ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 361

ไป๋ชิงหลิงและหรงเยี่ยเดินเข้าไปในกระโจมหลังที่ใหญ่ที่สุดพร้อมกัน ภายใต้บรรยากาศที่กดดันทำให้ไป๋ชิงหลิงหายใจลำบาก

ฝูงม้าเสียการควบคุม องค์หญิงเล็กได้รับบาดเจ็บ ซึ่งเป็นผลกระทบอย่างหนักต่อราชวงศ์

ในขณะนี้ จู่ๆก็มีเงาร่างหนึ่งโผล่ออกมาจากด้านข้างของเธอ

ฮองเฮาอู่ซึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้ จู่ๆก็ลุกขึ้นยืน สีหน้าเปลี่ยนไปกะทันหัน “จาวเสวี่ย ระวัง！”

“พุบ！”

“อ๊ะ！”

คนที่พุ่งเข้ามา ก็คือพระชายาอันจวิน แต่ก่อนที่มือของเธอจะสัมผัสโดนเสื้อผ้าของไป๋ชิงหลิง ภายใต้ปฏิกิริยาตอบสนองของหรงเยี่ย ก็ได้ยกเท้าขึ้น และเตะขาพระชายาอันจวินเข้าอย่างจัง

พระชายาอันจวินล้มลงในทันที

ทุกคนในกระโจม ต่างก็ตกใจกับฉากนี้และต่างพากันลุกขึ้นยืน

ทุกคนลืมไปชั่วขณะว่า หรงเยี่ยเพิ่งเตะพระชายาอันจวินด้วยเท้าของเขา

ความสนใจของพวกเขาอยู่ที่ไป๋ชิงหลิงและพระชายาอันจวิน เพราะพระชายาอันจวินได้ถือกริชไว้ในมือ

หลังจากที่หรงเยี่ยเตะเท้าออกไป กริชในมือของพระชายาอันจวินก็กระเด็นออกไปเช่นกัน

ไป๋ชิงหลิงมองไปทยังกริชที่หล่นอยู่ข้างเท้าของเธอด้วยสีหน้าซีดเซียว และถอยเข้าหาหรงเยี่ยโดยไม่รู้ตัว

ในเวลานี้ จึงตระหนักได้ว่า หรงเยี่ยได้เตะพระชายาอันจวิน

เธอหันกลับไปมองหรงเยี่ยทันที

แต่ชายคนนี้ยื่นมือมาลูบที่หลังเธอและปลอบโยนว่า “พระชายา ไม่เป็นไร ข้าอยู่นี่”

——ข้าอยู่นี่

ช่างเป็นคำพูดที่ทำให้อุ่นใจ

แต่มันทำให้เธอเสียใจมาก

“ขาท่าน.......”

เกิดอะไรขึ้น? หรงเยี่ยผงะเล็กน้อย ยังไม่ทันตอบสนอง

ขณะนี้พระชายาอันจวินก็ได้ตะโกนว่า “ไป๋จาวเสวี่ย เจ้าเอาหยวนเอ๋อร์ของข้าไปไว้ที่ไหน เจ้าคืนเขาให้ข้า——”

“พระชายา” ท่านอ๋องอันจวินวิ่งเข้ามา อุ้มพระชายาอันจวินจากมือของสาวใช้

แต่หญิงที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา ผลักเขาออกอย่างแรง แต่ท่านอ๋องอันจวินเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามที่ผ่านการรบมามากมาย สตรีในเรือนอย่างพระชายาอันจวินจะผลักออกจากอ้อมแขนของเขาได้อย่างไร

เธอไม่สามารถผลักท่านอ๋องอันจวินออกได้ จึงตบหน้าท่านอ๋องอันจวินไปหลายครั้ง

พฤติกรรมขาดสติที่ไม่เหมาะสมกับตำแหน่งพระชายา

เธอในขณะนี้ เป็นเพียงแม่คนหนึ่งที่ต้องสูญเสียลูกชายไป

ท่านอ๋องอันจวินปล่อยให้เธอทุบตีและดุด่า สายตาที่มองหรงเยี่ยและไป๋ชิงหลิงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด “ขอโทษ เสด็จป้าของเจ้า.......

“เสด็จลุง ข้าเข้าใจความรู้สึกของเสด็จป้าในตอนนี้ดี” เหมือนเธอที่เฝ้าดูเสี่ยวจี๋ตายไปต่อหน้าต่อตา เธออยากจะรีบกลับไปที่ตำหนักอ๋อง และถามท่านอ๋องหรงว่าทำไมถึงต้องทำร้ายตระกูลหยาง