ะ...
ตอน 460 โอ้โหวว หนักหน่วงมาก ตั้งแต่แมวตาย หลังจากนั้นคนที่นางเอกรักตายเป็นใบไม้ร่วงเลย แต่คนล่าสุดเนี่ย ได้ไงวะ รับไม่ได้อย่างแรง😭 ชีวิตนางเอกบัดซบมาก คนธรรมดาที่ไหนจะทนได้วะเนี่ย เป็นคนปกติป่านนี้เป็นบ้าตายไปแล้ว ว่าแต่อีจักรพรรดิจะเลิกประสาทแดกได้ตอนไหน🤬🤬...
อยากผ่าสมองอ๋องเฉินออกมาดูว่าข้างในมันมีมันสมองอยู่จริงๆรึเปล่า...อะไรจะมึนและง่าวได้ขนาดนี้...