ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 63

ไทเฮาแย้มพระสรวล และพระพักตร์ที่เดิมทีดูซีดเซียว จากอาการเจ็บป่วยก็กลับมามีชีวิตชีวาและมีเลือดฟาดขึ้นอีกครั้ง

พระนางหันกลับไปทอดพระเนตรหรงเยี่ยและตรัสว่า "เยี่ยเอ๋อร์กล่าวว่า เพราะผู้หญิงคนหนึ่งได้ทำการผ่าตัดให้กับข้า และได้ตัดลำไส้ที่เสียหายทิ้งไป หลังจากนั้นจึงได้เย็บปากแผลกลับไปเหมือนเดิม ไม่แปลกใจเลยเหตุใดที่ข้ารู้สึกปวดท้องจนแทบทนไม่ได้ ที่แท้ก็เป็นเพราะอวัยวะภายในพัง ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นอยู่ที่ใด ข้าอยากจะพบเจอ และข้าอยากตอบแทนรางวัลให้กับนาง นางช่างมีทักษะด้านการรักษาที่โดดเด่นเช่นนี้ เช่นนั้นต่อไปก็ให้นางคอยอยู่ข้างกายของข้า เพื่อเป็นหมอหญิงหลวง"

อันที่จริงพระนางฟื้นขึ้นมาหลายชั่วยามแล้ว และค้นพบว่านอกจากร่างกายอ่อนเพลียเล็กน้อยแล้ว ก็ไม่รู้สึกปวดท้องทรมานอีกเลย

แม้แต่ปากแผลก็เจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

พระนางรู้สึกว่าผู้หญิงคนที่ทำในสิ่งที่เรียกว่า "การผ่าตัด" ให้พระนางนั้น นับเป็นเทวดานางฟ้าผู้มีอยู่จริง

พระนางรีบร้อนอยากจะเจอนางสักครั้ง

จักรพรรดิเหยาชำเลืองมองหรงเยี่ยโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ

เสด็จแม่ไม่ได้บอกให้ปล่อยตัวไป๋เจาเสวี่ย เช่นนั้นก็แสดงว่าองค์ชายเจ็ดไม่ได้บอกเสด็จแม่ว่าเขาจับตัวไป๋เจาเสวี่ยไปขังคุก

พระพักตร์ของจักรพรรดิเหยาอ่อนโยนลงเล็กน้อย จากนั้นโบกพระหัสถ์และตรัสรับสั่ง "รีบไปนำตัวไป๋เจาเสวี่ยมาเดี๋ยวนี้"

ฟางกงกงตอบรับและรีบเดินออกไป

เมื่อพระสนมเอกหรงได้ยินว่าไทเฮามีรับสั่งให้เข้าพบ ความหนาวเหน็บก็ได้แวบผ่านแววตาของนาง

โชคดีที่นางเตรียมเตรียมตัวไว้ก่อน โดยการฆ่าไป๋เจาเสวี่ยไปเสียก่อน

หากรอให้ผู้หญิงคนนั้นออกมา อีกทั้งยังได้เป็นหมอหญิงหลวงของไทเฮา เช่นนั้นนางคงปีกกล้าขาแข็งกว่านี้อย่างแน่นอน

และในขณะที่นางคิดว่าศพของไป๋ชิงหลิงคงเย็นชืดไปแล้วนั้น

ฟางกงกงได้พาหญิงสาวคนหนึ่งที่ร่างกายเต็มไปด้วยรอยคราบเลือด เดินเข้ามายังภายในตำหนักฮุ่ยหนิง

ขณะที่พระสนมเอกหรงจ้องมองใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างละเอียดนั้น สีหน้าของนางได้ซีดลงอย่างกะทันหัน

ไป๋เจาเสวี่ย!

เป็นไปได้อย่างไรกัน!!!

"ข้าน้อยไป๋เจาเสวี่ยคารวะฝ่าบาท ขอฝ่าบาททรงมีพระชนมายุยืนนานหมื่นปี......"

"เหตุใดร่างกายของเจ้าถึงมีรอยคราบเลือดมากมายเช่นนี้" พระพักตร์ของจักรพรรดิเหยาเคร่งขรึม และพระเนตรของพระองค์ก็จับจ้องไปที่ใบหน้าของนาง ลำคอ และชุดกระโปรงสีฟ้าธารน้ำแข็งของนาง

นางได้เช็ดคราบเลือดออกไปจากใบหน้าแล้ว ทว่ายังเช็ดออกไปไม่สะอาดหมดจด จึงทำให้ใบหน้าของนางยังคงมีคราบรอยแดง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น