ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 57

"ใช่ข้าน้อยเองเพคะ" ท่าทีของไป๋ชิงหลิงอ่อนน้อมและน้ำเสียงก็อ่อนลง

จักรพรรดิเหยาตกพระทัยและเงยพระพักตร์ขึ้นมองพระโอรสองค์เล็ก "เหตุใดเจ้าถึงไม่บอกตั้งแต่แรก?"

ริมฝีปากของหรงเยี่ยขยับเล็กน้อย และขณะที่กำลังจะเอ่ยปากพูดไป๋ชิงหลิงก็ได้พูดขึ้นก่อน "เป็นเพราะข้าน้อยไม่ต้องการเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงออกไป หากคนอื่นทราบว่าข้าน้อยเป็นหมอเทวดา ข้าน้อยเกรงว่าจะทำให้เดือดร้อนไปถึงท่านพ่อบุญธรรมเพคะ"

นางได้รับการเชื้อเชิญจากจักรพรรดิในหลายแคว้น และแน่นอนว่านางจะต้องได้รับความชื่นชอบจากประชาชนคนธรรมดาอย่างแน่นอน

ประชาชนที่เมืองเยี่ยหนานนั้นเห็นนางเป็นเทพธิดาที่ลงมาจากสวรรค์ และมอบร่างกายให้กับนาง แม้แต่จักรพรรดิเหยาเองก็ต้องการเห็นเทพธิดาองค์นี้ แต่ได้ยินมาว่าหุบเขาเซียนไหลนั้นมีความลึกลับซับซ้อนอย่างมากและยากที่จะหาเจอ

พระองค์ได้ส่งคนไปค้นหาอยู่หลายครั้งแต่ก็ไม่พบเบาะแสอะไร คิดไม่ถึงเลยว่าบุคคลผู้นั้นจะอยู่ตรงหน้า

นางคือหมอเทวดาจริงๆ หรือ?

"หมอเทวดาอายุน้อยปานนี้เลยหรือ?" ความสงสัยในพระทัยของจักรพรรดิเหยายังคงไม่หายไป

เพราะหลายปีมานี้ ผู้ที่ปลอมตัวเป็นหมอเทวดานั้นมีจำนวนไม่น้อย

ไป๋ชิงหลิงกลับไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดหรือโกรธเคืองกับความสงสัยของจักรพรรดิเหยาเลยแม้แต่นิดเดียว

"ฝ่าบาทเรียกแม่นมคนหนึ่งเข้ามาตรวจสอบร่างกายของข้าน้อยก็ได้เพคะ ลูกของข้าน้อย ข้าน้อยก็เป็นคนลงมือผ่าท้องและคลอดออกมาด้วยตัวเองเพคะ"

"เจ้า ลงมือ......ผ่าท้องตัวเอง!" จักรพรรดิเหยาขมวดคิ้วหนักขึ้น

พระองค์ไม่อาจจินตนาการได้เลยถึงภาพที่คนคนหนึ่งจะผ่าท้องของตัวเองเพื่อคลอดเด็กออกมา นางไม่เจ็บเลยหรือ?

ไม่!

นางผ่าท้องของตัวเอง แต่กลับไม่ตายเพราะอาการสูญเสียเลือดอย่างมาก

ช่างน่าอัศจรรย์เหลือเกิน

จักรพรรดิเหยาเรียกนางกำนัลเข้ามาทันที และให้พาไป๋ชิงหลิงไปยังอีกห้องหนึ่งเพื่อทำการตรวจสอบ

เวลาผ่านไปไม่นานนางกำนัลก็เดินออกมา และรายงานสิ่งที่ตัวเองเห็นทั้งหมดกับจักรพรรดิเหยาตามความจริง "ฝ่าบาทเพคะ บริเวณใต้สะดือของผู้หญิงคนนี้มีรอยแผลเป็นขนาดใหญ่และลึกอยู่หนึ่งรอยเพคะ"

จักรพรรดิเหยาอุทานออกมาด้วยความตกพระทัย "ผ่าท้องให้ตัวเอง เหตุใดเจ้าถึงไม่ตาย ตอนนั้น......เจ้าไม่เจ็บหรืออย่างไร?"

"ข้าน้อยมียาจึงไม่เจ็บเพคะ ข้าน้อยรู้ว่าจะจัดการกับรอยแผลอย่างไร ดังนั้นจึงทำให้ไม่ได้เสียเลือดไปมาก สิ่งเหล่านั้นที่ฝ่าบาทคิดนั้น ข้าน้อยล้วนมีวิธีการแก้ไขทั้งสิ้นเพคะ" ขณะที่ไป๋ชิงหลิงกล่าวออกมา นางได้ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อยและสองมือของนางได้แอบกำชายกระโปรงแน่น

ตอนนั้น นางรู้สึกลำบากอย่างมาก

นางเพิ่งจะทะลุมิติเวลามา ร่างกายก็เต็มไปด้วยบาดแผลจากการถูกทุบตี และมีกระดูกซี่โครงหักหนึ่งเส้น