พูดให้ถูกก็คือ เขายังไม่พร้อม
“หมอเทวดาซู!”ไป๋ชิงหลิงเห็นว่าเขาตกตะลึง จึงเรียกเขาหลายครั้ง
จู่ ๆ หมอเทวดาซูก็ตัวสั่น และเมื่อเขารู้สึกตัวได้ เขาก็ยกนิ้วขึ้นและชี้ไปที่ห้องโถงชั้นใน “พระชายาโปรดเข้าไปที่ห้องโถงชั้นในเถอะพ่ะย่ะค่ะ”
“ตกลง” ไป๋ชิงหลิงเดินเข้าไปที่ห้องโถงชั้นในก่อน
หมอเทวดาซูไปล้างมือในอ่าง และหลังจากเช็ดน้ำบนมือแล้ว เขาก็เดินเข้าไปในห้องโถงด้านใน เพื่อวินิจฉัยชีพจรของไป๋ชิงหลิง
การวินิจฉัยครั้งนี้ ทำให้หมอเทวดาซูใช้เวลานาน
ใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมง
ไป๋ชิงหลิงก็ไม่ได้รบกวนเขา และรอให้เขาพูด “ยินดีด้วยพระชายา ทรงพระครรภ์แล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“เป็นเรื่องจริงอย่างแน่นอน”
“ไม่ผิดหรอก ทรงพระครรภ์แล้วจริง ๆ ” นี่น่าจะเป็นเรื่องที่มีความสุข แต่หมอเทวดาซูกลับหัวเราะไม่ออก
ไป๋ชิงหลิงมีความสุขมาก แต่ก็กังวลมาก “หมอเทวดาซู ต่อจากนี้ข้าจะต้องระมัดระวังอะไร?”
“สิ่งแรกคือ ต้องแยกห้องกับท่านอ๋อง พระชายามีร่างกายที่พิเศษ ดังนั้นกระหม่อมไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมากกว่านี้ ”หมอเทวดาซูเหลือบมองท้องของไป๋ชิงหลิงด้วยสีหน้าเป็นกังวล
ถึงแม้จะเพิ่งตั้งครรภ์ แต่หมอเทวดาซูก็ยังคงกังวลอยู่
ไป๋ชิงหลิงพยักหน้า “มีอะไรอีก?”
“กระหม่อมจะสั่งยาให้พระชายาเพื่อทำให้ทารกในครรภ์ปลอดภัย พระชายาควรรับประทานยาในขณะท้องว่าง ไม่ควรทำงานหนักในระหว่างตั้งครรภ์ และไม่ควรถูกรบกวนจิตใจ สิ่งเหล่านี้กระหม่อมก็คงไม่จำเป็นต้องพูด”
“ตกลง ข้าเข้าใจแล้ว” นางมาที่นี่เพียงเพื่อยืนยัน จากนั้นฟังสิ่งที่หมอเทวดาซูพูด นางถึงจะสบายใจ
อย่างไรก็ตาม หมอเทวดาซูก็ถามอีกคำถามหนึ่ง ซึ่งทำให้นางกังวลเล็กน้อย
หมอเทวดาซูถามว่า “พระชายาวางแผนจะบอกท่านอ๋องเมื่อไหร่?”
ไป๋ชิงหลิงเงียบไปครู่หนึ่ง ส่ายหัวแล้วพูดว่า “ข้าเองก็ไม่รู้ สามารถปิดไปได้สักพัก”
“พระชายา กระดาษไม่สามารถบังไฟได้ ไม่มีใครรู้ว่าหญ้ารวมวิญญาณจะเกิดผลข้างเคียงอะไรกับท่าน การตั้งครรภ์ครั้งที่แล้วของพระชายา พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าหญ้ารวมวิญญาณนั้นเป็นอันตรายต่อพระชายาอย่างมาก หากท่านอ๋องรู้ว่าท่านกำลังเดิมพันชีวิตของท่าน เขาจะต้องบ้าคลั่งขึ้นอีกครั้งอย่างแน่นอน” หมอเทวดาพูดอย่างช่วยไม่ได้
ไป๋ชิงหลิงวางมือบนหน้าท้องส่วนล่างของนางแล้วมองลงไป “แต่นี่เป็นยาแก้พิษเพียงอย่างเดียวที่สามารถช่วยจิ่งหลินได้ในตอนนี้ ณ จุดนี้ ข้าไม่มีทางให้ถอยแล้ว”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ นางค่อนข้างไม่พอใจเสิ่นโหรวเม่ย
ถ้านางไม่ได้มอบเทคนิควิชาถอดวิญญาณให้กับตัวเอง ก็จะไม่มีปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้น
เสิ่นโหรวเม่ยตายแบบนั้นมันจะง่ายเกินไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น
จากขทที่ 907ข้ามมาบทที่ 987 เลยเหรอคะหายไป 80บท...แอดขาตามกลับมาให้หน่อยค่าาาาา😅😢😘...
จักรพรรดิตายแล้วค่อยมีกำลังใจอ่านหน่อยอย่างน้อยๆก็ไม่ต้องหัวเสียกับตาแก่งี่เง่าคนนี้อีก......
เรื่องนี้ทำพี่น้ำตาท่วมบ้าน...สามีบอกว่าถ้ามันโศกมันเศร้านักก็เลิกอ่านเหอะ...ไม่ได้สิตามมาขนาดนี้แล้วเอาให้สุดแล้วหยุดที่กระดาษทิชชู่...
อยากรู้ว่าพระเอกและนางเอกจะรู้ความจริงตอนไหนว่าเป็นครบครัวเดียวกันและจิ่นหลินคือลูกอีกคน ช่วยสปอยหน่อยค่ะ...
นางเอกเรื่องนี้เก่ง..แต่อ่อนแอและงี่เง่า..หลายครั้งที่อ่านไปถอนหายใจไป...
อัพต่อนะคะ..กำลังสนุกเลยค่ะ...
บทที่614-623เนื้อหาไม่ครบมีแค่5-6บรรทัดอ่านไม่รู้เรื่องเดาทางไมาถูกเลย...
บทที่594-602สั้นมากค่ะ...
ตอน 460 โอ้โหวว หนักหน่วงมาก ตั้งแต่แมวตาย หลังจากนั้นคนที่นางเอกรักตายเป็นใบไม้ร่วงเลย แต่คนล่าสุดเนี่ย ได้ไงวะ รับไม่ได้อย่างแรง😭 ชีวิตนางเอกบัดซบมาก คนธรรมดาที่ไหนจะทนได้วะเนี่ย เป็นคนปกติป่านนี้เป็นบ้าตายไปแล้ว ว่าแต่อีจักรพรรดิจะเลิกประสาทแดกได้ตอนไหน🤬🤬...
อยากผ่าสมองอ๋องเฉินออกมาดูว่าข้างในมันมีมันสมองอยู่จริงๆรึเปล่า...อะไรจะมึนและง่าวได้ขนาดนี้...