ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 59

หรงเยี่ยหยุดนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง

เสียงร้องโอดครวญของไทเฮาดังออกมาจากมุ้งอยู่ตลอดเวลา

"ทำการผ่าท้องจะเจ็บปวดหรือไม่?"

"ไม่เจ็บ" ไป๋ชิงหลิงกล่าว "ข้ามียาชาชั้นดี ไทเฮาไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร ตอนที่ข้าทำการเย็บแผลให้"

ในใจของหรงเยี่ยไม่มีทางยอมรับการรักษาด้วยการผ่าท้องเช่นนี้ได้ แต่ชะตาชีวิตกลับทำให้เขาได้พบเจอกับผู้หญิงที่ทำการลงมือผ่าท้องของตัวเองเพื่อคลอดลูกออกมา

เขาจึงเกิดความเชื่อมั่นในตัวนางอย่างไม่รู้ตัว

"ไม่จำเป็นต้องบอกฝ่าบาท หากเจ้าต้องการผู้ช่วย ข้าจะส่งอิงซาและอิงอู๋มาให้เจ้า ยังจำเป็นต้องเตรียมอะไรอีกหรือไม่ เจ้ารีบพูดออกมา" เขารู้จักเสด็จพ่อของเขาดี เมื่อได้ยินว่ามีการผ่าท้องเพื่อคลอดลูก จักรพรรดิเหยาคงรู้สึกแปลกประหลาดใจ แต่หากตัวเองต้องตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นบ้าง เขาไม่มีทางยอมรับได้เป็นอันขาด

และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ......

เสด็จพ่อของเขากลัวว่าจะต้องรับผิดชอบกับผลที่ตามมาในภายหลัง และทำให้ชื่อเสียงของพระองค์ในฐานะที่เป็นจักรพรรดิผู้ทรงคุณธรรมต้องพังลง

ส่วนเขา ต้องการที่จะลองดูสักครั้ง

"ท่าน......ไม่คิดจะบอกฝ่าบาทหรือ?" ไป๋ชิงหลิงรู้สึกไม่สบายใจ "นี่ถือเป็นการโกหกหลอกลวงจักรพรรดิเชียวนะ!"

"โกหกหลอกลวงจักรพรรดิอะไรกัน เจ้าไม่ได้บอกเสด็จพ่อของข้าไม่ใช่หรือว่าจะทำการรักษาอย่างไร รอให้ทำการผ่าตัดให้เสร็จแล้วค่อยอธิบายให้พระองค์ฟังอย่างละเอียด เช่นนั้นก็ไม่ถือว่าโกหกหลอกลวงแล้ว" นั่นคือการลงมือทำไปก่อน แล้วค่อยรายงานทีหลัง

"ท่าน......" ไป๋ชิงหลิงรู้สึกพูดไม่ออก และจ้องมองเขาอยู่นาน "หากฝ่าบาทลงโทษขึ้นมา เช่นนั้นข้าก็คง......"

"ข้าจะปกป้องเจ้าเอง"

น้ำเสียงของเขาแน่วแน่เด็ดขาด โดยไม่มีความกังวลหรือลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว

ทำให้ไป๋ชิงหลิงรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาเล็กน้อย

"อืม หากฝ่าบาททรงลงโทษ เช่นนั้นข้าจะบอกว่าท่านเป็นคนตัดสินใจ หากต้องการตัดศีรษะ เช่นนั้นก็ตัดศีรษะของท่าน" นางกะพริบตาและท่าทางของนางนั้นจริงจัง

หรงเยี่ยตอบเพียง "อืม"

ไป๋ชิงหลิงกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องบรรทมและกล่าวว่า "ท่านช่วยจัดเตรียมห้องว่างให้ข้าหนึ่งห้อง และมีเตียงที่สะอาดหนึ่งเตียง ความสูงประมาณนี้ และไม่ต้องใหญ่มาก ให้พอดีกับที่ไทเฮาสามารถนอนได้หนึ่งคน และเรียกอิงซาเข้ามาช่วยข้าก็ได้"