ไป๋ชิงหลิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ทหารองครักษ์เหยี่ยวดำพวกนี้ไม่ได้ทำร้ายนาง กลับกันคือกำลังปกป้องนาง
ไม่ หรงเยี่ยไม่มีทางสั่งให้ทำร้ายทหารเกราะเงิน
พวกเขาไม่ใช่ทหารองครักษ์เหยี่ยวดำ
ไป๋ชิงหลิงแววตาเยือกเย็น คว้ากริชที่พกติดตัวออกมา แทงเข้าไปที่หลังของคนชุดดำที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง
คนชุดดำส่งเสียงฮึบออกมา จากนั้นก็ค่อยๆหันหน้ามองมาข้างหลัง
แม้กระทั่งทหารเกราะเงินที่กำลังสู้กับกลุ่มคนชุดดำยังถึงกับตกใจ
ไป๋ชิงหลิงกดไปที่ไหล่ของคนชุดดำ จับกริชไว้แน่น จากนั้นก็แทงเข้าไปอีก ตรงเข้าไปที่หัวใจ
จบชีวิตด้วยการแทงครั้งเดียว
คนชุดดำล้มลง
ไป๋ชิงหลิงชักกริชออกมาด้วยความชำนาญ แล้วพูดว่า:"บนตัวของทหารองครักษ์เหยี่ยวดำไม่มีรอยสักทาส อีกทั้ง ท่านอ๋องหรงเน้นย้ำกับข้าว่าการปฏิบัติภารกิจของทหารองครักษ์เหยี่ยวดำ ไม่มีการสวมชุดหยิงหยิงออกมา จะจบภาระกิจด้วยชุดนักฆ่าเท่านั้น และเป็นไปไม่ได้ที่จะปกเหยี่ยวดำหลิง พวกเขา......ไม่ใช่ทหารองครักษ์เหยี่ยวดำ"
แกล๊ง!
แกล๊ง!
แกล๊ง!
ทหารเกราะเงินจัดการคนชุดดำได้กลุ่มหนึ่ง
บ้างก็ฟันหยกดำที่คนชุดดำปกติดตัวออกได้
บ้างก็ฟันผ้าที่ปิดช่วงคอของคนชุดดำออกและรอยสักทาสก็ปรากฏออกมาให้เห็น
บ้างก็ปลดอาวุธของคนชุดดำ......
"รีบไปช่วยไทเฮา"รองแม่ทัพทหารเกราะเงินพูดขึ้น
"รีบพาข้าเข้าไป หมอหลวงจ้าวกำลังทำการผ่าตัดพระเศียรให้แก่ไทเฮา สถานการณ์เร่งด่วน"ไป๋ชิงหลิงพูด
รองแม่ทัพมองไปยังไป๋ชิงหลิง ในใจยังคงสงสัยในตัวนางอยู่
ไป๋ชิงหลิงพูด:"ถือแม้เจ้ายังคงสงสัยอยู่ แต่ก็ต้องลองดูแล้วล่ะ จนถึงบัดนี้มีข้าคนเดียวที่ทำการผ่าตัดกะโหลกศีรษะได้สำเร็จ ถ้ายังตัดสินใจไม่ได้เช่นนี้ ไม่ใช่แค่หมอหลวงจ้าวจะช่วยไทเฮาไม่ได้ แต่อาจจะถูกเผาตายในทะเลเพลิงเลยก็เป็นได้"
รองแม่ทัพกัวพิจารณานางอย่างละเอียด ไตร่ตรองชั่วครู่ จึงได้พยักหน้า จับแขนของไป๋ชิงหลิงแล้วบินเข้าเรือนหลินอย่างรวดเร็ว
และในจังหวะที่ร่างเงาของไป๋ชิงหลิงเข้าสู่ทะเลเพลิง เสิ่นโหรวเม่ยที่แอบอยู่ในเงามืด พูดกับชายที่อยู่ข้างหลังว่า:"เพิ่มไฟเข้าไปอีก เผานางนั่นให้ตายไปเลย!"
ทหารเกราะเงินฝีมือว่องไว ความสามารถในการต่อสู้ไม่ต่างจากทหารองครักษ์เหยี่ยวดำ พาหญิงหนึ่งคนผ่านทะเลเพลิง สำหรับพวกเขาแล้วไม่ใช่เรื่องยากลำบากอะไร
ไม่นานนัก ทหารเกราะเงินก็นำพาตัวของไป๋ชิงหลิงทะลุผ่านทะเลเพลิงมาถึงห้องของไทเฮา
ขณะนี้ในห้องมีเพียงอวี่อันและหมอหลวงจ้าวที่ยังมีชีวิตรอดอยู่ นางกำนัลที่เหลือได้ถูกทะเลเพลิงกลืนกินเข้าไปในตอนที่ช่วยกันดับไฟจนตายไปหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น
จากขทที่ 907ข้ามมาบทที่ 987 เลยเหรอคะหายไป 80บท...แอดขาตามกลับมาให้หน่อยค่าาาาา😅😢😘...
จักรพรรดิตายแล้วค่อยมีกำลังใจอ่านหน่อยอย่างน้อยๆก็ไม่ต้องหัวเสียกับตาแก่งี่เง่าคนนี้อีก......
เรื่องนี้ทำพี่น้ำตาท่วมบ้าน...สามีบอกว่าถ้ามันโศกมันเศร้านักก็เลิกอ่านเหอะ...ไม่ได้สิตามมาขนาดนี้แล้วเอาให้สุดแล้วหยุดที่กระดาษทิชชู่...
อยากรู้ว่าพระเอกและนางเอกจะรู้ความจริงตอนไหนว่าเป็นครบครัวเดียวกันและจิ่นหลินคือลูกอีกคน ช่วยสปอยหน่อยค่ะ...
นางเอกเรื่องนี้เก่ง..แต่อ่อนแอและงี่เง่า..หลายครั้งที่อ่านไปถอนหายใจไป...
อัพต่อนะคะ..กำลังสนุกเลยค่ะ...
บทที่614-623เนื้อหาไม่ครบมีแค่5-6บรรทัดอ่านไม่รู้เรื่องเดาทางไมาถูกเลย...
บทที่594-602สั้นมากค่ะ...
ตอน 460 โอ้โหวว หนักหน่วงมาก ตั้งแต่แมวตาย หลังจากนั้นคนที่นางเอกรักตายเป็นใบไม้ร่วงเลย แต่คนล่าสุดเนี่ย ได้ไงวะ รับไม่ได้อย่างแรง😭 ชีวิตนางเอกบัดซบมาก คนธรรมดาที่ไหนจะทนได้วะเนี่ย เป็นคนปกติป่านนี้เป็นบ้าตายไปแล้ว ว่าแต่อีจักรพรรดิจะเลิกประสาทแดกได้ตอนไหน🤬🤬...
อยากผ่าสมองอ๋องเฉินออกมาดูว่าข้างในมันมีมันสมองอยู่จริงๆรึเปล่า...อะไรจะมึนและง่าวได้ขนาดนี้...