ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 463

พระชายา พระชายารองหวู่กล่าวว่า ทุกวันที่ 15 ของเทศกาลตรุษจีนอ๋องต้วนจะเสด็จไปถวายเครื่องหอมที่วัดเต๋อหลินพร้อมกับพระชายาต้วน ทุกครั้งที่ไป 5 วันถึงจะกลับเข้าวังอีกรอบ ในช่วงหกเดือนที่ผ่านมาก็ได้รับการรักษากฎนี้ไว้ตลอด อิงเหลียนกล่าว

ไป๋ชิงหลิงถือดอกไม้ที่เพิ่งตัดใหม่ไว้ในมือ ใส่เข้าไปในแจกัน แล้วหยิบช่อดอกไม้อีกช่อขึ้นมา ใช้กรรไกรตัดกิ่งและใบส่วนเกินออก

เมื่อกรรไกรหล่นลงมามีเสียง "แกรก"

ในขณะนี้ ไป๋ชิงหลิงก็ พูดขึ้นมาว่า: “ตระกูลเวินเป็นผู้บริจาคให้วัดเต๋อหลินไม่ใช่หรือ?”

“ใช่พะยะค่ะ” อิงเหลียนกล่าวว่า: “ไทเฮาไปที่วัดเต๋อหลินทุก ๆ สามเดือน เพื่อถวายเครื่องหอม แม้ว่าวัดเต๋อหลินจะไม่ใช่วัดที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวง แต่ว่ากันว่าขออะไรก็จะได้ตามที่ขอ สิ่งสักสิทธิ์ที่นั่นสักสิทธิ์นัก เจ้าหน้าที่และสาวๆ หลายคนชอบไปวัดเต๋อหลิน"

“ไทเฮาเข้าไปทำบุญอีกครั้งเมื่อไหร่?” ไป๋ชิงหลิงถาม

อิงเหลียนกล่าวว่า: "การทำบุญครั้งต่อไปของไทเฮาจะมีขึ้นในวันที่สิบห้าของเดือนนี้พะยะค่ะ"

ไป๋ชิงหลิงวางดอกไม้ในมือลงทันที เธอหรี่ตาลงแล้วพูดว่า "ข้าจะไปวัดเต๋อหลินด้วยตัวเองสักครั้งหนึ่ง"

เนื่องจากหรงฉี่สามารถไปที่นั่นได้เดือนละสองครั้ง และอยู่ได้ถึงห้าวัน ถ้าอย่างนั้น วัดเต๋อหลินแห่งนี้คงเป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดาแน่ๆสำหรับหรงฉี่

หลังจากพักผ่อนในจจวนได้สองสามวัน ไป๋ชิงหลิงก็เข้าวัง

ไทเฮาช่วยพยุงเธอขึ้นไปบนเก้าอี้นวมข้างๆเธอด้วยพระองค์เอง แล้วพูดว่า: “เจาเสวี่ย สุขภาพของเจจ้ายังไม่หายดี ทำไมจ้าถึงวิ่งเข้ามาในวังเช่นนี่ ข้านั้นสบายดี เจ้าไม่ต้องกังวลหรอก”

“เสด็จย่า ช่วงนี้เจาเสวี่ยฝันถึงจิ่งหลินทุกวัน ไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง อยากขอคำแนะนำจากเสด็จย่าในการหาวัดเพื่อทำบุญให้จิ่งหลิน อยากรู้ว่าเสด็จย่าคิดยังไง? " ไป๋ชิงหลิงกล่าว

“ข้ากำลังวางแผนที่จะไปวัดเต๋อหลินในอีกสองวัน แต่ร่างกายของเจ้า... จะไหวหรือเปล่า?”

“เสด็จย่า พาข้าไปด้วยเถิด” ดวงตาของไป๋ชิงหลิงเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที และเขาก็จับมือของไทเฮาไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง และพูดด้วยน้ำเสียงอึกอัก: “ข้าอยากถามอาจารย์เกี่ยวกับสถานการณ์ของจิ่งหลิน”

ไทเฮาเห็นเธอสีหน้าซีดมากจนทนไม่ได้ แล้วพูดว่า: “ได้สิ ไปวัดเต๋อหลินกับข้าเถอะ...”

“ขอบพระทัยเพคะเสด็จย่า” ไป๋ชิงหลิงลุกขึ้นและคำนับ

แต่ในขณะนี้ มีเสียงดังมาจากนอกห้องโถง: “เสด็จย่า พรุ่งนี้เจ้าจะไปที่วัดเต๋อหลินงั้นหรือ? จิ่นเอ๋อร์และหลานก็กำลังวางแผนที่จะไปที่วัดเต๋อหลินเพื่อถวายเครื่องบูชาในวันพรุ่งนี้เช่นกัน!”

ไป๋ชิงหลิงตกใจเล็กน้อย และหันไปมองที่ประตูทันที

จากนั้นเธอก็เห็นหรงฉี่และไป๋จิ่นเดินเข้ามาจากด้านนอกห้องโถง...

เมื่อไทเฮาเห็นทั้งสองคนมา สีหน้าของเธอก็ดูมืดมนลงทันที คิ้วของเธอขมวดและพูดว่า "พวกเจ้ามาที่นี่ทำไม?"

ไป๋ชิงหลิงตกใจ และมองกลับไปที่ไทเฮาโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเห็นว่าการแสดงออกของไทเฮาไม่ถูกต้อง เธอก็อดไม่ได้ที่จะใจสั่น

ทัศนคติของไทเฮาต่อหรงฉี่ไม่เหมือนเมื่อก่อน วันนี้แธอเห็นเขาและภรรยามาที่ตำหนักฮุ่ยหนิง ทำไมจู่ๆถึงเปลี่ยนไปเช่นนี้

พวกเจ้า...นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

ไป๋จิ่นทำความเคารพไทเฮาและพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน: เสด็จย่า หลานสะใภ้เห็นว่าท่านจะไปวัดเต๋อหลินในวันที่ 15 ของทุกเดือนในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา และบอกกับอ๋องต้วนแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าตั้งใจจเข้าวังเพื่อพูดคุยกับเสด็จย่า ข้าหวังว่าเสด็จย่าจะได้ไปวัดเต๋อหลินกับเรา

หลานสะใภ้และอ๋องต้วนจะไปที่วัดเต๋อหลินเพื่อสวดภาวนาขอพรทุกวันที่หนึ่งและสิบห้าของทุกเดือน "

"ไม่จำเป็น!"ไทเฮาปฏิเสธโดยตรง โบกมือแล้วพูดว่า: “ข้าเหนื่อยนิดหน่อย เจาเสวี่ยเจ้าเพิ่งแท้งบุตร ไม่ควรนั่งเป็นเวลานาน กลับไปพักฟื้นที่จวนถิด และในวันที่สิบห้าของเดือนนี้ ไปที่วัดเต๋อหลิเพื่อถวายเครื่องหอมกับข้า”